84
açıq – yarımtünd, tünd, spirtsiz; spirtli; original – açıq sona
qədər qıcqırma müddəti uzadılmaqla və əlavə olunan mayaotunun
norması yüksəldilməklə;
pasterizə olunmuş – bioloji dayanıqlığı yüksəldilməklə isti
işlənmə ilə alınmış;
xüsusi – dad, yaxud ətirli əlavələr tətbiqi ilə hazırlanmış.
Açıq sort pivələr xüsusilə çox buraxılır.
Hər bir sort müəyyən
ətir, dad, rəng, quru maddələrin kütlə payı və spirtin miqdarı ilə
xarakterizə olunur.
İlkin şirədə quru maddələrin kütlə payından asılı olaraq pivə
aşağakı əsas qruplara bölünür:
8%-li açıq
10%-li açıq
11%-li açıq
12%-li açıq
13%-li açıq
14%-li açıq
15%-li açıq
16%-li açıq
17%-li açıq
18%-li açıq
20%-li açıq
12%-li tünd
13%-li tünd
14%-li tünd
15%-li tünd
16%-li tünd
17%-li tünd
18%-li tünd
20%-li tünd
21%-li tünd
Quru maddələrin kütlə payı faizlə yaxud Ballinq dərəcəsi ilə
göstərilir. Az miqdar spirtə malik pivə 5%-ə qədər, orta – 12%-ə
qədər, tünd (spirt baxımından) – 14%-dən çox ilkin şirənin quru
maddələrinin kütlə payına malik olur.
Açıq pivə istehsal etmək üçün açıq yaxud orta rəngə malik
səmənidən istifadə edilir. Tünd sortlar (rənginə görə) tünd yaxud
karamel və qovrulmuş səməni əlavə edilməklə istehsal olunur.
Emal üsuluna görə pivələr pasterizə olunmuş və olunmamış
(QOST 3473-78) kimi fərqləndirilir.
Pivə az spirtli içkilər qrupuna (spirtliyi 8 h.%-ə qədər) aid
85
edilsə də, tündlüyü bu həddən xeyli yüksək olan çeşidlərə də
təsadüf olunmaqdadır. Qeyd olunanlar bu bölgünün bir qədər şərti
olmasına dəlalət edir.
1.3.2. Piv
ə
nin qida d
ə
y
ə
ri
Pivənin insan orqanizminə faydalılığı ilkin xammalın kimyəvi
tərkibindən asılıdır. Pivə bir sıra vacib komponentlərə malik olub,
ondan vitaminlər, mineral maddələr və üzvi turşular daha vacib yer
tutur. Az miqdarda karbonatlar və azotlu maddələr də olur. Bu,
digər alkoqollu içkilərlə müqayisədə pivənin olduqca yüksək qida
və enerji dəyərini müəyyən edir.
B qrup vitaminləri pivədə əsaslı yerə malik olub, 1 dm
3
-da
miqdarı yaşlı insanın gündəlik tələbatının 10-35%-i təşkil edir.
Belə ki, ilkin şirəsinin ekstraktlığı 10% olan 1 dm
3
pivə 20-50 mkq
tiaminə, 340-560 mkq riboflavinə, 800-900 mkq nikotin turşusuna
malik olur. Mineral maddələrdən pivədə 0,4-1,0 q/dm
3
miqdarında
olan fosfatları qeyd etmək olar.
Beləliklə, pivə kifayət qədər yaxşı enerji mənbəyi olub, digər
alkoqollu içkilərdən, o cümlədən araqdan fərqli olaraq onda olan
kalori «boş» deyildir.
Mayaotununu acı maddələri öd ifrazını artırır və həzm
prosesini yaxşılaşdırır. Pivənin kolloidləri həzm aparatında
emulqator və disperqator rolu oynayaraq qidanın həzmə
gediciliyini yaxşılaşdırır. Bu hər şeydən əvvəl dekstranlara,
yüksək molekullu zülallara və şimin maddələrinə aiddir.
Çox saylı tədqiqat və müşahidələr pivənin tərkibində olan
vitaminlər, mineral maddələr, üzvi turşular, azotlu maddələr və
onların komplekslərinin sağlam və xəstə orqanizmin mübadilə
proseslərinə yaxşı təsir etdiyini sübut edir.
Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, pivə – alkoqollu içki
olub, faydalı və ya faydasız olmasını onun içilən miqdarı müəyyən
edir. Pivənin normadan artıq içilməsi orqanizmdə zərərli fəsadlar
86
və alkoqolizm yarada bilər. Elmi-tədqiqat məlumatlarının təhlili
göstərir ki, ayrı-ayrı fərdlər üçün zərərsiz və müəyyən insanlar
üçün faydalı istehlak dozası günə 330 q (13,2 q spirt) pivədir.
Pivədə bu və ya digər qida maddələrinin miqdarı məhsulda
onların 100 sm
3
-da kütlə payı ilə (q, mq, mkq və s.), enerji dəyəri
isə – 100 sm
3
məhsulda kilokalorii ilə ifadə olunur.
1.3.3.
İstehsal texnologiyası
1.3.3.1. Piv
ə
istehsalının qısa tarixi
Pivə insan cəmiyyəti tarixində hazırlanan ən qədim alkoqollu
içkidir. Pivə hazırlanmasına dair ilk məlumatlar bizə şümerlərdən
gəlir. Onlar təqribən 9 min il bundan əvvəl arpa səmənisindən
istifadə etməklə içki hazırlamağı bacarmış və onun reseptini
daşlarda əks etdirmişlər. 5 min il bundan əvvəl pivəbişirmə
prosesinin bütün xırdalıqları mixi qrafikalı mətnlərdə yazılmışdır.
Qədim xalqlara pivənin çoxlu sortları, o cümlədən arpadan acı və
bal əlavə olunmaqla hazırlanan yumşaq dadlı pivələr məlum idi.
Mesopotomiyada yaşayan şumerlər və digər xalqlardan pivə
bişirmək bacarığı qədim Misirə də yayılmışdı. Burada kasıbların
əsas qidası pivə, həmçinin soğan və çörək idi.
Slavyan xalqlarında pivənin mövcudluğuna dair ilk
məlumatlar 448-ci ilə aiddir. Həmin məlumata görə Xəzərlər
Yunan səfirini pivəyə qonaq etmişlər. IX əsrdə pivəbişirmə artıq
Kiyev və Novqorod torpaqlarında da yayılmışdı.
Rusiyada pivəbişirmənin tarixi XX əsrin əvvəllərindən
başlamış və bir çox kataklizmlərlə müşayət olunmuşdur. 1910-cu
ildə sərxoşluqla mübarizəyə dair birinci ümumrusiya qurultayı
keçirildi. Onun nəticəsi olaraq kütləvi şəkildə pivə köşkləri
bağlandı və pivə istehsalı dayandırıldı. 1914-cü ildə Birinci Dünya
müharibəsinin başlanması ilə əlaqədar olaraq, nəinki araq hətta
pivə satışının qadağan olunmasına dair fərman verildi. Məhsul