42
müqayisə olunmaz dərəcədə böyükdür. O qədər böyük və əvəzolunmazdır ki,
onsuz insan cəmiyyətinin sonrakı tarixi təsəvvür olunmazdır.
Beləliklə, Qafqazın daş dövrü abidələrinin bir-birindən bəzi
parametrlərə görə kəskin fərqlənməsi üst paleolitin sonlarında artıq nəzərə
çarpır. Ehtimal etmək olar ki, məhz bu zamandan etibarən hər bir mədəniyyət
müstəqil olaraq inkişaf etməyə başlamışdır. Şimali Qafqazla Cənubi Qafqaz
arasında müəyyən fərqli cəhətlər meydana gəlmişdir. Qafqaz sıra dağları bu
əraziləri 2 hissəyə bölmüşdür. Qafqazın Qara dəniz sahillərində və Şimali
Qafqazda ayrı-ayrı insan qruplarının miqrasiyası və mədəni əlaqələri
arxeoloji abidələrdə də öz əksini tapmaqdadır.
Üstpaleolit dövründə Qafqaz dağlarının ətəklərində yaşamağa
başlayan insanların əsasən ovçuluqla məşğul olmaqlarını aşkar edilən
osteoloji qalıqların analizi nəticələrində də sübut olunmuşdur. Bu dövrdə
şərait və məkan imkanı daxilində ovçuluq və yığıcılıq xüsusi məşğuliyyətə
çevrilir.
Aşkar edilən mədəniyyətlərin lokal xüsusiyyətlərinə əsaslanaraq, bir
çox alimlər üst paleolitdə qəbilə-tayfa münasibətlərini bərpa etməyə cəhd
etmişlər. Ehtimal etmək olar ki, etnik və yaxud tarixi-mədəni insan qrupları
zaman getdikcə tayfalarda birləşmişlər.
İnsan cəmiyyətinin paleolit dövrü bir neçə xronoloji mərhələlərə
bölünür - alt, yaxud erkən paleolit 2 mln ildən-100 min ilə qədər; orta
paleolit-100 min ildən-40 min ilə qədər; üst yaxud son paleolit 40 min ildən-
12 min ilə qədər.
Cənubi Qafqazda Aşel dövrünə aid olan mağara və düşərgələrdə
mədəni təbəqənin qalıqları Şel dövrü ilə müqayisədə daha geniş ərazilərdə
(əsasən çay kənarında) təsadüf olunur. Əksər hallarda Aşel dövrünə aid
tapıntılar mədəni təbəqənin II qatında yerləşir. 1934-1936-cı illərdə
S.N.Zamyatnin Qafqazın Qara dəniz sahillərində, Abxaziyada, konkret olaraq
Suxumi yaxınlığında Yaştux dağ yamacında bu tip materiallar aşkar etmişdir.
Abxaziyanın Aşel dövrünə aid tapıntıları (klekton), çay sahilində ayrı-ayrı
təbəqələrdə aşkar edilmişdir. Bu tapıntılar nəticəsində aydın olur ki, 80-100
m-lik çay terrasında aşkar edilən Aşel dövrü əmək alətləri 30-40 m
hündürlükdə olan Mustye tipinə də aiddir. Abxaziyanın Aşel dövrü əmək
alətləri içərisində kobud, iri çaxmaq daşından hazırlanmış alətlər və diskə
bənzər nukleuslara da təsadüf olunmuşdur. Aşkar edilmə şəraitinə görə
Abxaziyanın bu dövr maddi mədəniyyət qalıqları Qərbi Azərbaycandan
(indiki Ermənistan) tapılan analoji əşyalarla eynilik təşkil edir. O cümlədən,
1933-cü ildə ixtisasca geoloq olan A.P.Demexin Arzni çayının qurumuş
hissəsində apardığı tədqiqat zamanı dəvə gözündən hazırlanmış əmək aləti
aşkar etmişdir. 1946-cı ildə Qoqutlu dağının cənub-qərbində də bu cür Aşel
tipli əmək alətləri aşkar edilmişdir.
