mış (parçalanmış) çalar formalarını ayırd edirlər. Ən çox rast
gəlinən forma kriptik rəng çaları (kriptik (kriptos) - gizli de
məkdir ki, buna qoruyucu rəng də demək olar) və bədən for
masının dəyişilməsidir, lakin qeyd etmək lazımdır ki, eyni rəng
əksər növlərdə bir çox funksiyanı həyata keçirir. Adətən gecə
formaları, məsələn, əksər gekkonlar, boz, qəhvəyi və qonur
çalarların üstünlük təşkil etdiyi sakit kriptik rəngə malik olur-’
lar. Bu canlıların sıx kolluqda yaşayan gündüz formaları daha
əlvan olur.
Kələzlərin rəngi çox fərqlidir. Azərbaycanda qayalıqlarda
rast gəlinən Qafqaz kələzi onu qayaların rəngi ilə eyniləşdirən
solğun himayəedici çalara malikdir. Lakin, eyni zamanda
emosional haldan və ya temperaturdan asılı olaraq onlar çox
cəld rənglərini dəyişə bilər. İquanalar fasiləsindən olan frino-
zomlarm (qurbağayaoxşar kərtənkələlər) rəngi çox dəyişkən
olub, yaşadıqları qruntun rəngindən asılıdır. Ağ şoran düzən
likdə yaşayan növlərin rəngi də ağ olur, tünd vulkanik lava
səthində yaşayanlar isə qara rənglidirlər. Meşə zonasında rast
gəlinən Phrynosoma blainwillii-nm rəngi torpaq səthini örtən
şam ağaclarının iynə yarpaqlarının çalarma uyğundur.
Gekkon, buqələmun və qamçıformalı ilanların rəng
uyğunlaşması daha mükəmməldir, xüsusilə də, təhlükə zamanı
ilan və kərtənkələlər üçün əlvan və kontrastlı rəng çalarları
əhəmiyyətlidir.
Kələzlər fəsilsindən olan bizquyruğun ( Uromastix cinsi)
bədəninin rəngi temperaturdan asılı olaraq dəyişir, yəni tem
peratur artdıqca o açıq rəng alır.
Əksər ilanların rəngi himayəedici olur. Adətən cavan ilan
lar daha əlvan, yetkin fərdlər isə bir rəngə malik olurlar. Bir
çox hallarda ilanların rəngi xəbərdaredici xarakter daşıyır.
Təbii şəraitdə bütün müxtəlifliyinə baxmayaraq ilanların rəngi
hər zaman kriptik (himayəedici) olur ki, bu da ona qənimətini
izləməyə və pusquda ovunu güdməyə kömək edir.
83
downloaded from KitabYurdu.org
Afrikanın savanna və meşələrində yaşayan ieroqlif pito-
nunun (Pyton sebae) naxışı bel-qarın istiqamətində uzanan
ensiz ziqzaqşəkilli zolaqların bel nahiyədə tağlarla birləşmə
sindən və yan tərəflərdə düzülmüş tünd ləkələrdən ibarətdir.
Bu naxış sıx kolluq və ya ot cəngəlliyində ilanı görünməz edir.
Səhra və yarımsəhralarda yayılan cəld ox ilan saksaul cə
ngəlliyində təqibdən qaçaraq, onun budaqlarında gizlənir. Qo
ruyucu rəng və nazik bədən hesabına onu hətta seyrək budaq
lar arasında da tapmaq çox çətindir.
Ağac ilanlarının çoxu öz rənginə və bədən formasına görə
ağac budaqları və lianaları imitasiya edir, əlvan zolaq və ləkə
lər isə onları tropik bitki örtüyü arasında gizlədir.
Boz ağac ilanı ( Thelotornis nirtlandi) kəskin olaraq qoruy
ucu rəng örtüyündən xəbərdaredici rəng örtüyünə keçə bilir.
Onun rəngi budaq və yarpaqlarla harmoniya təşkil edir: bədən
üstdən tünd və açıq ləkələrlə və eninə zolaqlarla dolu olub qo
nur çalarlıdır, baş üstdən yaşıl rəngdədir. Qıcıqlandırıldıqda o,
bədəninin ön tərəfini qaldırır, boynunu şişirdərək qorxuducu
şəkil alır.
