dae və Amphisbaenidae fasilələrinin nümayəndələri və Angui-
dae fasiləsindən bəzi növlər, qurdabənzər ilanların hər iki fasi
ləsi, Aniliidae fasiləsinin 1 nümayəndəsi, çox sayda suilanları,
aspidlər, çuxurbaşlı gürzələr, timsah və kaymanlar bu ərazidə
müəyyən edilmişlər. Bu növlərin bir çoxuna Şimali Amerikada
da rast gəlinir.
Yuxarı təbaşir dövründən Şimali Amerikada məlum olan
Testudo cinsindən olan tısbağalar, yumşaqdərili tısbağalar
(Trionyx) Mərkəzi Amerikada (Panama istisna olmaqla) yox
dur. Cənubi Amerikada təbaşir dövründən məlum olan yan-
boyun tısbağalar (Pelomedusidae və Chelydae) da qeydə alın
mayıb. Mərkəzi Amerikada ən çox rast gəlinən kərtənkələlər
dir. Mərkəzi Amerikanın bəzi iquana və gekkonları, görünür
Cənubi Amerikadan buraya gəlmişlər, digərlərinin isə şimal
dan yayıldığı ehtimal edilir (onlardan bəziləri aşağıda verilib).
Mabuya cinsi daxil olmaqla Mərkəzi Amerika ssinklərinin
oraya Atlantik okeandan, digər 2 cinsin isə şimaldan gəldiyi
güman edilir. Şimali və Cənubi Amerikada olduğu kimi M ər
kəzi Amerikada da, Anguidae fasiləsinin növlərinə rast gəlinir.
İlanlardan Mərkəzi Amerikada qurdabənzər ilanların hər iki
fasiləsi və Anilidae fasiləsinin lokal (yerli) cinsi - Loxocemus,
Boidae fasiləsinin nümayəndələri (əslən Cənubi Amerikadan
olan), çox sayda Kolubridalar (onlardan bir qisminin Cənubi,
digərlərinin isə Şimali Amerikadan Mərkəzi Amerikaya gəl
dikləri ehtimal olunur), həmçinin şimalda törəyən aspidlər və
çuxurbaşlı gürzələr rast gəlinir. Timsahlardan Mərkəzi Ameri
kaya vaxtı ilə şimaldan gələn Crocodylus cinsi və Cənubi Ame
rikadan olan müasir kaymanlar yayılmışlar.
Mərkəzi Amerikanın herpetofaunasını analiz etmək üçün
Meksika və ABŞ-ın cənub-qərb hissəsinin ona söykənən ərazi
nin reptililərini yada salmaq lazımdır, çünki bu rayonlar eyni
keçici - relikt ərazinin hissələridir.
Mərkəzi Amerika və Meksika herpetofaunası 3 cəhəti ilə
116
downloaded from KitabYurdu.org
diqqətəlayiqdir: o keçicidir, rəngarəngdir və çox sayda relikt
formalardan təşkil olunub. Bu fauna tipi Cənubi Amerika
faunasından, xüsusilə də kərtənkələlərin müxtəlifliyinə görə
zəngindir.
Dermatemydidae, Staurotypinae və Gopherus cinslərindən
olan tısbağalar Mərkəzi Amerika və Meksikanın məlum relikt
sürünənləridir
Cənubi Amerikadan şimala yayılan bir qisim sürünənlər
tropik zonanın sərhədində və ya ona yaxın ərazilərdə (Cənubi
Meksika) dayanır. Bu, yayılmanın adi forması olub, adətən
tropik qrupların şimal yarımkürəsinin mülayim zonasına qə
dər çatsa da, daxilə keçmir.
117
downloaded from KitabYurdu.org
SÜNİ ŞƏRAİTDƏ HƏYAT
Süni şəraitdə yetişdirilmə (artırılma)
İyirminci yüzilliyin 60-cı illərindən «Terrariumçu»ların
canlanması vüsət alıb. Bu, həvəskar terrariumlarında saxla
nılmaq üçün alman bir çox reptililərin bazarlara çıxarılmasına
səbəb oldu. Əksər reptili növləri terrariumlara yaxşı uyğunla
şır və hətta son yaş həddinədək ömür sürürlər.
Terrariumçuların ən sevimli obyekti - Aralıqdənizi tıs
bağasıdır. O, qeyri-tələbkar olub, yem və istilik bolluğunda
100 ilədək yaşaya bilir. Lakin antropogen landşaftda, insanla
qonşuluq etdiyi ərazilərdə onlar bu yaşa gəlib çatmırlar.
Kərkəs tısbağa (Macroclemys temmincki) süni şəraitdə on
illərlə yaşaya bilər. Bu növün 59 il yaşayan nümayəndəsi mə
lumdur. Üfunətli (muşk) tısbağa (Sternothecus odoratus) süni
şəraitdə 23 ilədək yaşayır. Bataqlıq tısbağaları terrarium şərai
tində adətən 25-30 il yaşayır, amma 120 il ömr sürən nümay
əndələri olub. Nəhəng ispolin tısbağası ( Testudo gigantea)
xüsusilə uzunömürlüdür. Yaşlı fərdlərin tutulduqdan sonra
hələ 150 il də süni şəraitdə yaşaması halları məlumdur.
tri iquana və varanlar 20-30, hətta 50 il də süni şəraitdə
yaşaya bilirlər. Adi su ilanı süni şəraitdə yeni mühitə tez alışır,
ələ tez öyrəşir və yem qəbul edir, lakin içmək və çimmək üçün
suya ehtiyacı olur. Bəbiri təlxə (Elaphe situla) süni şəraitə ra
hat uyğunlaşır, onun terrariumda 23 il yaşaması haqda məlu
mat vardır. Amur təlxəsi (Elaphe sehrenki) terrariumda yaxşı
yaşayır və insana tez öyrəşir.
Yatağanlar süni şəraitdə 10-23 il, anakonda 5-6 il, bəzən
hətta 28 ilədək yaşaya bilirlər. Eryx cinsindən olan yatağanlar
da süni şəraitə tez alışır və 20 il ömr sürürlər. Bəzi şüalı ilanlar,
məsələn Xenopeltis unicolor, 13 ilədək süni şəraitdə yaşayır.
Qabarıqburun gürzə ( Vipera ammodytes) də qeyri təbii şəraitə
118
downloaded from KitabYurdu.org
tez alışır. Bu halda onlar həm ölü, həm də canlı qida qəbul et
məyə öyrəşir. Bəzi nümayəndələri 22 ilədək yaşamışlar.
Zəncirli gürzələr ( Vipera russelı) terrariuma asanlıqla öy
rəşir, nə ölü nə də canlı yemdən imtina etmir. Əlverişli şəraitdə
cütləşir və nəsil verir.
Ağ-qara kobra (Naja melanoleuca) qeyri-təbii şəraitdə
ilanlar arasında rekord vuraraq 29 il yaşamışdır. Rombvari
gürzə (Causus rhombeatus) süni şəraitdə qurbağa və siçanları
yeməklə rahat dolanır. Rinxokalamusun quma basdırılmağa
meyli olsa da, süni şəraitə pis öyrəşmir. Onlar həvəslə qarışqa
sürfələrini və pupları, bəzən kiçik məryəmqurdunu yeyir, suyu
çox içir. Misir kobrası tez alışmaqla, dərhal qidalanmağa baş
layır. Fələstin gürzəsi (Pseudocerates fıeldi) də süni şəraitdə
rahat yaşayır və çoxalır.
Missisipi alliqatorunun (Alliqator mississippiensisı) süni
şəraitdə ömrü rekord həddə - 85 ilə çatır.
Süni şəraitdə yetişdirmə - nadir və nəsli kəsilməkdə olan
reptililərin genofondunun qorunması yolunda atılan addım
lardan biridir.
Zooloji parkların Beynəlxalq illik nəşrində {International
Zoo Yearbook) bir çox ölkələrdə amfibi və reptililərin, o
cümlədən lUCN-nin siyahısına aid növlərin süni artırılma və
yetişdirmə mərkəzlərinin yaradılması barədə məlumat verilir.
Cədvəl 9
Dünya zooparklarında çoxalan reptili növ və yarımnövlərinin sayı
Heyvan qrupları
İllər
1977
1978
1979
1980
1981
Tısbağalar
41(4)
52(7)
66(7)
43 (7)
57 (9)
Timsahlar
7(6)
14 ((9)
14(10)
12(11)
16(12)
Kərtənkələlər
84 (4)
81(2)
85 (3)
90 (6)
92 (4)
İlanlar
151(7)
130 (6)
164(11)
161 (7)
198(10)
Qeyd.
M ö tə r iz ə d ə B T M İ
(
İ U C N ) -nin q ırm ızı k ita b ın a d a x il e d ilm iş n ö v
lərin s a y ı verilib
119
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |