Elm haqqında elm
- 273 -
dir, həm də kütləvi ədəbiyyata və dərsliklərə nüfuz etmiş,
dərin kök salmışdır. Kumulyativist epistemo-logiyanın
müddəalarına, əsaslanan bu mövqe elmin sosial aspektini
nəzərə almağa imkan vermir və internalizmə uyğun gəlir.
Əslində elm və bilik sistemləri yalnız müəyyən ümu-
mi sahədə kəsişir, qalan sahələrdə isə bir-birindən fərqli
məzmunlara malikdir. Bu ümumi sahə – elmi bilikdir. El-
mi bilik «elm» sisteminə daxildir. «Bilik» anlayışı elmi
bilikdən başqa, əməli biliyi də əhatə edir ki, sonuncu
«elm» sisteminə daxil deyildir. Yaxud da «elm» anlayışı-
nın əhatə etdiyi maddi tərəflər (elmi tədqiqat institutları,
laboratoriyalar, «elmi texnikası» və s.) və yaradıcılıq ax-
tarışları «bilik» sisteminə daxil deyil.
Biliklər sistemi özündə fəaliyyət momentini əks et-
dirmir. Elm isə məhz elmi axtarışlar, yaradıcılıq, tədqiqat
prosesində – elmi fəaliyyət zamanı cəmiyyətin tərkib his-
səsi kimi, ictimai hadisə kimi qarşıya çıxır.
Beləliklə, elmə biliklər sistemi kimi baxmaq və elmi
biliyin digər biliklərə nəzəən özünəməxsus cəhətini, elmi-
lik meyarını axtarmaq «elm» sisteminin öyrənilməsi üçün
kifayət deyil. Nəinki elmin bütöv bir sistem kimi öyrənil-
məsi, həm də onun məntiqi-qnoseoloji aspektdə tədqiqi də
bu çərçivəyə sığmır, müəyyən şərtləri ödəyən biliklər sis-
temi ilə yanaşı, ümumictimai və fərdi elmi fəaliyyət pro-
seslərinin də nəzərə alınmasını tələb edir.
XX əsrin əvvəllərində ilk qeyri-kumulyativ konsep-
siyalar J.Sarton, Q.Başlyar, A.Koyre tərəfindən irəli sürül-
müşdür.
J.Sarton elm hadisəsinə elmi biliklərlə yanaşı insan
amilini də daxil etmiş, elmi fəaliyyətin subyekti olan in-
sanların – elmi
işçilərin dünyagörüşünü,
mədəniyyətini, ic-
timai vəziyyətini də nəzərə almağa çalışmışdır. Sartona
Elm adamları elm haqqında
- 274 -
görə, elm ümumi mədəni inkişaf fonunda, sosial kontekst-
də öyrənilməlidir. Təsadüfi deyil ki, Sarton konsepsiyası
elm tarixşünaslığında mədəni-tarixi istiqamət kimi tanınır.
Mədəni-tarixi istiqamət elmin sosial tədqiqinin mühüm
aspektlərindən biridir.
Elmin bir sosial sistem kimi öyrənilməsinə, onun ic-
timai mahiyyətinin qiymətləndirilməsinə ən çox bilavasitə
elmin sosioloji və iqtisadi problemlərinə həsr olunmuş
əsərlər xidmət edir. Elmdə müəyyən sosial strukturun hələ
əvvəllər də mövcud olmasına baxmayaraq, onun tədqiqinə
ciddi tələbat yox idi, belə ki, elm bir fəaliyyət sahəsi kimi
yalnız son vaxtlarda ön plana keçmişdir.
Elmi fəaliyyət sahəsinə ümumi milli gəlirin getdikcə
daha çox hissəsinin sərf olunması elmin iqtisadi baxımdan
öyrənilməsinə tələbatı artırır. Lakin bu sahədə də hələ çox
az iş görülmüşdür; halbuki konkret elmi tədqiqatların fay-
dalılıq dərəcəsinin artırılması və elmin düzgün planlaşdı-
rılması üçün iqtisadi təhlilin rolu böyükdür.
Elmə xüsusi fəaliyyət sahəsi kimi baxan Q.N.Vol-
kov hər bir zaman mərhələsində cəmiyyətin
ona qədər əldə
etdiyi biliklər sistemini «elm» anlayışına daxil etmir: «El-
min mahiyyəti artıq dərk edilmiş olan həqiqətlərdən yox,
onların axtarılmasından, təbiət və cəmiyyət qanunlarının
öyrənilməsi və istifadə olunmasına yönəlmiş eksperimen-
tal tədqiqat işlərindən ibarətdir. Elm özlüyündə heç də
bilik olmayıb, cəmiyyətin bilik istehsalı üzrə fəaliyyətidir,
başqa sözlə, elmi istehsaldır»
1
. Göründüyü kimi, Q.N.Vol-
kov elmə xüsusi fəaliyyət sahəsi və deməli proses kimi
baxmaqla onun əhatə dairəsini həddindən artıq kiçildir ki,
bu da məntiqi cəhətdən qüsurlu olan nəticəyə gətirir: elm –
... elmi istehsaldır. Halbuki elmi istehsal «elm» anlayışının
1
Волков Г.Н. Социалогия науки. М., 1968, с. 121