7
kəndləri və rayon mərkəzi ilə əlaqəsi kəsilmiş, işləyənlər işdən qovulmuşdular. Problemi
həll etmək üçün kənddə çörək sexi, maqazalar, yeməkxanalar fəaliyyətə başladı.
Qaradağlıda Bakı şəhəri 1 saylı tikiş fabrikinin və Gəncə Xalça Zavodunun sexləri, Bakı
soyuducular zavodunun filialı açıldı.
Bundan başqa məktəb, uşaq bağçası, kitabxana,
mədəniyyət evi və xəstəxana binalarının inşasına başlanıldı. Gənc ailələrə ayrılmış
həyətyanı torpaq sahələrində 60-a qədər yeni evlər tikildi. Bundan başqa Qaradağlının
müdafiəsi ilə bağlı da müəyyən işlər görüldü. Azərbaycan SSR Daxili İşlər Naziri 30
nəfər Qaradağlı gəncini milis işçisi kimi işə qəbul edərək kəndin müdafiəsinə
göndərməsi, Ağdamdan polis işçilərinin növbə ilə Qaradağlıya ezam edilməsi kəndin
müdafiə güçünü bir qədər artırmışdı.
1989-cu ilin ortalarından başlayaraq ermənilərin Qaradağlı kəndinə qarşı
təxribatları getdkcə daha da gücləndi. Həmin il oktyabr ayının 12-də bir dəstə erməni
qulduru kəndin yaxınlığındakı mal fermasına basqın edərək mal-qaranı ələ keçirmiş,
ferma binasına və ot tayalarını yandırmışlar. Kəndin müdafiəçilərindən Ədalət
Məmmədov, Faiq Tağıyev, Qərib Mustafayev, Nazim Vəliyev özünü hadisə yerinə
yetirərək çətinliklə də olsa quldurları geri oturda bilmişlər.
1989 – cu ilin dekabrında kənd əhalisini vahiməyə salmaq və onları qaçmağa
məcbur etmək üçün ermənilər hər axşam yanacaqla dolu alovlanan çəlləkləri ətraf
dağlardan aşağı buraxmağa başlamışdılar. Müdafiəçilərin gördükləri tədbirlər nəticəsində
ermənilərin bu vəhşiliklərinin də qarşısı alındı.
1990 – cı il yanvarın 15-də 20 nəfərə qədər silahlı erməni Qaradağlıya yaxınlaşıb
kəndin kənarındakı evləri atəşə tutmuşlar. Özünü hadisə yerinə çatdıran müdafiəçnlər ilk
açıq silahlı döyüşə girirərək düşməni geri oturtmuşdular. Erməni quldurları 10 aprel 1990
– cı il tarixdə yenidən kənddə hücüm etmişdilər. Atışma zamanı kənd sakini İlqar Əliyev
ağır yaralanmışdı.
1990-cı il noyabr ayının 24-də saat 17- 00 radələrində Qaradağlıdan Ağdama
gəlin aparan maşın karvanı, kəndin 5 kilometrliyində rus hərbi paltarı geymiş erməni
quldurlarının təcavüzünə məruz qalmış, həmin hadisədə 3 nəfər qaradağlı həlak olmuşdu.
Quldurlar hadisə yerini mühasirəyə alaraq meyidləri aparmağa gələnləri irəli buraxmır,
prezident Ayaz Mütəllibovun gəlməsini tələb edirdilər. İki saatdan sonra, çətinliklə də
olsa camaat meyidləri erməni quldurlarının əlindən ala bilmişdi.
Bu hadisədən sonra Qaradağlı müdafiəçiləri kəndin ətrafında güclü müdafiə
postları, istehkamlar və səngərlər qurmaq qərarına gəldilər. Kəndin ətrafında 5 post
yaradılıb etibarlı müdafiə qurğuları ilə təhçiz olundu.
Xankəndindən gələn yolu üstündə üç post qurulmuşdu. Xocavənd rayonu
istiqamətində, kəndin girişində yaradılmış post əhəmiyyətinə görə birinci post hesab
olunurdu. Bu postun keşikçilərlə təmin olunmasını məktəb direktoru Nobil Zeynalov öz
üzərinə götürmüşdü. Orada əsasən Nobil müəllimin şagirdləri olmuş gənclər və
məktəblilər keşik çəkirdilər.
Asfalt yoldan azca aralı kolxoz idarəsinin yaxınlığında qurulmuş post ikinci hesab
olunurdu. Mirzəli və Zahir bu postun məsuliyyətini daşıyırdılar.
Kəndin çıxışında asfalt yolun üstündə qurulmuş 3-cü postda Nazim, Qərib,
Telman, Vidadi və başqaları dayanırdılar.
Kəndxurə istiqamətində qurulmuş 4-cü post da mühüm postlardan biri idi.
Kənddə olan basqınların əksəriyyəti bu istiqamətdən olurdu. Burada Faiq, Rabil, Xudayat
və onların dostları keşik çəkirdilər.
Nəhayət, 5-ci post kəndin ortasında keçən Xonaşen
8
çayının üstündə, Zinki dərəsinin qarşısında yaradılmışdı. Zinki postunun qorunması
Məmməd, Şamil, Əlqəmə və Ələddin kimi cəsur oğullarına tapşırılmışdı. 1990-cı ilin
noyabr ayından başlayaraq bütün postlarda fasiləsiz olaraq silahlı müdafiəçilər keşikdə
dayanırdılar.
1991-ci ilin əvvəllərində baş vermiş faciə vəziyyəti daha da gərginləşdirdi.
Yanvarın 10-da kəndin nüfuzlu şəxslərindən olan Sultan Bayramov erməni quldurlarına
qarşı birgə mübarizə tədbirləri hazırlamaq üçün qonşu Əmrallar kəndinə getmişdi. Sultan
Qaradağlıya qayıdanda kəndə çatmamış birinci postdan 4 kilometr məsafədə onun
mindiyi “UAZ-469” markalı 53-55 AQT dövlət nişanlı minik maşını ermənilər tərəfindən
qəfil atəşə tutulur. Maşının sürücüsü Kərəm Tağıyev maşını sürüb kəndə çatdırsa da
Sultan Bayramovun həyatını xilas etmək mümkün olmur. O, iki saatdan sonra aldığı
yaralardan dünyasını dəyişir.
Sultanın dəfn günü Laçın-Şuşa yolunda jurnalist Salatın Əsgərovanın ermənilər
tərəfindən öldürülməsi xəbəri kəndə yayıldı. Bu xəbərdən hiddətlənən dinc əhali erməni
quldurlarının vəhşiliyinə etiraz üçün onların yaşadıqları kəndlərə doğru yürüşə çıxdılar.
Lakin kəndin müdafiəçilərindən bir qrupu qabağa çıxaraq əhalini boş əllə erməni
quldurlarının üstünə getməyin mənasız olduğunu bildirərək, onları dayandırmağa
müvəffəq oldular
.
Bu faciəli hadisədən sonra qaradağlılar erməni təxribatlarının qarşısını almaq
üçün əməliyyat planı hazırladılar. Əməliyyata Ədalət Məmmədov rəhbərlik edirdi.
Əməliyyat qrupuna - İlqar Hüseynov, Elmidar Bayramov, Telman Tağıyev, Eldar
Dadaşov, Rafiq Quliyev, Qərib Mustafayev, Məmməd Məmmədov və Məmməd
Mustafayev daxil idi. Onlar iki dəstəyə ayrılıb Xankəndi-Xocavənd yolunu həm girişdən,
həm də çıxışdan nəzarətə aldılar. Kəndin müdafiəçiləri tərəfindən Xankəndindən
Xocavəndə tələsən, içində 6 erməni quldurun olduğu “UAZ” markalı maşın ələ
keçirilərək, məhv edildi. Beləliklə də, Sultan Bayramovun, Salatın Əsgərovanın və digər
şəhidlərin qisası qudurlardan alındı.
Ermənilər ancaq üç gündən sonra rus hərbiçilərinin
müşaiyəti ilə gəlib meyidlərini meşədən apardılar. Bundan sonra Xankəndi - Xocavənd
yolunda ermənilərin hərəkəti dayandı. Bu qisas əməliyyatında Qaradağlı müdafiəçiləri
altı ədəd xarici avtomat, bir ədəd ov tüfəngi və xeyli patron ələ keçirdilər.
1991 – ci il martın 9-da erməni quldurları kəndin yaxınlığındakı mal fermasına
qəfildən silahlı basqın edib iki nəfəri qətlə yetirdilər.
Həmin il, iyun ayının 28-də isə gecə
saat bir radələrində Qaradağlı kəndi ermənilər tərəfindən toplardan, pulemyotlardan və
avtomatlardan şiddətli atəşə tutuldu. Kəndin bir neçə evini alov bürüdü, bir neçəsi isə
mərmi zərbəsindən dağıldı. Qadınlar, qocalar və uşaqlar düşmən atəşindən qorunmaq
üçün zirzəmilərə sığınmağa məcbur oldular.
Həmin gecə ən böyük faciə kəndin 5 kilometrliyində Vərəndəli sahəsində yerləşən
fermada baş vermişdi. Quldurlar kəndi atəşə tutmaqla yanaşı eyni zamanda fermadakı
evlərə soxularaq altı nəfər günahsız ferma işçisini də güllələmiş və izi itirmək üçün onları
yanan evlərdən birinin içinə atmışdılar. Bundan sonra onlar kənara çəkilərək ferma tam
yanana qədər oranı atəş altında saxlamışlar.
Bəyverdi Novruov başda olmaqla faciə yerinə gələn kənd camaatı yanan otaqların
birində üç nəfərin güllədən dəlik dəlik olmuş, odun-alovun içində yanmış meyidlərini
çıxara bilmişlər. Başqa bir otağın odu sönduruldukdən sonra isə tamamilə yanmış digər
üç nəfərin cəsədləri aşkar edilmişdi.