downloaded from KitabYurdu.org
VII
* * *
atasını mənim iştirakımla qəbul etdi.
-
Mənim oğlum nə edib ki, gətirib bura salmısız? - Fikrət kişi səsi
titrəyə-titrəyə soruşdu.
-
Kənddə bir ər-arvadı öz evlərindəcə öldürüblər. Bəzi şeylərdə
oğlundan şübhələnirik.
-
Mənim oğlum adam öldürməz!
-
Hamı elə deyir! Ancaq oğlun bir həftə əvvəl öldürülən oğlanla
mübahisə edib. Səbəbini demək istəmir. Həm də hiss edirik ki, onun
bu işdən xəbəri var. Cinayətkar tapılana qədər oğlunu buraxan
deyilik!
-
Mən şikayət edəcəm! - kişi birdən-birə səsini qaldırdı.
-
Get haraya şikayət eləyirsən, elə! - Seyidov əli ilə ona otaqdan
çıxmağı əmr etdi.
-
Nəcməddin özünü mərhumların dəfninin yeddi günlüyü
mərasiminə güclə çatdırdı. Onun Rusiyadan gəldiyini eşidib kəndə
getdim. Söhbətimizdə məlum oldu ki, o, həqiqətən sonuncu dəfə
kəndə gələndə Mikayıla pul veribmiş. Ancaq on min ABŞ dolları yox,
on min rus rublu. Bu məbləğ isə dollarla müqayisədə xeyli kiçik bir
məbləğ idi. Bunu Mikayıldan eşidən Ağasəməd səhvən rubl əvəzinə
dollar başa düşmüş və yanlış xəbər onun vasitəsilə ağızdan- ağıza
kəndə yayılmışdı.
Ağasəməd ilə Vaqifi polis şöbəsində saxlayırdıq. Onları dəfələrlə
danışdırmışdıq. Bu müddətdə Həbibə neçə dəfə polis şöbəsinə gəlib
başımızı ağrıtmış, Vaqifin qohumları ora-bura əl atıb üstümüzə
minnətçi göndərmişdilər. Ancaq Seyidov inadından dönmürdü. Nəyin
bahasına
olursa olsun, cinayətkan müəyyən edib işi bitirmək istəyirdi.
Polis şöbəsinin rəisi polkovnik Əlizadə və əməliyyat işi üzrə rəis
müavini mayor Nuriyev də son günlər digər işlərini bir yana qoyub bu
işlə məşğul idilər. Paşa, Həbibə, Namiq və onun ailə üzvləri,
Ağasəmədin uşaqları və daha başqaları gündə şöbəyə çağırılıb
danışdırılırdılar. Prokurorluğun baş müstəntiqi Nadir Təhməzov da
əsasən Oqtay və Bafadan, bir dəfə isə Təranəni prokurorluğa çağırıb
danışdırmışdı.
downloaded from KitabYurdu.org
downloaded from KitabYurdu.org
VII
* * *
Ümumiyyətlə, Qaradumanlıda camaat bir-birinə dəymişdi. Bu işlə
əlaqəsi olan da, olmayan da
səksəkə ilə gözləyirdi ki, onu da
nə vaxtsa
polis şöbəsinə aparacaqlar. Kənd sakinləri gecələr də narahat
yatırdılar. Mən isə gecə-gündüz bilmədən tez-tez kəndə gedir,
kimlərisə maşına mindirib ya rəisin, ya mayor Seyidovun, ya da
müstəntiq Təhməzovun yanma aparırdım. Əsl cinayətkar isə
tapılmırdı ki, tapılmırdı.
Bütün rayonu sarsıtmış, hamının müzakirə obyektinə çevrilmiş bu
qanlı cinayət hadisəsindən artıq iyirmi gün keçmişdi. Şöbə rəisi
əməliyyatda iştirak edənlərin hamısını kabinetinə yığdı. Əsəbiləşdiyi
aşkar hiss olunurdu. Hamımızı bir-bir süzüb, nəhayət, baxışlarını
mayor Seyidovun üzündə saxladı.
-
Sənə verdiyim vaxtı neçə dəfə uzatmışam. Mənə elə gəlir ki, daha
bəsdir. İndi buyur, axınncı dəfə öz qəti fikrini de!
Təyyar müəllim ayağa qalxıb danışmağa başladı.
-
Son qənaətimizə görə hadisə saat ıı ilə 11.30 arasında olub. Bu
eyni zamanda Dadaşovun verdiyi rəyə müəyyən dərəcədə uyğun gəlir.
Saat 11-ə kimi Mikayılın bacısı Mikayılgildə olub. Hadisəni o törədə
bilməzdi. Çünki Mikayılın Təranədən sonra daha bir qonağı olub və
həmin qonaq Mikayılla araq içib.
-
Bunu nəyə görə qəti deyirsən?
-
Çünki süfrədə yanmçıq araq şüşəsi və araq stəkanı var idi.
-
Nə olsun? Araq stəkanı ki bir dənə idi. Bəlkə Mikayıl arağı tək
içib?
-
Axı rəis, araq şüşəsindən üç yüz qram içilib. Ekspert isə göstərir
ki, həmin gecə Mikayıl yüz qram araq içib.
-
Bəlkə araq şüşəsi əvvəlcədən yanmçıq olub? - Əlizadə istehza ilə
soruşdu və bizə baxdı.
Seyidov əvvəl dinmədi. Sonra bir az fikirləşib dilləndi:
-
Lap süfrədə oturan qonaq araq içməsə də, o Təranə ola bilməzdi.
Mikayıl nə üçün kiçik bacısını stolda otuzdurub arvadını qonşu otaqda
yemək yeməyə məcbur edir?
-
Yaxşı, davam elə! - rəis diqqətini toplayıb qulaq asmağa başladı.
downloaded from KitabYurdu.org