54
deyildikdə sözlərin ifadə olunan fikrə uyğun seçilməsidir ki, bunlar nitqin
mənasına, məzmununa münasib olmaqla fikrin gerçəkliyi əks etdirməsinə Ģərt
sayılır. Dəqiqlik, bir tərəfdən, nitqin gerçəklik və təfəkkürlə əlaqəsinin, digər
tərəfdən, fikrin dil vasitələri ilə düzgün verilməsinin göstəricisidir. Məlumdur ki,
söz anlayıĢa uyğun yaranır və fikir ifadə edir. Əlbəttə, o, ifadə etdiyi fikrə uyğun
olmalıdır. Nitqin məntiqliyi, ardıcıllığı, izahın uyarlığı fikrin aydın ifadəsinə
köklənmiĢdir. Dəqiq söz iĢlətmə dilin leksik sistemində olan sözlərin semantik
mənasını, sinonimliyi, çoxmənalığı, terminləri, müxtəlif funksional üslubları və
qrammatik formaları yaxĢı bilməyi tələb edir. Dilin sinonimlik imkanlarından
istifadə edərək lazım olan sözün seçilib iĢlədilməsi nitq üçün çox vacibdir. Dilimiz
respublikamızın müstəqillik qazananması ilə, həqiqi mənada dövlət statusu
almasından, bütün sahələrdə qeyd-Ģərtsiz tam və yeganə ünsiyyət vasitəsi kimi
hərtərəfli iĢlənməyə baĢlamasından bəri bədii, elmi və publisistik yazıların, mətbu
orqanların dili də, radio-televiziya veriliĢlərində, teatr tamaĢalarında aktyor və
diktorların, müəllim, Ģagird və tələbələrin nitqi də dəqiqləĢmiĢ, düzgün
iĢlədilməkdə sistem Ģəklini almıĢdır.
NİTQİN AYDINLIĞI
Aydınlıq ifadə üsuludur, ifadə olunan fikrin asan qavranılması üçün o, həmiĢə
diqqət mərkəzində olur. Nitq üçün aydınlıq, səlislik və yığcamlıq yüksək
qiymətləndirilir. Bunların içərisində aydınlıq ən vacib üslubi keyfiyyət kimi ön
sırada durur. Nitqin düzgünlüyü fikrin aydın ifadəsinin ilkin Ģərti sayılır. Ġnsan
ifadə edəcəyi mövzu haqqında mükəmməl məlumata malik olub onu dərindən və
yaxĢı bilirsə, müvafiq dil vasitələri hesabına nitqində sözçülüyə yol verməz, fikrini
maraqlı qurar, dolaĢıq cümlələrə deyil, sadə, münasib cümlələrlə deyəcəyi faktları
ifadə etməyi bacarar. Nitq zamanı aydınlığın pozulması bir sıra hallarla bağlıdır.
Bura danıĢanın sözlərin mənasını, iĢlənmə məqamlarını yaxĢı bilməməsi, zəngin
söz ehtiyatına mükəmməl yiyələnməməsi daxildir. Məsələn, danıĢıqda belə
cümlələr eĢidirik: O, qapının zəngini çaldı. At ilxısında yaxĢı atlar vardı. Sənə
müvəffəqiyyət uğurları arzulayıram. Biz bunlara müdaxilə göstərməyə çalıĢırıq və
s. "Aydın nitq aydın təfəkkürün, düĢüncənin məhsuludur", "Dili dolaĢıq Ģəxsin
fikri də dolaĢıq olur" - cümlələrinin təsdiqinə Ü.Hacıbəyovun "O olmasın, bu
olsun" musiqili komediyasında MəĢədi Ġbadın Rza bəyə dediyi bir replikasında
aydın görünür: -"A kiĢi, sən elə qəliz danıĢırsan ki, "Tarixi - Nadiri" yarıya qədər
oxumuĢam, mən baĢa düĢə bilmirəm. Bu yazıqlar haradan baĢa düĢsünlər?" Biz
tələbələri ixtisaslarına aid idman ədəbiyyatını oxuyub öyrənməklə, izah edib
misallar gətirməklə məhdudlaĢmamağa çağırırıq. Onlar siyasi, sosial, elmi, iqtisadi
yenilikləri özündə əks etdirən, gündəlik mətbu orqanlarda çap olunan publisistik
yazıları da oxuyub təhlil etməli, biliklərini artırmağa xidmət edən bədii
ədəbiyyatla, oçerklərlə, həyatın hər sahəsinə aid müxtəlif materiallarla bir vətəndaĢ
kimi tanıĢ olmalıdırlar. Nitqin aydınlığı tələffüzlə sıx bağlıdır. Dil səsləri öz
məxrəcində deyilməsə, hecanın tələffüzdən düĢməsi, normal intonasiyaya əməl
olunmaması, bütün cümlələrin ya yüksək, ya da alçaq templə deyilməsi, idmanla
bağlı çəki dərəcələrinin və ya rəqəmlərin ardıcıl və sürətlə sadalanması, bəzi
55
hərflərin sözlərin sonunda buraxılması Ģəxsin savadı, dünyagörüĢü, mütaliəsi ilə,
söz ehtiyatının kəmiyyət və keyfiyyətcə azlığının nəticəsidir. Sadalanan nöqsanları
aradan qaldırmaq üçün aĢağıdakılar nəzərdə saxlanılmalıdır:
1) Nitqin aydınlığına nail olmaq üçün danıĢılacaq mövzu öncə ətraflı öyrənilməli,
lazımi material hazırlanmalıdır.
