www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
117
olması barədə bilik niyə bunun belə olması fikri ilə üst-üstə
düşür, halbuki Evklid üsulu bu iki biliyi tamamilə ayırır və
sonuncunu yox, yalnız birincini verir. Aristotel Analyt. post I, 27-
də çox gözəl deyir: «Mövcud olan və nəyə görə mövcud olan
barədə əlüstü bilik daha dəqiq və ilkindir, nəinki mövcud olan və
nəyə görə olan barədə ayrıca bilik.» Axı biz fizikada o zaman
məmnunluq hiss edirik ki, nəsə belədir biliyi nəyə görə belədir
biliyi ilə birləşir, civə Toriçelli borucuğunda 28 düym yüksəkliyə
qalxır– əgər biz əlavə etməsək ki, civə belə yüksəklikdə havanın
əks təsiri ilə duruş gətirir, bu pis bilikdir. Nə səbəbə biz
riyaziyyatda dairənin qualitas occultası ilə (gizli keyfiyyət)
kifayətlənməliyik, bir halda ki, burada kəsişən hər iki vətərin
kəsikləri həmişə bərabər düzbucaqlı yaradır?
Bunun belə olmasını – Evklid əslində üçüncü kitabın 35-
ci teoremində isbat edir; lakin bunun niyə belə olması isə hələ
məlum deyil. Pifaqor teoremi də bizi eynilə bu cür düzbucaqlı
üçbucağın qualitas occultası ilə tanış edir; Pifaqorun geydirmə
və hətta hiyləgər isbatı niyə sualı zamanı bizi köməksiz qoyur,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
118
halbuki əlavədəki artıq bizə məlum fiqur elə ilk baxışda işi bu
isbatdan qat-qat yaxşı aydınlaşdırır və bu xassənin zərurətinə və
onun adi bucaqdan asılılığına dərin daxili inam təlqin edir.
Tən olmayan katetlər zamanı, ümumiyyətlə, bütün
mümkün həndəsi həqiqətlərdə olduğu kimi, belə əyani
inandırıcılıq olmalıdır, ona görə ki, bu cür həqiqətin kəşfi seyr
edilən zərurətdən irəli gəlir, isbatı isə sonradan düşünülürdü.
Buna görə həndəsi həqiqətin zərurətini aydın başa düşməkdən
ötrü onun birinci kəşfi zamanı edilmiş fikrin gedişatını yalnız
təhlil etmək lazımdır. Ümumiyyətlə, istərdim ki, riyaziyyat
Evklidin tətbiq etdiyi sintetik metod əvəzinə analitik metodun
köməyi ilə tədris edilsin. Doğrudur, mürəkkəb riyazi həqiqətlər
üçün bu çox böyük, hərçənd dəf edilməsi mümkün olan
çətinliklərlə bağlı olardı. Almaniyada müxtəlif yerlərdə
riyaziyyatın tədrisini dəyişməyə başlamışlar və çox vaxt bu
analitik yolla gedirlər. Bunu hamıdan qətiyyətli Nordhauzen
gimnaziyasının riyaziyyat və fizika müəllimi cənab Kozak
etmişdir: 6 aprel 1852-ci ildə imtahanlar proqramına o,
həndəsinin mənim göstərdiyim prinsiplər üzrə şərh edilməsinin
qoşulmasına hərtərəfli cəhd göstərmişdir.
Riyazi üsulun yaxşılaşdırılması üçün ələlxüsus belə bir
xürafatdan əl çəkmək lazımdır ki, guya isbat edilmiş həqiqət
əyani dərk olunmuşla müqayisədə hansısa üstünlüyə malikdir,
guya ziddiyyət qanununa əsaslanan məntiqi həqiqət bilavasitə
aşkar olan və məkanın xalis seyrinin ona məxsus olduğu
metafiziki həqiqətdən yaxşıdır.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
119
Ən səhih və hər yerdə izahedilməz – olan bu, əsas
qanununun məzmunudur. Çünki o, özünün müxtəlif növlərində
bizim bütün təsəvvür və idrakımızın ümumi formasını ifadə edir.
Hər cür izah ona müncər etmə, ayrıca halda onun ifadə etdiyi
təsəvvürlərin, ümumiyyətlə, əlaqəsinə işarədir. Deməli o, bütün
izahların prinsipidir və buna görə izaha gəlmir və ona ehtiyacı
yoxdur, belə ki, hər cür izah artıq onu nəzərdə tutur və yalnız
onun vasitəsilə məna kəsb edir. Eyni zamanda, onun
növlərindən heç biri digərləri qarşısında üstünlüyə malik deyil:
o, lap varlığın əsası, yaxud vücudagəlmə, yaxud hərəkət, yaxud
idrak qanunu kimi dürüst və isbatedilməzdir. Onun həm bir,
həm də digər növlərində əsasın nəticəyə münasibəti zəruri
xarakter daşıyır: o, ümumiyyətlə, zərurət anlayışının mənbəyi və
yeganə mənasıdır. Əgər əsas verilibsə, nəticənin olması
zərurətindən başqa bir zərurət mövcud deyil və nəticənin
zəruriliyini arxasınca aparmayan əsas da mövcud deyil. Necə ki,
idrakın əsasının mühakimələrində verilmişdən heç bir şəkk-
şübhə olmadan yekunda ifadə olunan nəticə irəli gəldiyi kimi,
varlığın məkandakı əsası da eləcə şübhəsizdir: əgər mən iki
axırıncının nisbətini əyani başa düşdümsə, onun şübhəsizliyi
istənilən məntiqi həqiqət kimi böyükdür. On iki aksiomdan
hansısa birindən heç də az olmayaraq, belə nisbətin ifadəçisi
hər bir həndəsi teoremdir. Axı teorem metafiziki həqiqətdir və
özlüyündə hər cür məntiqi sübut etmənin metaloji həqiqəti və
ümumi əsası olan ziddiyyət qanununun özü kimi bilavasitə
doğrudur. Əgər kimsə hansısa teoremdə ifadə olunan məkan
münasibətlərinin əyani təsəvvür edilən zərurətini inkar edirsə,
o, eyni haqla aksiomları da, mühakimələrdən nəticə çıxarmaları
da və hətta ziddiyyət qanununun özünü də inkar edə bilər: