Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
86
Sofi suyun kənarına endi. Buralar çox palçıqlı idi. Sonra bir qayıq gördü. Qayığın yarısı sudaydı. İçində bir cüt avar vardı. Sofi ətrafa nəzər saldı. Ayaqqabılarını palçığa bulamadan o biri sahilə keçmək mümkünsüz idi. Çəkinmədən qayığa yaxınlaşdı, onu suya itələdi. Sonra qayığa oturdu, avarları taxdı, gölə çıxdı. Tezliklə qayıq o biri sahilə dəyib dayandı. Sofi sahilə çıxdı və qayığı dalınca dartmağa çalışdı. Bu sahil üzbəüzdəkindən daha dikdi. Evə yanaşmazdan əvvəl cəmi bir dəfə başını çevirib arxaya baxdı. Cəsarəti özünü də təəccübləndirirdi. Bura gəlməyə necə cürət etmişdi? Bilmirdi. Sanki nə isə onu irəli itələyirdi. Sofi qapını döydü. Bir müddət gözlədi, amma hay verən olmadı, dəstəkdən tutub ehtiyatla itələdi və qapı açıldı. Orada kiminsə yaşadığı aydın idi. Qədimi sobada odun qıcırtısı eşidildi. Kimsə təzəlikcə burada olmuşdu. Böyük nahar masasında makina, bir neçə kitab, iki qələm və çoxlu kağız vardı. Gölə baxan pəncərənin önündə isə bir kiçik masa və iki kətil gördü. Otaqda mebel çox az idi, divarlardan birində kitablarla dolu rəflər sıralanırdı. Ağ dolabın üstündən ağır bürünc çərçivəyə salınmış böyük dairəvi güzgü asılmışdı. Çox qədimi görünürdü. Divarların birindən iki rəsm asılmışdı. Birində yağlı boya ilə bəyaz ev təsvir olunmuşdu, ev kiçik bir körfəzin sahilindəydi, körfəzdə qayıqların dayanması üçün qırmızı rəngli məntəqə vardı. Evlə qayıq məntəqəsinin arasında geniş bir bağ, bağda alma ağacı, sıx kollar və bir neçə iri daş vardı. Sıx ağcaqayın cərgəsi bağı çələng kimi dövrəyə almışdı. Rəsmin adı “Bjerkeli” idi. O biri rəsmdə isə pəncərənin yanında kresloda əyləşmiş kişi təsvir olunmuşdu. Dizinin üstündə bir kitab vardı. Rəsmdə arxa tərəfində ağaclar və qaya parçaları olan kiçik körfəz vardı. Elə bil bir neçə yüz il əvvəl çəkilmişdi. Rəsmin adı “Berkli” idi. Rəssamın adı isə Smilbert idi. Berkli və Bjerkeli. Nə qəribə! Sofi evi iyləyib-çüyləməyə davam etdi. Qonaq otağından balaca mətbəxə qapı açılırdı. Kimsə indicə qab yumuşdu. Boşqablar və downloaded from KitabYurdu.org
87
stəkanlar çay dəsmalının üzərinə düzülmüşdü, bəzi qablarsa hələ suya çəkilməmiş, üzərlərində sabunlu su damcıları parıldayırdı. Döşəmənin üzərində alüminium tas, tasın içində yemək artıqları vardı. Burada yaşayan hər kim idisə, görünür, ya it, ya pişik saxlayır. Sofi qonaq otağına qayıtdı. Otaqdakı digər qapı kiçik yataq otağına açılırdı. Yataq otağının döşəməsində içində bir neçə nazik yorğan olan iri boxça vardı. Sofi onların üstündə sarı saç telləri də gördü. Bu da sübut! Sofi başa düşdü ki, evin sakinləri Albert Knoks və Hermesdi. Qonaq otağına qayıdıb güzgünün qarşısında dayandı. Güzgü bir qədər tutqun idi və bəzi yerləri aşınmışdı. Sofi öz hamamlarında etdiyi kimi, güzgüdə özünə cürbəcür sifətlər sərgiləməyə başladı. Üzünü nə şəklə salırdısa, təbii ki, güzgüdəki əksi də eynisini eləyirdi. Lakin qəflətən qorxulu bir şey baş