55
döşəmələri və ocaq yerləri vardır. Evlər meydançaların ətrafında ayrı-ayrı
qruplarla yerləşmişdir. Yaşayış məskənində Cənubi Qafqaz eneolit dövrü
üçün xarakterik olan müxtəlif materiallar aşkar olunmuşdur. Buradan çoxlu
sayda sümük məmulatları tapılmışdır. Nadir tapıntılardan biri də iri buynuzlu
heyvanın bud sümüyündən hazırlanmış, 18 sm uzunluğunda olan ot biçmək
üçün bıçaq əsasıdır. Abidədən, həmçinin metal əşyalar da aşkar edilmişdir.
Spektral analizlərin cavabı göstərmişdir ki, tapılan metal əşyalar mis-
mərgümüş qarışığı-nikeldən hazırlanmışdır. Abidədən müxtəlif növ küp
qablar, o cümlədən də boyalı qablar aşkar olunmuşdur. Burada çoxsaylı gil
manqal qalıqları - hündür kənarları olan dairəvi kasa formalı qablar da
tapılmışdır. Bu qabların əksəriyyəti həcmcə nisbətən böyük yapışdırılma
qulplara malikdirlər. Texut yaşayış məskəni Cənubi Qafqazın yeganə eneolit
dövrü abidəsidir ki, oradan gil manqallar tapılmışdır. Bu abidə e.ə. V
minilliyin I yarısına, IV minilliyin əvvəllərinə aid edilir.
Beləliklə, təsərrüfat-məişət komplekslərinə əsaslanaraq belə nəticəyə
gəlmək olar ki, erkən əkinçi icmasında sosial təbəqələşmə yox idi.
Qafqazın digər ərazilərinin arxeoloji abidələrinin öyrənilməsində
Q.N.Çubinişvilinin, V.V.Bjaniyanın və digər alimlərin böyük zəhməti vardır.
Mərkəzi Qafqaz abidələri arasında xüsusi yeri I Arıxlı, Şulaverisqora,
İmirisqora yaşayış məskənləri tutur. Bunlar kiçik yüksəkliklər şəklində
yaşayış məskənləri olaraq «təpə» də adlandırılır. Onlar əsasən ayrı-ayrı
hissələr şəklində bir neçə təpədə salınmışdır. Məsələn, Xrami çayı sahilində
yerləşən Kvemo-Şülaver abidələri qrupuna təxminən 500 hektar sahəni əhatə
edən Şulaverisqora, Qadaqrılıqora və İmirisqora aiddir. Yaşayış məskənləri
arasındakı məsafə 0,5 km.-dən 1,7 km-ə qədərdir. Bu məskənlərdən 1 km
qərbdə Arıxlı kəndi yaxınlığında Xrami çayı qovşağında bir-birinə yaxın
məsafədə olan 5 təpədə yerləşmiş daha bir abidə qrupu aşkar olunmuşdur - I,
II, III Arıxlı. Mərkəzi Qafqaz məskənlərindəki mədəni təbəqənin qalınlığı
müxtəlifdir. Belə ki, Şulaverisqorada onun qalınlığı 8m, İmirisqorada 4,4 m, I
Aruxlıda - 5 m təşkil edir. Bu abidələr arasında Şulaverisqora daha erkən
dövrə aid edilir. Bu yaşayış məskəni Xrami çayının sağ sahilindəki
düzənlikdə yerləşir. Təpə dağıntılara məruz qalmışdır. Bu məskənin diametri
100 m, hündürlüyü 6 m, sahəsi 1 hektardır. Abidədən yaşayış evləri,
təsərrüfat qurğuları, həyət çəpərləri və ərzaq saxlama quyuları şəklində 32
tikilinin qalıqları aşkar olunmuş, 9 tikinti təbəqəsi müəyyən edilmişdir.
Buradakı tikinti təbəqələrindəki planlaşdırılmada, istifadə olunan
tikinti materiallarında memarlıqla əlaqəli yeniliyə dəlalət edən əsaslı
dəyişikliklər müşahidə olunmamışdır. Tikililər gil məhlulun istifadəsi ilə çiy
kərpicdən və möhrədən inşa edilmişdi. Tikililərdə əsas tikinti materialı kimi
maili-çıxıntılı kərpic istifadə olunurdu. Divarlar torpaq üstündə düzülmüş
kərpiclərin və yaxud əvvəlki tikilinin hamarlanmış qalıqları üzərindən şaquli
56
istiqamətdə ucaldılırdı. Bütün tikililər dairəvi, yaxud oval formalı olub
silindrik biçimlidir. 2.5-5.0 m diametrli iri tikililər yaşayış evləri, qalanları
təsərrüfat yönümlüdür.
