Əl-muraciat (MƏktublar) İmamət vilayət xilafəT
Yüklə 6,38 Mb. Pdf görüntüsü
|
192 bilmiş. 1 Onu incidən Allah və rəsulunu (s) incitmişdir. 2 Kim onu təhqir edib söysə, o ikisini təhqir edib söymüşdür. 3 O, yaxşıların imamı, yolunu azmışların qatilidir. Ona kömək edən qalib, onu unudan unudular. 4 Müsəlmanların ağası, pəhrizkarların imamı, möminlərin rəhbəridir. 5 O, hidayət bayrağı, Allahın övliyalarının imamıdır. Allaha itaət edən nur, işıq, Allahın pəhrizkarlara itaətini lazım bildiyi söz və üsuludur. 6 O, böyük siddiq, ümmətin faruqu, möminlərin sərkərdəsidir. 7 O, böyük furqan və “zikri-həkim” hökmündədir. 8 Onun Rəsulullaha nisbəti Harunun Musaya olan nisbəti kimidir. 9 Onun Peyğəmbərə nisbəti Peyğəmbərin Allaha olan nisbəti kimidir 10 . O, Peyğəmbərinə başının bədəninə olan nisbəti kimidir. 11 O, Peyğəmbərin canı və ruhu kimidir. 12 Allah yer əhlinə nəzər saldı və bu ikisini seçdi. 13 Kifayətdir ki, Ərəfatda “həccətül-vida”da buyurdu: “Onun (s) tərəfindən Əlidən başqa heç kim (göstəriş və hökm) yaymamalıdır. 14 Bunlar Əlidən və Peyğəmbər məqamına layiq olanlar başqa heç kimə aid deyildir. Bütün bunlardan sonra hansı ağıllı bir insanın onun vəsiyyətini inkar etməyə haqqı vardır?! Bu işdə qərəzi olandan başqa heç kəsin! Çünki vəsiyyətdə bir sıra nüfuzlu işlərin öhdədarlığı qeyd olunmuşdu ki, qərəzli adamlar ona göz yuma bilməzdilər! 2. Amma vəsiyyəti inkar edən “məzhəbi ərəbə”nin davamçılarından bəziləri güman etmişlər ki, “vəsayət” xüləfayi-səlasə (üç xəlifə) ilə uyğun gəlmir. Bu isə təəssübkeşliyin əlamətidir. 3. Sünnilər bu məsələdə bizim qarşımızda mübahisə edə bilməzlər. Amma Buxari və başqaları Təlhə ibn Misrəfdən nəql etmişlər ki, Abdullah ibn Əbu Ovfadan soruşdu: “Peyğəmbər vəsiyyət etmişdimi?” Cavab verdi: “Yox.” Ona dedim: “Necə, oldu özü vəsiyyət etməyi xalqa vacib bildi, amma özü onu tərk etdi?” Cavab verdi: “Allahın kitabını sifariş etdi.” Bu hədis ağ yalandır və bizim üçün heç bir etibarı yoxdur. Göründüyü kimi bu hədis o dövrün siyasətinin tələbinə uyğundur. Bizim əlimizdə yetərincə pak Əhli-beyt tərəfindən vəsiyyət haqqında deyilmiş düzgün hədis və xəbərlər vardır. Buna görə də, onlara əks olan hər bir şeyi divara vurmaq lazımdır və heç vaxt mötəbər sayılmayacaq. 1 Həmin məktubun 23-cü hədisinə əsasən və « للا هاداع نم داع و هلااو نم لاو مه » – mütəvatir cümləsi sənə kifayətdir. Bu qədər bəsdir və şükür Allaha, 36-cı məktubda Büreydənin hədisində bildin ki, Rəsulullah (s) buyurdu: « نيقراف دقف اّيلع قراف نم و نيضغبا دقف اّيلع ضغبا نم » . Yenə mütəvatir şəkildə gəlib çatmışdır: « نموم لاا هبَ لا قفانم لاا هضغبي لا و » Allaha and olsun ki, bu Peyğəmbərin vəsiyyəti, əhd və peymanıdır. 2 Əmr ibn Şaşın hədisini nəzərdən keçirsəniz kifayətdir və orada deyilir: « نّاذآ دقف ايلع اذآ نم » . Əhməd “Müsnəd”in 3-cü cildinin 483-cü səhifəsində, Hakim “Müstədrək”in 3-cü cildinin 123-cü səhifəsində, Zəhəbi “Təlxis”in həmin səhifəsində onun düzgünlüyünə etiraf, Buxari öz tarixində, İbn Səd “Təbəqat”da, ibn Əbu Şeybə özünün “Müsnəd”ində, Təbərani “Əl-kəbir”də onu nəql etmişlər. Bu hədis “Kənzül- Ümmal”ın 6-cı cildinin 400-cü səhifəsində mövcuddur. 