Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
171
fərqliydi. Bağışla, Coanna, amma bu ört-basdır əməliyyatında mənim də payımın olmasını istədim. Hara getmişdin, əvvəl-axır, mənə bu barədə danışmaq fikrin var? Mənimlə bizə getsən, hə. Çünki danışacaqlarımı maliyyə müvəkkili ilə onun Barbi gəlinciyi arvadı eşitməsə də olar. Bəsdi görək, Sofi! Guya kişinin aylarla dənizdə qaldığı sarsaq evliliklər bundan yaxşıdı! Razıyam. Amma mən bu gecə az yatmışam. Üstəlik, məni narahat etməyə başlayıb ki, görəsən, Hilde bizim etdiyimiz hər şeyi görürmü? Onlar “Böyük mülklər” küçəsinə tərəf addımlamağa başladılar. Demək istəyirsən, onun altıncı hissi var? Bilmirəm. Bəlkə hə, bəlkə də yox. Coanna bütün bu sirlər barədə bilməyə heç həvəsli deyildi. Amma bu, onun atasının meşəlikdəki boş evə çoxlu axmaq məktubları niyə göndərməsini izah etmir. Hə, bunu izah etmək çox çətindir. Harada olduğunu mənə deyəcəksən, nəhayət? Beləcə, Sofi ona hara getdiyini dedi. Hər şeyi danışdı, sirli fəlsəfə kursundan da. Amma əvvəlcə Coannanı and içdirdi ki, bütün bunlar ikisinin arasında qalacaq. Bir müddət onlar heç nə danışmadan getdilər. Böyük mülklər küçəsinə yaxınlaşanda Coanna: “Mənim bütün bunlardan heç xoşum gəlmir”,- dedi və Sofigilin darvazasında dayandı, çevrilib evlərinə getməyə başladı. Heç kəs sənə demir ki, xoşun gəlsin. Amma fəlsəfə adi əyləncəli oyun deyil. Fəlsəfə bizim kim olmağımz və haradan gəlməyimizlə bağlıdır. Səncə, bu barədə bizə məktəbdə kifayət qədər danışırlar? Hər halda belə suallara heç kəs cavab verə bilməz. Hə, amma bizə heç bu sualları soruşmağı da öyrətmirlər. Sofi mətbəxə girəndə nahar masanın üzərində idi. Anası onun Coannagildən niyə zəng etmədiyini soruşmadı. Nahardan sonra Sofi bir az mürgüləmək istədiyini dedi. Coannagildə downloaded from KitabYurdu.org
172
pis yatdığını söylədi. Başqasının evində yatanda belə şeylər olur. Çarpayısına uzanmazdan əvvəl indi onun divarından asılan böyük bürünc çərçivəli güzgünün önündə dayandı. Əvvəlcə öz rəngsiz və yorğun sifətini gördü. Sonra... sonrasa öz sifətinin arxasında sanki başqa bir solğun sifət peyda oldu. Sofi bir neçə dəfə dərindən nəfəs aldı. Gözünə nəyinsə görünməyə başlaması yaxşı şey deyildi. O, təbiətin öz üslubunda olan o ipə-sapa yatmaz saçının əhatələdiyi solğun sifətinin cizgilərini süzdü. Lakin bu sifətin arxasında başqa bir qız da vardı. Qəfildən həmin qız hər iki gözünü birdən qırpdı, sanki həqiqətən də orada, o biri tərəfdə olmasına işarə verirdi. Bir neçə saniyədən sonra yox oldu. Sofi çarpayının kənarında oturdu. Qəti əmindi ki, güzgüdə gördüyü Hilde idi. Onun şəklini mayorun evində məktəb vəsiqəsinin üstündə görəndən yadında saxlamışdı. Güzgüdə gördüyü həmin qız olmalıydı. Qəribə deyilmi, necə olur ki, belə sehrli şeylər həmişə son dərəcə yorğun olanda başına gəlir? Ona görə də yorğunluğu keçəndən sonra həmişə
bu olanların xəyal məhsulu olduğunu düşünmək məcburiyyətində qalırdı. Sofi paltarlarını stulun üstünə atıb çarpayıya yayxandı. Dərhal yuxuya getdi və qəribə canlı yuxu görməyə başladı. Gördü ki, qırmızı rəngli qayıq tərsanəsinə açılan bir bağda dayanıb. Sahildə sarı saçlı gənc qız oturub suya tamaşa edir. Sofi qıza tərəf addımlayıb onun yanında əyləşir. Qız isə sanki onu görmürdü. Sofi “Salam, mənim adım Sofidir” - deyib özünü tanıdır. Amma qız onu nə görür, nə də eşidirdi. Birdən Sofi onu çağıran bir səs eşidir: “Hilde!” Qız səsi eşidən kimi ayağa qalxıb bacardığı qədər sürətlə evə tərəf qaçmağa başlayır. Deməli, qız nə kordur, nə də kar! Orta yaşlı bir kişi evdən çıxıb iri addımlarla ona tərəf gəlirdi. O, xaki rəngli uniforma geyinmişdi və başında mavi beret vardı. Qız qollarını açıb onun boynuna tullanır və kişi onu bir neçə dəfə ətrafında fırladır. Sofi qızın bayaq oturduğu yerdə kiçik qızıl xaçlı boyunbağı görür. Onu əlinə götürüb baxır və yuxudan oyanır. Sofi saata baxdı. İki saat yatmışdı. Qalxıb çarpayıdaca oturdu, qəribə downloaded from KitabYurdu.org
173
yuxunu düşünməyə başladı. Elə aydın, elə parlaq idi ki, sanki yuxu deyil, gerçək idi. Həmin evin və qayıq tərsanəsinin doğrudan da haradasa olduğuna əmin idi. Bəlkə mayorun evindəki rəsmdə gördüyü mənzərə qalmışdı yadında? Hər halda qətiyyən şübhə yox idi ki, yuxuda Hilde Moller Knaqı görüb və kişi onun Livandan qayıtmış atasıdır. Yuxuda gördüyü adam bir az da Alberto Knoksa bənzəyirdi. Sofi çarpayısını yığışdıranda balışının altında boyunbağı tapdı, boyunbağının üstündə qızıl xaç kulon vardı. Xaçın arxasında üç hərf döyülmüşdü: HMK. Sofi əvvəllər də yuxuda qiymətli əşyalar tapmışdı. Amma belə bir şeyi yuxusundan çıxarıb gətirə bilməsi ilk dəfə idi! Dəhşət! - o, bağırdı. Az qaldı ki, özündən getsin. Tez dolabın qapısını açdı, xaçı yuxarı gözə ipək şarfın, ağ corabın və Livan açıqcalarının yanına atdı. Ertəsi gün Sofi gözünü açıb, qarşısında isti bulkalar, portağal suyu, yumurtalar, tərəvəz salatından ibarət böyük süfrə gördü. Sofinin anasının bazar günləri adətən gec oyanırdı. Belə tez oyananda isə bunun şərəfinə Sofini oyatmazdan əvvəl əla bir səhər süfrəsi hazırlayırdı. Yemək vaxtı anası dedi: Həyətdə yad it var. Səhərdən çəpərlik tərəfdə gəzib ətrafı iyləyir. Nə işi var onun bizim həyətdə, bilmirsən? A, həə! - Sofinin ağzından çıxdı, amma dərhal peşman oldu. Əvvəllər də bura gəlib? Sofi artıq masadan qalxmış və bağa açılan pəncərədən baxmaq üçün qonaq otağına getmişdi. Onun fikirləşdiyi kimi, Hermes çəpərin yanında, onun gizli guşəsinin qarşısında uzanmışdı. İndi nə desin? Anası gəlib onun qarşısında durana qədər fikirləşməyə vaxtı olmadı. Dedin, əvvəllər burda olub? Məncə, orada torpağa sümük basdırıb və indi də öz xəzinəsinin dalınca gəlib. İtlərin də yaddaşı olur... downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|