www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
108
qanununun nəticəsi kimi a priori səhih fəaliyyət göstərir.
Astronomiyanın bütün materialı da bundan ibarətdir; həm
sadəliyi, həm də səhihliyi ilə o, sarsılmaz və predmetin əzəməti
və mühümlüyü sayəsində çox maraqlı nəticələrə gətirib çıxarır.
Məsələn, əgər mən hansısa planetin kütləsini və ondan peykə
qədər olan məsafəni bilirəmsə, səhvsiz olaraq onun dairəvi
hərəkət müstəvisi barədə nəticə çıxaracağam – Keplerin ikinci
qanununa əsasən. Bu qanun ona əsaslanır ki, həmin məsafədə
yalnız verilən sürət peyki eyni vaxtda həm planetə bağlayır,
həm də onun üzərinə düşməkdən saxlayır.
Beləliklə, yalnız bu cür həndəsi əsasda, yəni a priori seyr
vasitəsilə, üstəlik təbiətin məlum qanununu tətbiq etməklə əqli
nəticələrin köməyi ilə çox şeyə nail olmaq mümkündür, çünki
onlar bir əyani qavrayışdan digərinə bir növ körpü yaradırlar;
buna sırf əqli nəticələrlə müstəsna olaraq məntiqi yolda nail
olmaq olmaz.
Astronomiyanın birinci və əsas həqiqətlərinin mənbəyi,
əslində, induksiyadır, yəni bir çox seyrlərdə verilənlərin bir
düzgün, bilavasitə əsaslandırılmış fikirdə birləşdirilməsidir:
ondan sonra ehtimallar irəli sürülür, onların təcrübədə
induksiya olaraq təcrübə tamlığa yaxınlaşan təsdiqlənməsi
haqqında bəhs etdiyimiz birinci fikrin isbatıdır. Məsələn,
planetlərin görünən hərəkəti empirik baxımdan dərk edilmiş: bu
hərəkətin (planetlərin orbitinin) məkan əlaqəsi haqqında bir çox
yanlış fərziyyələrdən sonra, nəhayət, əsl hərəkət tapıldı, sonra
onun əməl etdiyi qanunlar (Kepler qanunları) kəşf edildi, son
nəticədə onun səbəbi (ümumi cazibə) tapıldı; bütün bu
fərziyyələrə onlarla və onların bütün həqiqi hallarının nəticələri
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
109
ilə empirik dərk edilmiş üst-üstə düşmə yəni induksiya
mükəmməl dürüstlük verdi, yəni induksiya. Ehtimalı tapmaq
mühakimə qabiliyyətinin işi idi, o, həmin faktı düzgün qəbul
edib ona müvafiq ifadə verdi; induksiya isə, yəni təkrar seyr
hipotezin doğruluğunu təsdiqlədi. Əgər biz dünya məkanını
sərbəst dolaşa bilsəydik və teleskopik gözə malik olsaydıq,
sonuncu bilavasitə, yəni yeganə empirik seyrin köməyi ilə də
müəyyən edilə bilərdi. Deməli, burada da əqli nəticə
dərketmənin mühüm və yeganə mənbəyi deyil, yalnız bəd gün
üçün vasitədir.
Nəhayət üçüncü, bir başqa növ misal gətirmək üçün onu
da qeyd edək ki, metafiziki həqiqətlər, Kantın “Təbiətşünaslığın
metafiziki başlanğıcı” əsərində ifadə etdiyi kimi, özlərinin
aşkarlığına görə sübutlara borclu deyillər. A priori olaraq
şübhəsiz olanı biz bilavasitə dərk edirik: hər növ idrakın forması
kimi o, tərifəmizdən son zərurətlə dərk olunur. Məsələn,
materiyanın daimi olmasını, yəni nə yarana, nə də məhv ola
bilməsini biz bilavasitə mənfi həqiqət kimi bilirik, çünki bizim
məkan və zamanı təmiz seyrimiz hərəkət imkanı verir, dərrakə
isə səbəbiyyət qanununda forma və keyfiyyətin dəyişməsi
imkanı verir; lakin materiyanın yaranması və ya məhvi üçün
bizdə müvafiq təsəvvür forması yoxdur. Bu səbəbdəndir ki,
həmin həqiqət bütün dövrlərdə, hər yerdə və hər bir kəs üçün
aşkar olmuş, heç vaxt ciddi şəkildə şübhəyə məruz qalmamışdır;
əgər o, olduqca çətin və iynənin ucunda ləngər vuran Kant
sübutundan savayı digər dərketmə əsasına malik olmasaydı, bu
olmazdı. Bundan savayı mən (əlavədə aydınlaşdırdığım kimi)
Kantın sübutlarını yanlışlıq hesab edirəm və yuxarıda
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
110
göstərmişəm ki, materiyanın daimliyini təcrübənin imkanında
zamanın yox, məkanın malik olduğu iştirakdan çıxarmaq
lazımdır. Bütün həqiqətlərin (bu mənada metafiziki adlanan)
gerçək əsaslandırılması yəni idrakın zəruri və ümumi
formalarının abstrakt ifadələri yenə da abstrakt müddəalardan
ibarət ola bilməz; o, yalnız aydın-aşkar və heç bir təkzibin əli
çatmayan tezislərdə özünü a priori olaraq büruzə verən
təsəvvür formalarının bilavasitə dərkindən ibarətdir. Əgər hər
halda belə həqiqətlərin sübutunu vermək istəsələr, yalnız belə
bir şeyə göstərişdə ola bilər ki, hansısa şübhəsiz həqiqətdə hissə
və ya ilkin şərt kimi sübuta yetə biləcək həqiqət vardır. Belə ki,
aydınlaşdırmışam ki, hər bir empirik seyrdə artıq səbəbiyyət
qanununun tətbiqi mövcuddur və bu səbəbdən onun dərk
edilməsi hər növ təcrübənin şərtidir və bu yolla Hyumun iddia
etdiyi kimi, ondan törəyə və asılı ola bilməz.
Sübutlar, ümumiyyətlə, öyrənmək istəyənlərdən çox,
mübahisəni xoşlayanlar üçündür. Sonuncular inadla bilavasitə
dürüst fikri rədd edirlər: yalnız həqiqət hərtərəfli ardıcıl ola
bilər; buna görə höcətçilərə göstərmək lazımdır ki, onlar bir
forma altında və dolğun surətdə digər forma altında və
bilavasitə rədd etdikləri ilə razılaşırlar, yəni onlara inkar edilən
və qəbulolunan arasındakı məntiq baxımından zəruri əlaqəni
göstərmək lazımdır.
Bundan savayı, elmi forma, yəni xüsusi olanın yüksələn
qaydada ümumiyə tabe etdirilməsi bir çox müddəaların
həqiqiliyinin yalnız məntiq baxımından, daha doğrusu, onların
digər müddəalardan asılılığı, yəni eyni zamanda sübut kimi çıxış
edən əqli nəticə vasitəsilə əsaslandırılmasına səbəb olur. Lakin
Dostları ilə paylaş: |