millətin formalaşmasında mühüm rol oynayırdılar. Bu işdə Həsən bəy
Zərdabinin və Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin millətçilik və dövlətçilik,
Cəlil Məmmədquluzadənin demokratizm və azərbaycançılıq ideyaları
misilsiz dərəcədə təsir gücünə malik idi.
Formalaşan milli təfəkkürümüz türk aləminin görkəmli
mütəfəkkirləri İsmayıl Qasprinski, Əli bəy Hüseynzadə, Yusif
Ağçuraoğlu, Əhməd bəy Ağayev, Ziya Göyalp və başqalannm türkçülüyə
dair fikirlərindən bəhrələnirdi. Onlar obyektiv olaraq Azərbaycanın milli
müstəqilliyini ümumtürk azadlığının tərkib hissəsi kimi qarşıya
qoyurdular. Vaxtilə Türkiyə cümhurİ3^ətinin banisi Mustafa Kamal
Atatürk belə demişdi: «Müstəmləkə halında yaşayan hər hansı bir xalq
özü üçün ibrət dərsi götürə bilər. Müstəqilliyini əlindən vermiş hər hansı
bir millət hansı həyat şəraitində yaşayırsa yaşasın, o mədəni bəşəriyyətin
gözündə yaltaq nökərdən başqa bir şey deyildir. Azadlıq şirin şeydir.
Lakin bunu heç vaxt iki əllə gətirib xalqlara vermirlər. Azadlıq qanla
alıniP).
Əsrimizin əvvəlində ilk addımlarını atmağa başlayan milli hərəkatın
hələ lazımi təcrübəsi və əsaslandırılmış konsepsiyası yox idi. Milli
hərəkatın əsas apancı qüvvəsi milli burjuaziya və demokratik ziyalılar idi.
Lakin bu qüvvələrin hər ikisi siyasi cəhətdən hələ yetkin deyildi. Siyasi
muxtariyyət haqqında proqramlar dəqiqləşməmişdi. Onlar obyektiv
olaraq imperiyanın müstəmləkə zəncirini qırmaq üçün yollar axtanrdılar.
Çar hökumətinin böyük dövlətçilik siyasəti, milli zülmün
gücləndirilməsi, xalqlann hüquqlanmn məhdudlaşdıniması və s.
cəmiyyətin bütün təbəqələrinin nümayəndələrini milli məsələ ətrafında
birləşdirirdi. Millətin taleyindən narahat olan cəmiyyətin mütərəqqi
hissəsi mövcud quruluşun yeniləşməsini, islahatlar keçirilməsini daha
qətiyyətlə tələb edirdi. Xalqın hər cür hüquqsuzluğu, onun arzu və
amallan haqqında çar idarələrinə bildirmək və demək imkanı yaranmışdı.
Bu məsul işi həyata keçirmək milli ziyalıların öhdəsinə düşürdü.
1905-ci ilin yazında Azərbaycanın liberal ziyalılan petisiya
kampaniyasına başladılar. İlk petisiya Cənubi Qafqaz müsəlmanlan
adından 1905-ci ilin aprelində Ə.Topçubaşov tərəfindən yazılmış və
Nazirlər Kabinetinə təqdim edilmişdi. Petisiyanı Ə.Topçubaşov,
Ə.Ağayev, M.Vəkilov, Ş.Əsədullayev, Ə.Ziyadxanov, Q.Zülqədərov və
başqaları imzalamışdılar. Bu petisiya əslində Qafqazın, o cümlədən
Azərbaycanın qanunvericilik əsasında yenidən qurulması üçün
ümummilli proqram idi. İctimai və təsərrüfat həyatında müsəlmanlar
üçün qoyulan
62
məhdudiyyətlər çox aydın şəkildə göstərilirdi. Qafqazda zemstvo tətbiqi
xüsusi qeyd olunmuşdu. Petisiyada müsəlmanlara demokratik azadlıqlar
verilməsinə xüsusi yer aynimışdı.
Az sonra Gəncə quberniyası müsəlmanlan adından, demək olar ki,
eyni məzmunlu petisiya Peterburqa göndərilmişdi. Zaqatala dairəsi, eləcə
də Nuxa və Cavad qəzalannın müsəlman əhalisinin Qafqaz canişininə
petisiyalan ünvanlandı. 1905-ci ilin iyununda Ə.Topçubaşovun yeni
yazdığı petisiya Qafqaz canişini qraf Vorontsov-Daşkova şəxsən təqdim
edildi. Burada müsəlman əhalisinə ruslarla bərabər siyasi, mülki və dini
hüquqlann verilməsi aynca q^d edilirdi. Canişin ana dilində məktəblərin
açılmasına icazə verəcəyini vəd etdi. Bundan az sonra dalbadal ana
dilində «Həyat» (redaktorlan Ə.Ağayev, Ə.Hüseynzadə), «İrşad»
qəzetləri və «Füyuzat» jurnalının nəşrinə başlanıldı. Ə.Topçubaşov
məqalələrindən birində yeni yaranan siyasi partiyalann əlbir fəaliyyət
göstərmələrini təklif etmişdi. Cənubi Qafqazda qanunvericilik səlahiyyəti
olan siyasi partiyalann yaradılmasını da o irəli sürmüşdü.
Cənubi Qafqaz müsəlman ziyalılarının təşəbbüsləri Knm və Kazan
ziyalılan tərəfindən böyük həvəslə müdafiə edildi.