43
4. Qafqazın mezolit və neolit dövrü arxeoloji abidələri
Mezolit dövrünün başlanğıcı paleolitlə müqayisədə daha əlverişli
iqlim şəraitinə malik olan qolosen-müasir geoloji mərhələsi ilə üst-üstə düşür.
Bu zaman daş dövrünün minilliklər boyu ovçuluq və ilkin ənənələrə
əsaslanan mədəniyyəti yeni bir mədəniyyətlə əvəz olunur. Mezolit üçün
xarakterik cəhət mənimsəmə təsərrüfatından istehsal təsərrüfatına keçidin
əsasının qoyulmasıdır. Paleolit insanından fərqli olaraq mezolit dövrü insanı
ətraf təbii resurslardan faydalanırdı. Bu dövrdə balıq ovunun təkmilləşməsi
müşahidə olunur. İnsan ilk dəfə olaraq ilkin materialın ölçülərindən asılı
olmayan yeni və daha böyük həcmli alətlər hazırlamağı öyrənir. Bu dövrdə
mikrolitlər meydana gəlir. Bunlar həndəsi formalı (üçbucaq, trapes şəkilli)
bıçaqlar idilər. Mezolitdə, həmçinin heyvanların əhliləşdirilməsinə başlanılır
və bitkilərin ilkin seleksiyası öyrənilir.
İlk mezolit abidələri 1887-ci ildə fransız alimi E.Pet tərəfindən Maz-d-
Azil mağarasından aşkar edilmişdi. Qafqazda isə yerli paleolit mədəniyyəti
əsasında mezolit mədəniyyəti formalaşmışdı. Bunu Azərbaycan ərazisindəki
Damcılı
düşərgəsinin, Qobustan abidəsinin, Dağıstan ərazisindəki
çoxtəbəqəli Çox yaşayış məskəninin, Soçidəki Asin mağarasının, Osetiyadakı
birtəbəqəli Şau-Leqet düşərgəsinin tədqiqatları zamanı əldə olunmuş dəlillər
sübut edir. Mezolit dövrü abidələri bir-birindən əhatə etdiyi inventarın həcmi
ilə fərqlənir.
Mezolit dövrünün başlanğıcı qolotsen dövrü ilə eyni vaxtda, yəni
iqlim şəraitinin dəyişməsi və böyük buz laylarının əriməyə başlaması
zamanına təsadüf edir.
Mezolit dövrü XII-VIII minillikləri əhatə edir. Arxeoloji tədqiqatlar
nəticəsində Azərbaycan ərazisində mezolit dövrünə aid Damcılı və Qobustan
abidələri aşkar olunmuşdur. Damcılıdan tapılmış əmək alətləri arasında kiçik,
həndəsi formalı bıçaqlar, bizlər, kəsici, deşici alətlər xüsusi maraq doğurur.
Ən müxtəlif və çoxsaylı tapıntılar Qobustandan, daha dəqiq desək, Kiçikdaş,
Böyükdaş və Cıngırdağdan tapılmışdır. Qazıntılar İ.Cəfərzadənin rəhbərliyi
ilə 1940-1965-ci illərdə aparılmış, 55 min maddi-mədəniyyət qalığı və 6 min
qayaüstü rəsm toplanmışdır. Sonradan qazıntı işləri C.Rüstəmov və
F.Muradova tərəfindən davam etdirilmişdir. Həmçinin Qobustanda aparılan
qazıntılar zamanı mezolit dövrünə aid qəbir abidəsi də aşkarlanmışdır. Firuz
adlandırılan düşərgədən tapılan qəbirdə 12 nəfər insan dəfn olunmuşdur.
Mezolit dövrünə aid olan abidələr Qafqazın digər ərazilərində də
araşdırılmışdır. Misal üçün, B.A.Kuftin tərəfindən Trialetidə Barmaqsız dərə
ərazisində Mezolit dövrünün mağara düşərgəsi aşkar edilmişdir.
Mikrolit tipli əmək alətləri ilə zəngin olan digər bir abidə Qərbi
Gürcüstanda, Zuqdidi şəhərinin şimal-şərqində Odişi kəndi yaxınlığında
Dostları ilə paylaş: |