Gürzələrin də rəngi müxtəlifdir: ağac gürzəsi - yaşıl, səhra
formaları - qumsal-qonur, meşədə yayılanlar isə əlvan kontra-
stlı rəng çalarlarına malik olur. Gürzələrin rənginin hər 3 for
ması himayəedici olub, onları substrat fonunda çox uğurla
gizlədir. Onlarda ürküdücü və ya xəbərdaredici rəng olmur və
adətən özünü nümayiş etdirmədən və ya fısıltısı ilə xəbərdar
etmədən, seçilməməyə çalışırlar.
Qabon gürzəsinin (Bitiş gabonica) naxışı dəqiq həndəsi fi
qurlardan ibarət gözəl rəng örtüyünə malikdir. Bel sütunu
boyunca uzanmış düzbucaqlı fiqurlar yerləşir, bədənin yan tə
rəflərində isə ziqzaqşəkilli zolaqlar və onların əsasında romb-
lar vardır. Bütün bu naxışlar al rənglər fonunda - ağ, qara,
çəhrayı, qırmızı olur. Maraqlıdır ki, belə rəng ilanı təbii
mühitdə nəinki gözəçarpan etmir, hətta onu qırmızı-qonur
84
downloaded from KitabYurdu.org
torpaqda görünməz edir. Belə rəng örtüyünü parçalayıcı ad
landırırlar. Doğrudan da əlvan substrat fonunda həndəsi fi
qurlar sanki bədənin əsl görünüşünü dağıdaraq, onu ayrı-ayrı
ləkələrə parçalayır.
Əksər reptililərdə xəbərdaredici uyğunlaşmaları imitasiya
etmək (bənzətmək) qabiliyyəti inkişaf edir, hərçənd ki, onlar
da təhlükəli və ya xoşagəlməz xüsusiyyətlər yoxdur. Hind irig-
öz su ilanı (Natrıx nıacrophthalamus) təhlükə zamanı bərkdən
fısıldayır, boynunu şişirdərək eyni ilə hirslənmiş kobranın du
ruşunu imitasiya edir.
Çox aqressiv sarıqarın yelmar (Hieropis caspius) təhlükə
anı gizlənmir, zəhərli ilanlar etdiyi şəkildə, spiral kimi burula
raq, qəzəblə fısıldayır və 1,5-2 m məsafədən rəqibinin üzərinə
tullanır.
Hirsli halda boynunu kobra kimi şişirtdiyinə görə irigöz
təlxəni (Ptyas mucosus) Hindistanda «kobranın əri» adlandı
rırlar.
Su ilanları rəng müxtəlifliyi ilə fərqlənirlər. Bəzi növlər əl
vanlığı və nəzərə çarpan al çalarları ilə valeh edir. Bu qəbildən
rəngi ilə zəhərli ilanları (aspidlər fəsiləsi) xatırladan kral ilan
ları yaxşı məlumdur. Hesab edirlər ki, onları yamsılayan zə
hərsiz ilanların rəng örtüyü mühafizə xarakteri daşıyır.
Yalançı su ilanları yarımfəsiləsindən olan cəngəllik ilanı
(Bioga dendrophila) çox təcavüzkar olub, asanlıqla hücuma
keçir. Təhlükəli duruşu ilə bu ilan zəhərli növlərin davranışını
çox yaxşı imitasiya edir. O, kobra kimi boşqab şəklində buru
laraq, başını yuxarı qaldırır, həmçinin şişərək boynunu yastı-
ladır. Oxşar misallar az deyildir, lakin bəzi bioloqlar mimik-
riya hadisəsinə skeptik münasibət bəsləyir. Onlar hesab edirlər
ki, «mimikriya» (təqlid etmə) - iradənin, həvəsin təcəssü
müdür, yəni, burada söz özü antroposentrik mənada işlənir.
Bəzi zooloqlar hesab edirlər ki, zəhərli amerika mərcan ilanla
rının al zolaqlı rənginin digər ilanlar tərəfindən imitasiyası,
85
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |