252
bir aqibətə düçar olurlar ki, kimsə onun fəryadına
yetişə bilmir!
HARUNUN ÖLÜMÜ
Məşhur xəlifə Harun ər-Rəşid Xorasanda ağır
xəstəliklə yatdığı vaxt öz sidik nümunəsini digər sidik
nümunəsi ilə birlikdə ustad bir həkimə göndərir.
Həkim Harun ər-Rəşidin sidiyi olan qabı ayırıb deyir:
“Bu qabın sahibinə deyin ki, vəsiyyətini etsin.”
Xəlifəyə xəbər verirlər ki, şəhərdə ölümün haqqında
şayiələr yayılıb. Bu şayiəni aradan qaldırmaq üçün
xəlifə şəhərə çıxmaq qərarına gəlir. Əmr edir ki, minik
gətirsinlər. Xəlifə ata minmək istəyərkən atın qıçı
qatlanır. Xəlifə deyir: “Şayiə yayanlar düz deyib. Mənə
kəfən hazırlayın və yatağımın yanında qəbir qazın.”
Xəlifənin göstərişi yerinə yetirilir. O, qəbrə baxıb bu
ayəni oxuyur: “Var-dövlətim mənə heç bir fayda
vermədi; səltənətim də məhv olub getdi.”
324
Ey mənim Allahım! Qiyamət zəncirləri, buxovları çox
ağrıdır! Cismimin zəifliyinə dərimin yuxalığına rəhm
et. Bu günkü günah zəncirlərindən xilas etməsən, bu
zəncirlər Qiyamət günü od zəncirlərə çevriləsidir. Zəif
cismimlə əbədi olaraq bu zəncirlərdə qalmaq necə də
ağırdır!
DƏQİQ HESAB
Əzizlər, şeyx Bəhainin rəvayət etdiyi Tövbə adlı kişi
kimi hər gün nəfsimizi hesaba çəkməyimiz zəruridir. O,
altmış yaşında ikən 21500 gün yaşadığını hesablayıb,
324
“Haqqə”, 28-29.
253
nalə çəkdi: “Vay olsun mənə! Əgər gündə bir günah
etmiş olsam, 21500 günaha batmışam. Bu qədər
günahla Allahın görüşünə gedə bilərəmmi?!” Bu sözləri
deyib huşunu itirdi və dünyasını dəyişdi!
Pərvərdigara, hər nəyəmsə Sənin bəndənəm, Sənin
iradənə tabeyəm və qaçmağa bir yerim yoxdur. Ya
Rəbb, məni yada salıb yoxluqdan var etdin,
tərbiyələndirib ruzi verdin. İndi də Səndən istəyirəm ki,
əvvəlki ehsanlarının davamı olaraq dünya və axirət
əzabından məni qurtarasan!
Bu eşqdən hər könül məstanə olmuş,
Dağlara daşlara yolunu salmış.
Vəsl olmuş ruhumuz alır güc ondan,
Ömür tükənər eşq tükənən zaman.
Rəhmət dünyasında gəlmişik cana,
Varmı ondan başqa yanan insana.
Hər zərrə dolanır nəvazişindən,
Yaxşı bizləri də qurtardı qəmdən.
Lütfüylə çəkilib qayıdır nəfəs,
Bir Odur bu ruhda saxlayır həvəs.
Kainat qurulub bu mərhəmətdən,
Eşq yağışı yağır altı cəhətdən.
Vüsalı arzular fərağın duyan,
Bilməz bu dünyanın eyşinə uyan.
Əlbət hicranın da şirinliyi var,
Çünki qışdan sonra gələsi bahar.
“Ya İlahi və Səyyidi və Rəbbi, əturakə muəzzibi
binarikə bədə tovhidikə və bədə məntəva ələyhi qəlbi
254
min mərifətikə və ləhicə bihi lisani min zikrikə
vətəqədəhu zəmiri min hubbikə və bədə sidqitirafi və
duai xaziən lirububiyyətikə.”
(“Ey Məbud, ey Ağam, ey Rəbbim! Səni belə
görməyim mümkündürmü ki, Sənin yeganəliyini etiraf
edəndən, qəlbim mərifət nuru ilə işıqlandıqdan, dilim
Sənin zikrinlə danışandan, batinim eşqinin bəndinə
düşdükdən,
tövhidinə
sədaqətlə
etirafından,
hüzurunda müt’i dualarımdan sonra mənə odda əzab
verəsən?!”
Xeyr, and olsun müqəddəs zatına, heç bir peyğəmbər,
imam, övliya, arif, aşiq, abid, zahid, tövbəkar belə
deməyib və belə də deyil. Həqiqət budur ki, öz
bəndənə Qiyamət günü lütfünlə nəvaziş göstərəcək,
mərhəmət göstərib nöqsanlarını bağışlayacaq və
Behiştdə aşiqlərlə birgə yer verəcəksən.
TÖVHİD
Ayə və rəvayətlərdən kömək alaraq, hikmət əhlinin
söhbətlərini dinləyərək, varlıq aləmindəki nizamı
mütaliə edərək Səni bir olaraq tanıyan kəs bütün batil
məbudlardan üz döndərir, qəlb dili və vücudunun
bütün zərrələri ilə “la ilahə illəllah” deyir. Bütün böyük
peyğəmbərlər belə bir tövhidə əsaslanmış və hamını bu
əsasa dəvət etmişlər. Bütün insanlar bir Allaha olan
etiqada çağırılmışdır.
Tövhidin etiqadi mənası düşüncələrin şirkdən
təmizlənməsində çox əhəmiyyətlidir. Allaha şərik qərar
verənlər, bütpərəstlər, istənilən şəkildə Allahın
255
sifətlərini təhrif edənlər tovhiddən kənardır. İnhirafa
düçar olanların ən cahili əsrimizdəki vəhhabilərdir.
Peyğəmbər daim cəmiyyəti şirk çirkinliyindən
təmizləməyə
çalışmışlar.
“Saffat”surəsinin
35-ci
ayəsində oxuyuruq: “Onlara “Allahdan başqa heç bir
tanrı
yoxdur”
deyildiyi
zaman
təkəbbür
göstərirdilər.” Çünki bu kəlmələr fironların, zalım
hakimlərin xalqı qul etmək məqsədinə mane olurdu.
Tövhid kəlmələrini deyən insan özünü yalnız Allaha
qul hesab etməliydi. Belə bir əqidə isə heç zaman
istismarçılara sərf etməmişdir.
Haqqın yeganəliyinə etiqad, Onun oxşarsız olması,
şəriksizliyi, zatının sifətləri ilə eyniliyi, varlıq aləminə
hakim olması, bir sözlə Quranın tanıtdırdığı Allaha
etiqad əsil tovhiddir. “La ilahə illəllah”, yəni tövhid
kəlmələrini dili ilə deyib, əməli ilə təsdiq edən şəxs
həqiqi mömin və gerçək müvəhhiddir.
Həzrət Əli (ə) buyurur: “Dinin başlanğıcı Onu
tanımaqdır. Kamil tanıma Ona inam, inamın sonu Onu
yeganə bilmək, yeganə bilməyin əsası hüzurunda xalis
olmaq, ixlasın ən uca həddi Onu pak bilməkdir...”
325
Başqa bir xütbədə oxuyuruq: “Ey xalq!.. Allah sizi
məqsədsiz yaratmadı, özbaşına buraxmadı, nadan
saxlamadı, əməlləri xeyir və şər olaraq tanıtdırdı. O,
sizin əməllərinizdən xəbərdardır, dünyada qalacağınız
müddəti müəyyən etmiş, həqiqətləri tanıtdıran Kitab
nazil etmiş, hidayətiniz üçün Peyğəmbərə (s)
göndərmiş,
dinini
onun
və
sizin
üçün
kamilləşdirmişdir. O, bu dini özü üçün bəyənib,
325
“Nəhcül-Bəlağə”.
Dostları ilə paylaş: |