II abidə - İmirisqora diametri 90 m, hündürlüyü orta hesabla 4m,
ümumi sahəsi 1 hektar olan, cənub-qərbdən şimal-şərqə doğru yayılmış
təpədir. Burada təxminən 70 çiy kərpicdən ibarət olan tikilinin qalıqları aşkar
olunmuş, 7 tikinti təbəqəsi müəyyən edilmişdir. Yaşayış arxitekturasının əsas
tipi dairəvi planlı-gümbəzli və oval evlərdir. İmirisqoradakı tikililər öz
düzgün həndəsi formaları və dəqiq planlaşdırılması ilə seçilir.
Qədim yaşayış məskənlərinin ikinci qrupu Arıxlı kəndi yaxınlığında,
Xrami çayının sağ sahilində 800 hektarlıq bir ərazidə yerləşir. Özündə 5
yayılmış təpəsini birləşdirir. Sahəsi 150x100 m, hündürlüyü 6 m olan, 4
tikinti təbəqəsindən ibarət Arıxlı daha ətraflı tədqiq olunmuşdur. Evlərin
birinin döşəməsinin altından basdırılmış uşaq kəllə sümüyü tapılmışdır.
Ümumilikdə, burada dəqiq planlaşdırılma müşahidə olunmamışdır. Məskənin
ətrafında arx çəkilmişdir. Alimlər belə hesab edirlər ki, bu arxlardan suvarma
və müdafiə məqsədi üçün istifadə olunmuşdur.
Arxeoloji
materialın
xarakteristikası:
Daş
məmulatlar.
Şulaverisqoradan obsidian (dəvəgözü) və çaxmaq daşından hazırlanmış 3000
ədəd, İmirisqoradan isə 7000-dən artıq əşya tapılmışdır ki, bunların da 60-70
%-i daha erkən dövrlər üçün xas olan əmək alətləridir. Alətlərin önəmli
hissəsini bıçaqvari lövhəciklər şəklində olan oraq dişləri təşkil edir. Tədqiq
olunan mədəniyyətlərdə nizə uclarının olmaması xüsusi maraq doğurur.
Digər səciyyəvi cəhət, demək olar ki, bütün yaşayış məskənlərindən sapand
üçün olan gil və daş qəlpələrin aşkar edilməsidir.
Sümük məmulatı. Bu kateqoriyaya sümük və buynuzdan hazırlanan
məmulatlar aid edilir. Onlar arasında əmək alətlərinə, müxtəlif məişət və ayin
icrasında istifadə olunan əşyalara bizlər, iynələr, toxalar və s., o cümlədən də
nadir hallarda sümük qaşıqlara rast gəlinir. Maraqlı tapıntılara, həmçinin
sümük antropomorf heykəlciklər aiddir. Kvemo-şulaver kompleksinə aid
tapıntılardan belə nəticəyə gəlmək olar ki, bu dövrdə əkinçiliklə bağlı əmək
alətlərinin kəmiyyəti və növləri artmışdır.
Dulusçuluq məmulatları. Ümumiyyətlə, bu dövrün gil qabları forma
baxımından sadə xarakterli olsa da, yüksək keyfiyyətə malik idi. Onlar azca
şirələnmiş, tərkibində saman çöpləri olan gildən hazırlanırdı. I Arıxlıdan bir
neçə divarları çəhrayı rəngli pardaxlanmış incə saxsı qablar tapılmışdı. Bu
qablar gətirilmə hesab olunur. Saxsı qabların oturacaq hissəsində qamış izləri
müşahidə olunmuşdur. Qablar kiçik piyalələr, küplər formasındadır. Bəzən
abidələrdə çəllək formalı saxsı qablara da rast gəlinir. Saxsıların bir qismi
ornamentlidir. Şulaveris abidəsində boyalı dulusçuluq məmulatlarına da
təsadüf olunmuşdur. Kvemo-Şuvaleris məskəninin özünəməxsus saxsı
Dostları ilə paylaş: |