100
Növbəti mərhələdə erməni din xadimləri tez-tez Ģah dərgahına müraciət
edərək, saraya nümayəndələr göndərərək, müxtəlif hədiyyə və bəxĢiĢlər apararaq,
kilsə və monastrlara bir sıra iqtisadi və vergi güzəĢtləri verən fərmanların qəbul
edilməsinə nail olmuĢlar. Bundan sonra vəqf torpaqlarında yeni erməni kəndləri
salınmıĢ, ermənilərin bu kəndlərdə kompakt yaĢayıĢı təmin olunmuĢdur.
Üçüncü mərhələdə isə kilsə II ġah Abbasın fərmanları ilə Səfəvi
xanədanından bir sıra hüquqi və təĢkilati imtiyazlar alaraq erməni icmasının
idarəetmə mərkəzinə çevrildi.
ZƏNGƏZUR OSMANLILAR DÖVRÜNDƏ
Əsrlər boyu xalqımız böyük tarixi yol keçibdir. Tariximizin hər səhifəsi
bizim üçün əzizdir. Şübhəsiz ki, tariximizin parlaq səhifələri də, qaranlıq səhifələri
də var, təntənəli səhifələri də, faciəli səhifələri də var.
Heydər ƏLĠYEV
Zəngəzur bütün tarixi boyu qanlı müharibələr, amansız döyüĢlər meydanı
olmuĢ, bir əldən baĢqa ələ keçmiĢdir. Bu müharibələr zamanı Zəngəzurun bütün
əhalisi, xüsusən türk-müsəlman əhalisi görünməmiĢ məhrumiyyətlərə düçar
olmuĢdur. Bu müharibələr əsasən dini zəmində olmuĢ və iĢğalçılıq xarakteri
daĢımıĢdır. Zəngəzurun azərbaycanlı əhalisinin qanla yazılmıĢ tarix dəftərində
Osmanlı-Səfəvi müharibələri, bu müharibələr zamanı törədilmiĢ qardaĢ qırğınları,
xüsusilə, amansız və kədərli səhifədir. Ən dəhĢətlisi bu idi ki, Səfəvi-Osmanlı
müharibəsi zamanı döyüĢlər türk ilə türk arasında, müsəlman ilə müsəlman
arasında getmiĢdir. Evi dağılan da, yurdu talan olan da, nəsli kəsilən də, əsir
aparılan və doğma torpağından didərgin salınan da Zəngəzurun etnik əhalisi,
Azərbaycan türkləri olmuĢlar.
XVI əsrin sonlarında Səfəvi dövlətində yaranmıĢ qeyri-sabit vəziyyətdən
istifadə edən Osmanlı imperiyası yenidən dağıdıcı müharibəyə baĢlayaraq,
Səfəvilər dövlətinin bir sıra ərazilərini iĢğal etmiĢdir. 1578-ci ildə baĢlayan və bir
neçə mərhələdə davam edən Osmanlı-Səfəvi müharibəsi əsasən Azərbaycan
torpaqlarında aparılmıĢdır. Bu müharibədə ilk hücuma məruz qalan Qərbi
Azərbaycan torpaqları olmuĢdur. 1578-1586-cı illərdə aparılmıĢ müharibələr
nəticəsində Qərbi Azərbaycanın tərkib hissəsi olmuĢ Zəngəzur osmanlıların əlinə
keçir.
Zəngəzuru ələ keçirmiĢ osmanlılar bu bölgəni idarə etmək məqsədilə xüsusi
hesabat dəftərləri tərtib edirlər. Zəngəzura aid məlumatlar ayrı-ayrı dövrlərdə bu
yerlərin inzibati tabeçiliyində olduğu Ġrəvan, Naxçıvan, həmçinin Urut və Ġskəndər
qalası livaları ilə bağlı dəftərlərdə əks olunmuĢdur. Bunlardan biri 1593-cü ildə
hazırlanmıĢ "Ġrəvan vilayətinin müfəssəl dəftəri", digəri - təxminən 1593-cü ildə
hazırlanmıĢ və Ģərti olaraq "Urut və Ġskəndər qalası livalarının müfəssəl
101
dəftəri" adlandırılan dəftər, üçüncüsü, 1595-ci ildə hazırlanmıĢ "Ġrəvan
vilayətinin icmal dəftəri"dir. Bundan əlavə 1603-cü il tarixli "Ġrəvan əyalətinin
sicil dəftəri", 1727-ci ildə hazırlanmıĢ "Naxçıvan sancağının müfəssəl dəftəri"
və 1728-ci ildə tərtib olunmuĢ "Ġrəvan əyalətinin icmal dəftəri"ndə Zəngəzur
diyarının inzibati bölgüsü, yaĢayıĢ məskənləri, əhalisi, əhalinin məĢğuliyyəti və
torpaq sahibkarlığı barədə geniĢ məlumatlar verirlər. Naxçıvan və Ġrəvan
sancaqlarının sicil dəftərləri mərhum akademik Ziya Bünyadov və tarixçi alim
Hüsaməddin Məmmədov tərəfindən ətraflı araĢdırılmıĢ, tərcümə edilmiĢ, Ģərhlər və
qeydlərlə çap olunmuĢdur.