verdi. Yalnız bir dəfə - bir anın içində Sofi çox aydın şəkildə gördü ki, güzgüdəki qız hər iki gözünü qırpdı. Sofi diksinib daldalı çəkildi. Əgər o özü gözlərini yummuşdusa, güzgüdəki qızın gözlərini yummasını necə görmüşdü? Hələ bu harasıdı, qız bunu elə elədi ki, sanki “mən səni görürəm, Sofi, mən burdayam”, - dedi. Sofi ürəyinin möhkəm çırpındığını duydu və bu vaxt uzaqda it hürdü. Hermes! Dərhal aradan çıxmalıyam, - Sofi özünü topladı. Birdən dolabın üstündə - güzgünün altında yaşıl rəngli bir pulqabı gördü. İçində əlli və yüz kronluq banknotlar, məktəb vəsiqəsi, vəsiqədə gözəl saçlı bir qızın şəkli vardı. Şəklin altında qızın adı yazılmışdı: “Hilde Moller Knog”... Sofi sarsıldı. Yenidən itin səsi eşidildi. O, qaçmalıydı - yubanmadan! Masanı ötüb keçməyə tələsdiyi vaxt kitablarla vərəqlərin ortasında ağ zərf gördü. Orada bircə söz yazılmışdı: “SOFİ”. Nə etdiyini anlamadan zərfi oğurladı, onu qəhvəyi zərfin içinə, Platon vərəqlərinin yanına dürtdü. Qapıya qaçdı və qapını arxasınca örtdü. İt səsi getdikcə yaxınlaşırdı. Amma hər şeydən pis o idi ki, qayıq downloaded from KitabYurdu.org 88
yox idi. Bir an keçməmiş Sofi qayığı gördü, amma gölün ortasında! Külək onu aparmışdı. Avarlardan biri suyun üzərində üzürdü. Ona görə ki, Sofi onu torpağa yaxşıca batırmamışdı. İt səsi artıq çox yaxından gəlirdi və gölün o biri tərəfindəki ağacların arasında tərpəniş duyulurdu. Sofi cəld evin arxasındakı kolluğa girdi. Ayaqlarından çox əllərinə güvənməliydi. Bura elə palçıq idi ki, batıb-çıxmalı olurdu. Amma getməliydi. Özünü birtəhər evə çatdırmalıydı. Beləcə, bir az gedəndən sonra Sofi azdı. Bu onun əvvəl keçdiyi cığır deyilmi? Ətəyinin suyunu sıxıb dayandı. Ağlamağa başladı. Axı o, necə belə axmaqlıq edə bilərdi? Hələ qayıq! Suyun ortasında yırğalanan qayıq, yanında avara-avara üzən avar, - Sofi bu mənzərəni fikrindən çıxara bilmirdi. Biabırçılıq idi... Yəqin fəlsəfə müəllimi indi gölə çatıb. Ona evə qayıtmaq üçün qayıq lazımdı. Özünü cinayətkar kimi hiss etdi. Di gəl, Sofi bunu qəsdən etməmişdi. Zərf! Yoox, qayıqdan da betər hadisə budu. Axı niyə zərfi götürdü?! Hə, əlbəttə, ona görə ki, üstündə adı vardı. Nə olsun ki? Özünü oğru kimi hiss edirdi. Üstəlik, qayığı götürənin, bu evə gələnin məhz Sofi olmasına dəlil qoymuşdu. Zərfin arxasına baxdı. Orada yazılmışdı: Hansı daha əvvəl yaranıb? Cücə, yoxsa cücə ideyası? Biz anadangəlmə “ideyalarlamı doğuluruq? Bitki, heyvan və insan arasındakı fərq nədi? Niyə yağış yağır? Yaxşı yaşamaq üçün nə gərəkir? Sofi indi bu suallar haqqında düşünmək iqtidarında deyildi, amma bu sualların növbəti filosofla bağlı olduğunu başa düşdü. Aristotelmi? Meşədə xeyli qaçandan sonra uzaqdan öz çəpərlərini görəndə dənizdə gəmisi batandan sonra üzən adamın sahili görməsi kimi bir duyğu keçirdi. Çəpər bayır tərəfdən əcəb məzəli görünürdü. Xəlvəti guşəsinə girib qol saatına baxdı. On otuzu göstərirdi. Böyük downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|