|
Elmi redaktor: İsmayıl Əli oğlu Fcyzullabəyli, iqtisad elmləri doktoru, professor
Milli məhsulların və milli sahibkarların rəqabətqabiliy-
yətliliyinin yüksəldilməsində dövlətin tədbirlər kompleksini 3
istiqamətdə qruplaşdırmaq mümkündür:
1)
Ümumi səciyyə daşıyan tədbirlər; Rəqabətqaliy-
yətliliyin bazisinin formalaşdırılması;
2)
İxrac fəaliyyətini həyata keçirən istehsalçılara birbaşa
dəstək (Dotasiya, vergi güzəştləri, gömrük güzəştləri və s.);
3)
Xarici bazarlarda milli məhsula tələbin formalaşmasına
yönəldilmiş tədbirlər (sərgilər; informasiya mərkəzlərinin
yaradılması və s.).
Bir sıra müəlliflər transmilliləşmədə dövlət dəstəyinin
məqsədli tədbirlərindən istifadə edilməsini məqsədəuyğun hesab
edirlər'
Bizim fıkrimizcə, transmilliləşmə mahiyyət etibarı ilə
sistemli və kompleks xarakter daşıyır və bu prosesin regional
səviyyəli mənafe tarazlığına neqativ təsirini bəri başdan sərf-nəzər
etmək üçün onun yaranışına proqram-məqsədi i yanaşma daha
düzgün olardı. Bu istiqamətdə dünya bazannda söz sahibi ola
biləcək trans-milli korporasiyalar yanacaq- energetika və
aerokosmik istehsal sferalarında qərarlaşa bilərlər. Müasir
iqtisadi fikirdə artıq birmənalı olaraq qəbul edilən trans-milli
korporasiyalann zəruriliyini əsaslandırmaq üçün antiinhisar
siyasətinin «zərərliyi» haqqında fikir yaratmağa çalışmaq
zənnimizcə, ifratçılığa varmaqdan başqa bir şey deyildir. Bir sıra
qlobalistlər məhz bu anlamda inhisarla mübarizəni cəfəngiyyat
hesab edirlər: «...İnhisarlarla mübarizə, əslində qloballaşma
prosesinə əngəl törətmək» deməkdir. Onun heç bir əhəmiyyəti
yoxdur. Hələ biz az da
Ю.Винслав, М.Хуснутдинов и др. К развитию постсоветских
транснациональных корпораций (фактология, аналитика,
предложения).//Российский экономический журнал; 1999, №11-12.
А.А.Игнатов. Стратегия глобализационного лидерства России.
http.//w.w.w. ignatov.ru стр.7.
343
qabağa gedərək göstərirlər ki, özəlləşdirmə də antiqloballaşma
məzmunludur.
İstehsalın təmərküzləşməsi probleminə sistemli yanaşma
belə bir qənaətə gəlməyə imkan verir ki, regional bazarda dayanıqlı
inkişafın təminatı nöqteyi-nəzərindən bu proses əsas dayaq
sütunlarından biri kimi çıxış edə bilər. Belə ki, sırf iqtisadi maraq
çərçivəsində istehsalın təmərküzləşməsi bir tərəfdən, hissediləcək
dərəcədə böyük iqtisadi effekt əldə etmədə, digər tərəfdən isə
rəqabət üstünlükləri yaratmada mühüm rol oynayır. İstehsalın
təmərküzləşməsi nəticəsində əldə edilən iqtisadi effekt və rəqabət
üstünlüklərinə aşağıdakıları aid etmək mümkündür:
1.
Texnoloji
qənaət,
yə’ni
istehsalın
miqyasının artımından əldə edilən effekt;
2.
İqtisadi fəaliyyətin miqyasının artımından əldə edilən
effekt; Burada istehsal olunmuş məhsulun və satış bazarlarının
müxtəlifliyinə istinadən edilən
qənaət nəzərdə tutulur;
3.Sazişlərin, əməliyyatların, kontrakt və müqavilələrin
bağlanması üzrə çəkilən məsrəflərə qənaət; Konkret şəkildə,
transaksion məsrəflərə qənaət kimi də başa düşülə bilər;
4.
Birləşmiş
yaxud
qovuşmuş
firmaların
fəaliyyətlərinin əlaqələndirilməsi, resursların müəssisədaxili və
ölkələrarası yenidən bölgüsü, tarif və qiymət siyasətinin
əlaqələndirilməsi və s. üzrə rəqabət üstünlüklərinə sahib olma.
Regional bazarda mikrosəviyyə subyektlərinin fəaliyyətinə
yanaşmada
istifadə
etdiyimiz
məqsəd
çoxluğu-^qiy-
mətləndirmənin çox kriteriyahğı tandemi həm blokdaxili iqtisadi
məkanın bazar prinsipləri əsasında dayanıqlı inkişafının təminatı
yaxud bu prosesin dövlət tənzimlənməsinin səmərələşdirilməsi,
həm də antiinhisar siyasətinin effektiv tətbiqi baxımından son
dərəcə mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
344
Regional bazarda istehsalın təmərküzləşməsi prosesinə
qoşulan yaxud dövlət tərəfindən daxil edilən müəssisənin yaxud
müəssisələr qrupunun fəaliyyətində həm taktiki, həm strateji
yönümlü
məqsəd
çoxluğuna
aşağıdakılan
aid
etmək
məqsədəmüvafiq olardı:
1)
Araşdırdığımız hadisənin real iqtisadi inteqrasiyaya can
atan blok çərçivəsində gedişi bəri başdan mənafelərin ödənilməsi
ardıcıllığında müəyyən yerdəyişməni ortalığa çıxarır. Yə’ni,
mənafelərin təminatı ardıcıllığında (subyektin mənafeyi^regional
mənafe—>milli mənafe) regional səviyyə milli mənafedən önə
keçir;
2)
Regional bazarda istehsalın təmərküzləşməsi qütbləş-
məyə səbəb olmamalıdır. Başqa sözlə, real sektorun bir əldə yaxud
bir ölkədə ifrat təmərküzləşməsi-qütbləşmə, mütləq mərkəzləşmə
ilə yekunlaşacaqdır ki, bu da mahiyyət etibarı ilə inteqrasiya
blokunu parçalamağa aparan bir yoldur;
3)
İstehsalın təmərküzləşməsi prosesi ölkədaxili regional
bölgü də nəzərə alınmaqla
lokal-^regional—»subregional—>transregional—>ümumblok
səviyyəli regional müstəvidə paralel inkişafa xidmət etməli,
ölkədaxili disproporsiya yaratmamalıdır;
4)
İstehsalın təmərküzləşməsindən əldə edilən sosial-
iqtisadi effekt ən azı effektiv rəqabət mühitində əldə edilməsi
proqnozlaşdırılan effektə bərabər olmalıdır;
5)
Bu prosesin effektiv surətdə həyata keçirilməsi
inteqrasiya
blokunun
üzvü
olan
ölkələrin
antiinhisar
qanunvericiliyini uyğunlaşdırmağı tələb edir. Eyni zamanda,
istehsalın təmərküzləşməsinə nəzarət hər hansı bir üzv-ölkə
tərəfindən deyil, blok daxilində formalaşdırılan fovqəlhökumət
qunımu vasitəsi ilə həyata keçirilməlidir ki, regional səviyyəli
mənafe natarazlığına yol verilməsin.
345
Dostları ilə paylaş: |
|
|