83
Platon dövləti eynilə üçhissəli insan bədəni kimi təsəvvür edir.
Bədənin başı, sinəsi, qarnı olduğu kimi, dövlətin də idarəediciləri,
köməkçiləri, əməkçiləri (məsələn fermerlər) var. Burada Platon yunan
tibbindən model kimi istifadə edir.
Sağlam və ahəngdar insan kimi şərəfli bir dövlət də ümumi mənzərədə
hərənin öz yerini bilməsilə xarakterizə olunur.
Platon fəlsəfəsinin digər aspektləri kimi, onun siyasət fəlsəfəsinə də
rasionalizm xasdı. Yaxşı dövlət qurmaq zəkayla idarə olunmaqdan
asılıdı. Baş bədəni idarə etdiyi kimi, filosoflar da cəmiyyəti idarə
etməlidirlər.
Gəl insanın və dövlətin üç hissəsi arasındakı əlaqəni sadə şəkildə
təsvir edək.
Bədən Ruh Şərəf Dövlət
Baş təfəkkür müdriklik idarəedicilər
sinə iradə cəsarət köməkçilər
qarın nəfs nəfsə nəzarət əməkçilər
Platonun ideal dövləti bir az hər kəsin ümuminin xeyrinə xüsusi
funksiya daşıdığı qədim hind kasta sisteminə bənzəyir. Platon
zamanından xeyli əvvəl hind kasta sistemi eyni üçölçülü bölgüyə malik
olub, köməkçi, döyüşçü, əməkçi kastalar. Günümüzdə Platonun dövləti
bəlkə də totalitar görünür. Amma diqqətəlayiqdi ki, Platona görə,
dövləti qadınlar da kişilər kimi effektiv idarə edə bilərlər, təkcə ona
görə ki, onlar dövləti öz təfəkkürlərinin fəzilətilə idarə edəcəklər. O,
bəyan edirdi ki, əgər eyni təhsil alsalar, uşaq saxlamaq və evdarlıqdan
azad edilsələr, qadınların və kişilərin zəkası tamamilə eynigüclüdü.
Platonun ideal dövlətində idarəçilərə və döyüşçülərə ailə həyatı, şəxsi
təsərrüfat işlərilə məşğul olmağa icazə verilmir. Uşaq böyütmək
insanların öz ixtiyarına verilməməli, dövlət məsuliyyəti olmalıdı.
(Platon ilk filosof idi ki, dövlətin təşkil etdiyi uşaq bağçaları və tam
günlük təhsili müdafiə edirdi.)
Bir neçə siyasi uğursuzluqdan sonra Platon “Qanunlar”! yazdı, orada
konstitusiya dövlətini daha bir ən yaxşı dövlət
modeli kimi təsvir edirdi. Bu əsərində o, həm şəxsi mülkiyyət, həm də
downloaded from KitabYurdu.org
84
ailə bağlarına dair məsələlərə yenidən baxır. Qadın azadlığı
məhdudlaşdırılır. Buna baxmayaraq, o bildirirdi ki, qadına təhsil
verməyən dövlət yalnız sağ qolunu məşq etdirən kişiyə bənzəyir.
Bütövlükdə, yaşadığı dövrü nəzərə alsaq, Platonun qadınlar haqda
pozitiv təsəvvürlərə malik olduğunu söyləyə bilərik. “Simpozium”
dialoqunda o, əfsanəvi qadın kahin Dayotimanı Sokrata fəlsəfi dərrakə
qabiliyyətini bəxş etmək şərəfi olan qadın kimi təsvir edir.
Platon haqda bu qədər, Sofi. Onun heyrətamiz nəzəriyyələri iki min
ildən çox müzakirə olunub. Bunu edən ilk adam onun Akademiyadakı
şagirdlərindən biri olan Aristotel idi. Aristotel Afinadan olan üçüncü
böyük filosofdu.
Hələlik”.
Sofi Platon haqda oxuyan vaxt günəş şərqdə, meşənin üzərinə
qalxmışdı. Üfüq elə parlaq, elə rəngarəng idi ki, Sofi
indicə oxuduğu - dırmaşıb mağaradan çıxan, işıqdan gözləri qamaşan
adamı xatırladı.