Xaricdə təhsil alıb Vətənə qayıdan türk xalqlannm ziyalılan ilk
vaxtlar siyasi həyatda, əsasən, Rusiya sosial-demokratlannın mövqeyində
dayanırdılar. Onlann yaratdığı ilk siyasi təşkilatlar bu məqsədə xidmət
edirdi. Lakin zaman keçdikcə onlar başa düşürdülər ki, müstəmləkə
əsarətində olan xalqın azadlığı bolşeviklərin məramnaməsin- də nəzərdə
tutulan sinfi mübarizədən daha çox milli-demokratik mübarizəni ön plana
çəkməyi tələb edir.
1905-1907-ci illər inqilabı türk xalqlan içərisində milli hərəkatın
yüksəlişinə təkan verdi. Türk məmləkətləri milli burjuaziyasının qabaqcıl
ziyalıları imperiyaya qarşı birgə mübarizəni təşkil etmək üçün ümumi
siyasi partiyanın yaradılmasını məqsədəuyğun hesab etdilər.
Bu işin əsas təşəbbüskarlanndan və təşkilatçılarından biri
Azərbaycanın görkəmli ictimai və siyasi xadimi Əlimərdan bəy
Topçubaşov idi. Müstəmləkə əsarətinə qarşı mübarizə üçün partiya
yaratmaq ideyası müsəlmanlar yaşayan bütün bölgələrdə - Qafqazda,
Knmda, Tatarıstanda, Mərkəzi Asiyada, Sibirdə və s. yerlərdə maraqla
qarşılandı.
1905-ci ilin iyununda Rusiya müsəlmanlannin 500 nəfər
nümayəndəsi Çistopola yığışdı. Burada əsas demokratik azadlıqları
saxlamaq şərti ilə Konstitusiyalı monarxiya quruluşu haqqında qətnamə
qəbul edildi. Müsəlman ittifaqı yaradılması da qərara alındı.
63
1905-ci il avqustun 15-də Nijni-Novqorodda «Müsəlman ittifaqının»
(«İttifaqi-müslimin») təsis qurultayı keçirildi. Qurultay gizli çağırılmışdı.
Sədrliyə «dildə, fikirdə və əməldə birlib> sözlərinin müəllifi İ.Qasprinski
seçildi. Qurultayı görkəmli Azərbaycan ziyalısı Ə.Topçu- başov açdı.
Qurultayda Rusiyanın bütün müsəlmanlarım birləşdirən siyasi partiyanın
yaradılmasından söz açıldı.
«Konstitusiyalı müsəlman partiyası» «İttifaqi-müslimin»in II və III
qurultayları da formalaşdı. II qurultay 1906-cı ilin yanvannda
Peterburqda, III qurultay isə həmin ilin avqustunda Nijni-Novqorodda
keçirildi. Həmin qurultaylarda partiyanın Ə.Topçubaşov tərəfindən
yazılmış proqram və nizamnaməsi qəbul edildi. II qurultayda
T.Qarabəyov və Ə.Axundov da iştirak edirdilər. «İttifaqi-müslimin»in
proqramı, demək olar ki, Kadet partiyasının proqramını təkrar edirdi.
Partiyanın III qurultayında Mərkəzi Komitə seçildi. Komitənin daimi yeri
Bakı şəhəri seçilmişdi.
Partiyanın Mərkəzi Komitəsinə seçilən 15 nəfər arasında
İ.Qasprinski, Ə.Topçubaşov, R.İbrahimov, U.Akçura və b. vardı. I Dövlət
Duması buraxıldıqdan sonra 1906-cı ilin noyabrında MK-nın keçirilmiş
iclasında Konstitusiyalı müsəlman partiyası Kadet partiyasından
aynldığını elan etdi. Partiya yarımleqal şəraitdə fəaliyyət göstərirdi.
Partiyanın IV qurultayı 1914-cü ilin iyununda Peterburqda keçirildi.
Ə.Topçubaşov təsis qurultayında «Rusiya imperiyası daxilində
türklərin vəziyyəti və problemləri» mövzusunda çox maraqlı məruzə etdi.
Elə həmin gün işini tamamlayan qurultay türk xalqlarının siyasi taleyində
mühüm və cəsarətli addım atdı. Türkçülük və müsəlmançılıq əsasında
birləşmənin vacibliyi qeyd edildi. I qurultayda Azərbaycam Əlimərdan
bəy Topçubaşov, Əhməd bəy Ağayev, Şəmsi Əsədullayev, Haşım bəy
Vəzirov, Səfər Tağızadə və başqalan təmsil edirdilər.
Çann 1905-ci il 17 oktyabr manifestindən sonra qurultayda nəzərdə
tutulan partiyanın yaradılması reallaşdı. Həmin ilin sonunda çarizmin
Azərbaycanda törətdiyi milli qırğmia əlaqədar şikayətə gedən
Ə.Topçubaşov və Ə.Ağayev paytaxtda Əbdünəşid İbrahimovla birlikdə
«Müsəlman ittifaqı»nm nizamnaməsini və proqramını hazırladılar.
Ümumrusiya müsəlman ittifaqının nümayəndələri II qurultayı tərk
edərkən türklərin mənafeyinə namusla qulluq edəcəklərinə and içdilər.
1906-
cı ilin aprelində fəaliyyətə başlayan I Dövlət Duması «Müsəlman
parlament fraksiyası»nın təşəbbüsü ilə həmin il avqustun 16-23-də
Nijni-Novqorodda Ümumrusiya müsəlmanlannm III qurultayı keçirildi.
64
Dostları ilə paylaş: |