2) Material fikirdə və ya yazılı qeydlərdə sistemləĢdirilməlidir.
3) Nəzərdə tutulmuĢ sübut, dəlil və ya faktları ifadə edəcək sözlər məntiqi vurğu
hesabına aydın nəzərə çarpdırılmalıdır;
4) Nitqin əsas hissəsindəki söz, ifadə və cümlələr aydın tələffüz edilməli, "bunun"
əvəzinə "munun", "gətirdi" əvəzinə "gətdi", "gəl gedək" əvəzinə "gə gedəy", "ona
görə" əvəzinə "oa gora", "nə üçün" əvəzinə "nöĢün" və s. deyilməməlidir.
5) Məzmuna uyğun intonasiya seçilməli, düzgün diksiya ilə ifadə olunan nitqin
baĢa düĢülməsinə (Diksiyanın pozulması sözlərin, ifadələrin baĢa düĢülməsini,
fikrin anlaĢılmasını çətinləĢdirir) cəhd göstərilməlidir. ÇıxıĢ edənlər (mühazirəçi,
məruzəçi, lektor, diktor, müəllim və baĢqaları) səsini, nəfəsini idarəetmə bacarığını
təkmilləĢdir-məli, diksiya ilə bağlı Ģivə qüsurlarını düzəltməlidir, yəni nitqin səs
mədəniyyətinə yiyələnməlidirlər.
NİTQİN TƏMİZLİYİ
Mədəni nitqə verilən tələblərdən biri də onun təmizliyi hesab olunur. Ədəbi dilin
qaydalarından kənara çıxmamaqla ifadə olunan nitq təmizdir. Nitqin təmizliyi
digər keyfiyyətlər kimi nitq sahibinin ümumi mədəniyyəti, savadı və dil
vahidlərindən istifadə bacarığı ilə düz mütənasibdir. Nitqin təmizliyinin
pozulmasının bir neçə ümumi səbəbi vardır:
1.Nitqdə yerli dialekt və Ģivəyə məxsus dil vahidlərinə yer verilməsidir. Xalqın
böyük hissəsi canlı danıĢıq dilində danıĢsa da, müəyyən qismi ya dialekt Ģəraitində
yaĢadığına görə, ya da uĢaqlıq illərində ailəsinin, yaxud yaĢayıĢ yerinin danıĢıq
tərzinin təsiri altında dialekt danıĢığına meyilli olur. Onların danıĢığında əgər,
asanlıqla, yenə, dərman, manat, Ģəkil, nə üçün, olacağıq, o qədər, lap az, sən demə,
tamam, qaldırmaq əvəzinə əyərrəri, hasannıxnan, genə, dərmən, manıt, Ģikil, nöĢ,
olacoux, oxar-tanan, cıqqana, deməynən, eyzan, qalxızmağ kimi dialekt tələffüzlü
sözlər iĢlənir. Dialektizmlərin ədəbi bədii dildə iĢlədilməsinə yol verilir.
Paytaxtdan uzaq bölgələrdən, xüsusən ucqar dağ kəndlərindən bəhs edən bədii
əsərlərdə yerli koloriti saxlamaq xatirinə yazıçı dialekt leksikasına müəyyən qədər
yer verir və təbiilik üçün belə sözlərə müraciət edir. Bədii əsərdə yerli, məhəlli
sözlərin məqsədəuyğunluq tələbinə görə obrazların nitqində iĢlədilməsi zəruridir.
Dialektizmlər dil qanunları əsasında yaransa da, onların hamısının ədəbi dilimizdə
iĢlənməsi mümkün deyildir. Ədəbi dil seçmə və əvəzetmə yolu ilə yarandığından
müxtəlif bölgələrdəki dialektizmlərin hamısı bura daxil ola bilməz. Dialekt sözləri
bədii üslubda nə qədər zəruri sayılsa da, onlar elmi və publisistik üslublarda
iĢlənmir, nəsr əsərlərində yazıçının öz dilində, təhkiyə dilində yer alması da
arzuolunmazdır. Nəzm əsərləri isə yüksək üslubda yazıldığından Ģairlər belə
sözlərə bilə-
rəkdən müraciət etmirlər. Ümumiyyətlə, dialekt, Ģivə sözləri fikrin hamı tərəfindən
asanlıqla qavranılmasına maneçilik törədir. Ədəbi dildə yazıb oxuyan, dil
Dostları ilə paylaş: |