(Sabir)
Bu misallardan birincidə
daş
sözü nominativ
əĢyavi mənasında iĢləndiyi halda, ikinci misalda
köçürmə, məcazı mənada iĢlənmiĢdir.
Daş
sözünün
mənası əlamətinə görə ürəklo əlaqələndirilib məcazi
mənada iĢlədilmiĢdir.
Sözün əzizləmə mənası.
Sözün əzizləmə mənası
nominativ və ümumi mənalardan kənarda deyil, həmin
semantik sahodo yaranır. Əzizləmə və kiçiltmə
mənasını, bəlkə də məna çalarını sözə verən ona əlavə
edilmiĢ Ģəkilçilər ifadə edir. Məsələn, azərbaycanca
evcik, gəlincik, quşcuğaz, mənciyəz,
rus dilində
домик,
тумбочка, куколка
və s. müvafiq sözlərin kiçiltmə
mənalarıdır.
Dil sistemində söz qədər funksiya dairəsi geniĢ
olan ıkıncı vahid yoxdur. Dilin funksional fəaliyyəti ilə
əlaqədar olaraq söz öz mənasını daralda vo geniĢləndirə
bilər. Məsələn,
Voton
və
maşın
sözlərini götürək. Vətən
ilkin mənada adamın doğulub, boya-baĢa çatdığı konkret
yerdir. Amma bu nisbi anlayıĢ müxtəlif yerlərdə
müxtəlif məqamlarda müxtəlif cür baĢa düĢülür. Vətən
sözü tarixi inkiĢaf nəticəsində öz semantik dairəsini
geniĢləndirmiĢdir. Hər bir söz vo hətta söz birləĢməsi
funksional fəaliyyət prosesində dar ixtisas və ya
tcrmınoloji soviyyodən çıxıb ümumiĢlək xarakter
aldıqda məna geniĢlənməsi baĢ verir. Sabit söz
birloĢmələrinin semantik həcmi geniĢləndikdə də məna
geniĢlənməsi baĢ verir. Məsələn, «topaldıqaç», «ana,
məni qurda vermə» oyunu.
Məna geniĢlənməsinin əksini söz mənasının
daralması təmin edir. Tarixi inkiĢaf və funksional
fəaliyyət prosesində sözlər owolki mənalarını ya
tamamilə itirir, ya da ondan uzaqlaĢır. Bunun nəticəsində
məna daralması baĢ verir. Məsələn,
aylıq, donluq
sözlərini götürək.
Aylıq – əmək haqqı, donluq
isə
bir
paltara çatan əmək haqqı
mənalarında iĢlənmiĢdir.
Zaman keçdikcə hər iki sözun mənası daralmıĢ, biri
movacib,
digəri isə
parça
mənasında iĢlənmiĢdir.
Funksional dəyiĢmədən danıĢarkən söz mənasının
mütərəqqi vo reqressiv dəyiĢməsini də qeyd etmək
lazımdır. Sözlər dildəki fəaliyyəti – iĢlənməsi ilə
əlaqədar olaraq öz mənalarını müsbət və ya mənfi
istiqamətdə dəyiĢir. Müsbət mənada olan dəyiĢiklik
mütərəqqi, Yəni mənanın yaxĢılaĢması adlanır. Məsələn,
köpək uşağı
söz birləĢməsi mənfi anlayıĢı ifadə edir.
Məsələn: Allahverdi: Getmək olmur? Köpək uĢaqları bir
iĢ görüblər ki, iĢ olsun? Ġki tirəlik salıblar, nə o yandan
bu yana getmək olur, nə də bu yandan o yana.
(C.
Cabbarlı).
Müasir Azərbaycan dilində
köpək oğlu
və ya
köpək
qızı
müsbət – həsəd, tərif mənalarında da iĢlədilir.
Məsələn,
Köpək oğlu oxuyanda adama ləzzət verir.
Dildə sözlərin mütərəqqi mənada dəyiĢməsi
prosesi olduğu kimi, mənanın pisləĢməsi prosesi də
gedir. Bəzi sözlər öz əvvəlki yaxĢı, müsbət mənalarını
itirərək mənfi məna alır. Məsələn, Azərbaycan dilindəki
orov
sözünü götürək. Bu sözün
ilkin monası
ari-ob.
Yoııi
tomiz-şirin su
demokdir.
Sonradan söz evfemist mahiyyot alıb – Yoni pis anlayıĢı
yaxĢı sözlo ifada etıııok aızu vo tolobi nəticəsində çirkab
mənasında iĢlənibdir Məs., həyətin bir səmtində var idi
əngənək, yanında çoxluca yuyulmuĢ paltar qalanmıĢdı;
erov, Yoni paltarın çirkli suyu axıb, gəlib qapının
yanında göl durmuĢdu.
(C. Məmmədquluzadə),
Dildəki
sözlər
iĢləndiyi
məqamlardan,
münasibətlərdən asılı olaraq çoxlu yeni məna və məna
çalarlıqları kəsb edir. Bunun nəticəsində sözlərin iislubi
UıylaĢması və semantik qruplaĢması meydana gəlir.
Sözün mənasından danıĢarkən onun ifadə etdiyi
anlayıĢla olan əlaqəsini də aydınlaĢdırmaq lazımdır.
Sözün mənası ilo ifadə etdiyi anlayıĢ dialektik
vəhdətdədir.
Sözün səs tərkibi – xarici cəhəti maddi olduğu
halda, onun ifadə etdiyi məna, mənəvidir. Sözün səs
tərkibi onun mənasının yaranmasında aparıcı rol
oynamır. Belə ki,
çörək
–
komç, kitab
–
batik. tələbə – o
bələ t
və s. cür sözlərin quruluĢunda da eyni çür baĢa
düĢülmür. Molumdur ki, hər bir sözün fonetik tərkibini
səslərin sayından asılı olaraq çoxlu formada demok olar.
Amma yeni məna almaq olmaz. Bu o deməkdir ki, sözün
ifadə etdiyi məna ondakı səslərdən asılı deyil. Sözün
yalnız bircə formada (fonetik qanunlara əməl edərək)
düzdükdə məna alınır.
Məna ilo anlayıĢı yaxınlaĢdıran, hər ikisinin
insanın təcrübəsi, biliyi əsasında bu və ya digər əĢya və
hadisə haqqında təfəkkürdə müəyyən bir inikas
yaratmasıdır. Lakin sözün mənası ilo anlayıĢ arasındakı
fərqi də görməmək olmaz. Sözün mənası ilə anlayıĢ
arasında aĢağıdakı fərqlər vardır:
1) Sözün mənası anlayıĢa nisbətən daha geniĢdir.
Əgər məfhum əĢya və hadisələrin insan təfəkküründə
ümumiləĢmiĢ inikasıdıısa, məna əĢya və hadisə haqqında
biliklərin tam toplusudur. Hər hansı bir Ģey haqqında
hamıda anlayıĢ ola bilər. Lakin həmin Ģeyin mənasını
tam Ģəkildə ifadə etmək üçün məfhumun ifadə edə
bilmədiyi daha dərin və geniĢ anlayıĢlara malik olmaq
lazımdır. Məsələn: balıq haqqında olan anlayıĢ hələ
balıq
sözünün ifadə etdiyi tam mənanı bildirmir. Balıq
haqqında geniĢ, hərtərəfli, dərin bilik olmadan onun
mənasını dərk etmək də olmaz.
2)
Məfhumlarda üslubilik olmadığı halda,
mənada üslubılık mövcud olur.
3)
Məfhumlarda məcazilik olmur, amma
məna məcazi ola bilər. Yəni
daş
sözünün aid olduğu
anlayıĢ-məfhum müstəqim olur (daĢ haqqındakı
biliklərimizin obyektiv, əĢyavi inikası).
Daş
sözünün
məcazi mənası isə daha çoxdur:
a)
bərklik mənasında:
daşqəlbli, daşürəkli.
b)
qazanc mənasında:
Filankəs daşdan
çörək çıxarır.
v) ev dağıtmaq mənasında:
Evin daşını daş iistə
qoymadılar.
q) bir iĢi boynuna almamaq mənasında:
Daş atıb
başını tutdu ki, mənim bu işdən xəbəim yoxdur.
ğ) sakitlik mənasında:
Daşdan səs çıxdı, ondan
yox.
Dostları ilə paylaş: |