Sanki Sofi özü də dərin mağaradan çıxmışdı. Platon haqda oxuyanda
təbiəti tamamilə başqa tərəfdən gördüyünü anladı. Bu, daha çox rəng
korluğu kimiydi. O, indiyədək kölgələri görmüş, amma parlaq ideyaları
görə bilməmişdi.
Platonun əbədi nümunələr haqda dediyi hər şeydə haqlı olduğuna
əmin deyildi, lakin bütün canlı şeylərin ideyalar aləmindəki əbədi
formaların qeyri-mükəmməl surətləri olması yaxşı fikir idi. Məgər
doğru deyil ki, bütün güllər, ağaclar, insanlar, heyvanlar “qeyri-
mükəmməldi”?
Sofinin ətrafında gördüyü hər şey elə gözəl, elə canlı idi ki, bu fikrə
ürəkdən inanmaq üçün gözlərini ovuşdurmalı oldu. Lakin onun indi
gördüyü heç bir şey davam etməyəcək, daim olmayacaq. Buna
baxmayaraq, burada yüz illərlə eyni güllər və ağaclar yetişəcək. Hətta
hər bir gül və hər bir heyvan ölüb unudulsa da, bütün bunların necə
göründüyünü “xatırlayan” nə isə olacaq.
Sofi ətraf aləmə göz gəzdirdi. Birdən şam ağacının başından bir
sincab tullandı. Ağacın gövdəsinə bir neçə dəfə dövrə vurdu və
downloaded from KitabYurdu.org
85
budaqların arasında yox oldu. “Mən səni əvvəllər də görmüşəm”, - Sofi
düşündü. Başa düşdü ki, bəlkə də əvvəl gördüyü bu sincab deyildi,
lakin o, eyni “forma”m görüb. Platon bəlkə də haqlı olub. Bəlkə o,
əvvəllər - ruhu insan bədənində məskunlaşmazdan əvvəl ideyalar
aləmində əbədi “sincab”ı görüb.
Doğrudanmı, o, daha əvvəl yaşayıb? Doğrudanmı, ruhu bədəninə
girməzdən əvvəl mövcud olub? Doğrudanmı, onun içində kiçik bir
cəvahirat var ki, o cövhəri zaman xarab edə bilməyib, - bu, ruhdu və nə
vaxtsa onun bədəni qocalıb öləndən sonra da bu ruh yaşamağa davam
edəcək?
MAYORUN EVİ
...güzgüdəki qız hər iki gözünü birdən qırpdı...
Hələ səkkizə on beş dəqiqə işləyirdi. Evə tələsmək lazım deyildi.
Axı bazar günləri anası onu çox sıxmırdı, hələ iki saat da yata bilərdi.
Bəlkə meşəliyin bir az da dərinliyinə gedib Alberto Knoksu
axtarsın? Görəsən, it ona niyə elə acıqla hürdü?
Sofi qalxıb Hermesin qaçdığı yola çıxdı. Qəhvəyi zərflə Platon
haqda vərəqlər əlində idi. Yolayrıcına çatanda enli yola keçdi. Quşlar
hər yerdə - ağaclarda, səmada oxuyurdular. Hərgünkü səhər işlərilə
məşğul idilər. Onlar üçün həftənin adi günlərilə bazar günü arasında
fərq yoxdu. Bunu onlara kim öyrədib? Bəlkə onların hər birinin içində
kiçik bir kompüter var və məlum şeyləri etmələrini proqramlaşdırır?
Cığır kiçik bir təpəciyə gətirib çıxardı, ondan sonra hündür şam
ağaclarının arasına dik eniş vardı. Bu vaxtlar meşədə ağaclar elə sıx
olurdu ki, o, ağacların arasıyla yolun cəmi bir neçə addımlığı
görünürdü.
Qəfildən ağac gövdələrinin arasından gözünə parlaq bir şey dəydi.
Bu, balaca bir gölə oxşayırdı. Cığır başqa bir yola açılırdı, lakin o,
ağacların arasına girməyi seçdi. Niyə belə etdiyini özü də bilmirdi,
sadəcə, ayaqları onu aparırdı.
Göl təxminən futbol meydançası boydaydı. O biri sahildə
ağcaqayınların arasından qırmızı rəngli bir ev görünürdü. Bacasından
seyrək tüstü qalxırdı.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |