1.3.
Sosial idrakın obyekt və subyekti
İdrak prosesi dərk edən subyekt ilə dərk olunan obyekt
arasında qarşılıqlı əlaqə və qarşılıqlı təsir formasında baş verir.
Dərk edən fərdin özü dərk olunan reallığın bir hissəsi olduğu
üçün tarixin dərk edilməsi eyni zamanda idrakı həyata keçirənin
özünün daxili aləminin formalaşması və ifadə olunması
prosesidir. Bu həm də o deməkdir ki, cəmiyyəti dərk edərək
subyekt insanlar arasındakı münasibətlərin xarakterinə öz
əlavəsini göstərir, özünün seçdiyi idrak üsulları ilə başqa insanlar
üçün belə münasibətlərin bu və ya digər nümunələrini verir.
Beləliklə, insan tarixin subyektidir, özünün tarixi
mövcudluğu üçün zəruri şəraiti və ilkin şərtləri özü yaradır.
Deməli, sosial-tarixi idrakın obyekti yalnız dərk edilmir, həm də
insanın özü tərəfindən yaradılır. Sosial idrakda insan öz
fəaliyyətinin nəticələri ilə iş görür. İdrakın subyekti olmaqla
yanaşı o eyni zamanda onun obyekti olur. Bu mənada sosial idrak
insanın mənlik şüurudur və burada o öz mahiyyətini açır və
tədqiq edir. Obyekt insanların özləri və onların fəaliyyətinin
nəticəsi
335
dir, idrak subyekti də insanların özləridir. Cəmiyyətdə kiminsə
mənafeyinə toxunmadan heç bir iş görmək olmaz. Sosial idrakın
spesifikası məhz bundan ibarətdir.
Sosial bilik - insan cəmiyyətinin obyektiv tendensiyalan və
insanların subyektiv məqsədləri haqqında bilikdir. Ona görə də
ictimai həyatın hansı sahəsi olursa olsun, sosial idrak subyekt ilə
obyektin qarşılıqlı münasibətini əks etdirir, çünki, yuxanda da
deyildiyi kimi, sosial idrakda elmi idrakın subyekti və obyekti
arasında kəskin ayrılma yoxdur. Bununla da sosial idrak ilk
növbədə subyektiv-obyektiv münasibətlərin dərk edilməsi kimi
çıxış edir.
Cəmiyyət təbiətdən fərqli olaraq məkan və zaman etibarilə
məhdud obyektdir. İlk baxışda belə görünə bilər ki, bu vəziyyət
cəmiyyətin tədqiqini asanlaşdırır. Əslində isə belə deyil.
Cəmiyyət hər hansı üzvi, xüsusən qeyri-üzvi aləm ilə müqayisədə
daha mürəkkəb bir varlıqdır.
Dostları ilə paylaş: |