3 48-ci məktubun 18-ci hədisinə və s. əsasən. 4 48-ci məktubun 18-ci hədisinə əsasən. 5 Həmin məktubun birinci hədisinə və s. əsasən. 6 48-ci məktubun 2, 3, 4 və 5-ci hədislərinə bax. 7 Həmin məktubun 6-cı hədisinə bax. 8 Həmin məktubun 7-ci hədisinə və s. əsasən. 9 Bu barədə 8-ci məktubdakı “Səqəleyn” haqqında düzgün rəvayətlərdən verilən xəbər kifayətdir ki, həqiqəti ayıqlara aydınlaşdırır və 50-ci məktubda gəldiyi kimi: « ا و نآرقلا عم اّيلع ّنا ناقترفي لا ّيلع عم ُنآرقل » 10 Onu 26, 28, 30, 32 və 34-cü məktublar işıqlandırır. 11 48-ci məktubun 13-cü hədisinə əsasən. 12 50-ci məktubda verdiyimiz hədisə əsasən, ora və izahına baxın. 13 “Mübahilə” ayəsi və İbn Ovfanın 50-ci məktubda verilən hədisinə əsasən. 14 68-ci məktubdakı rəvayətlər kimi. 193 4. Bütün deyilənlərlə yanaşı, vəsiyyətin bürhan və sübuta ehtiyacı yoxdur, çünki ağıl və vicdan ona hakimdir 1 və şair demişkən: “Gücü olan öz ayağı üstə dura bilər. Necə ki, günəşin işıqlı olduğunu sübut etmək də faydasızdır.” Amma Buxarinin İbn Əbu Ovfadan verdiyi ki, “Peyğəmbər (s) Allahın Kitabını sifariş etmişdir”, doğrudur. O, Peyğəmbərin (s) bütün vəsiyyətini nəql etməmişdir. Peyğəmbər (s) “səqəleyn”ə arxalanmağı da birlikdə vəsiyyət etmiş və ümmətindən tələb etmişdi ki, hər iki ipdən birgə tutsunlar. Və ümməti qorxutdu ki, onlara arxalanmasalar, yollarını azmış olacaq və xəbərdarlıq etdi ki, bu ikisi (Quran və Əhli-beyt) hovuzun kənarına gələnə qədər bir-birindən ayrılmayacaqlar. 2 Peyğəmbərin (s) pak Əhli-beyti təriqiylə bu haqda düzgün xəbərlər deyilmişdir. Amma qeyri-Əhli-beyt təriqiylə 8 və 54-cü məktublarda verdiklərimiz sizə bəsdir. Vəssalam. “Ş” 1 48-ci məktubun 15-ci hədisinə və ona aid izahatlara müraciət edin. 2 Ağlın hökmünə əsasən, Peyğəmbər (s) ola bilməz ki, vəsiyyətə əmr edə, bu məsələni ümmətindən ciddi tələb edə, amma özü (ümmətin onun vəsiyyətinə hədsiz ehtiyacı olan çətin halda) onu başlı-başına buraxa. Çünki o Həzrət elə şeyi irs qoyurdu ki, qəyyuma bərk ehtiyacı var idi, elə “yetimlər” qoyub gedirdi və elə çətin vəziyyətdə başçıya möhtac idilər ki, heç kəs onunla müqayisə edilə bilməzdi. Nəuzubillah, o özünün qiymətli irsinə – şəriət və Allahın ehkamına qayğısızlıqmı göstərmək, istəyirdi, yer əhlini yetim və başsız, qaranlıqda başlı-başınamı buraxmaq istəyirdi və onların, rəhbər və pişvasız həyatlarına davam etmələrinəmi razı idi?! Vicdan hökm edir ki, Peyğəmbər Əlini vəsi seçmişdir. Çünki o Həzrət Əliyə göstəriş vermişdi ki, ona qüsl versin, hünutlasın, kəfənləsin, borclarını qaytarsın müsəlmanların ixtilaflarını ondan sonra bəyan etsin, hamıya çatdırsın ki, özündən sonra Əli onların vəlisidir... və bu məktubda işarə olunanlar. Yüklə 6,38 Mb. Dostları ilə paylaş:
|