XVI əsrin sonlarında hazırlanmıĢ "Ġrəvan vilayətinin müfəssəl dəftəri"nə və
"Ġrəvan vilayətinin icmal dəftəri"nə görə Zəngəzur torpaqları Naxçıvan qəzasına
tabe olan Sisyan, Bazarçayı, Ġrəvan livasına tabe olan Zar və Zebil nahiyələrinə
(32, 156, 324-328, 330-333, 360-365; 33, 259-272, 310-323), tabeçiliyi məlum
olmayan Urut və Ġskəndər qalası livalarına bölünmüĢdür. Öz növbəsində Urut
livası Urut, Gığı, Muğancıq, Zəngəzur nahiyələrindən (35,113b-128a), Ġskəndər
qalası livasına tabe olan Qapan qəzası isə Kekeberd, Kəhrami-əyrinci, Kəhrami-
saçlı, Masırı, Bağaberd, Mədəni-mis, Gelaberd, Çavundur, Əmlaki-xənazır,
Mincivan, BərgüĢad, Əcənan və Kəhparə nahiyələrindən ibarət olmuĢdur (35,128b
- 191b).
Bu dəftərlərin hazırlandığı XVI əsrin sonlarında Naxçıvan qəzasına tabe
olan Sisyan nahiyəsində 32 kənd və 5 məzrəə (vaxtilə yaĢayıĢ məskəni olmuĢ,
lakin sonralar əhalisi köçdüyünə görə əkin yeri kimi istifadə olunan yerlər),
Bazarçayı nahiyəsində 13 kənd və 1 məzrəə, Zar nahiyəsində 25 kənd və 1
məzrəə, Zebil nahiyəsində isə 24 kənd olmuĢdur.
Bunlardan əlavə Zebil nahiyəsində 18 yaylaq da qeydə alınmıĢdır (32, 156,
324-328, 330-333, 360-365).
Urut livasına tabe olan nahiyələrdə 104 kənd və 5 məzrəə, o cümlədən Urut
nahiyəsində 33 kənd və 3 məzrəə, Giği nahiyəsində 12 kənd, Muğancık
nahiyəsində 41 kənd və 1 məzrəə, Zəngəzur nahiyəsində isə 18 kənd və 1 məzrəə
qeydə alınmıĢdır (35,113b-128a).
Ġskəndər qalası livasına tabe olan Qapan qəzasının nahiyələrində 385 kənd
və 43 məzrəə olmuĢdur. Bunlardan 21 kənd və 1 məzrəə Kekeberd nahiyəsində,
22 kənd və 3 məzrəə Kəhrami-əyrinci nahiyəsində, 20 kənd və 13 məzrəə
Kəhramı-saçlı nahiyəsində, 23 kənd və 2 məzrəə Masırı nahiyəsində, 28 kənd
Bağaberd nahiyəsində, 4 kənd və 1 məzrəə Mədəni-mis nahiyəsində, 36 kənd
Əcənan nahiyəsində, 15 kənd və 2 məzrəə Gelaberd nahiyəsində, 45 kənd və 10
məzrəə Çavundur nahiyəsində, 14 kənd və 1 məzrəə nahiyəsində, 6 kənd
Mincivan nahiyəsində, 58 kənd BərgüĢad nahiyəsində, 93 kənd və 5 məzrəə
Kəhparə nahiyəsində idi (35,128b-191b).
1578-ci ildə osmanlılarla səfəvilər arasında baĢlamıĢ müharibənin acı
nəticələrindən biri də Azərbaycan torpaqlarında, o cümlədən Zəngəzur
Dostları ilə paylaş: |