Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org * * * - Hə, lap yaxşı, traktorçular qonaqpərvər olarlar. - Qasımlı gülümsədi. - Gedək, bizə bir az çaydan-çörəkdən ver. Burada oturmaq yaxşı düşməz. - Baş üstə! - Elmar sevincək dilləndi. - Yığışın gedək! Ələddinin dayısı yasxanaya keçib çay içməyi təklif etsə də razılaşmadıq. Başsağlığı verib həyətdən çıxdıq. Maşına minib Elmarın bələdçiliyi ilə onun kəndin girəcəyində olan evinə yollandıq. Maşından düşən kimi Elmar bizi həyətə dəvət etdi və ucadan arvadını səslədi: - Ay qız, Zibeydə! Tez ol çay hazırla! Cavab gəlmədi. - Zibeydə! - Eşitdim! - evdən səs gəldi. Səsdəki narazılıq aşkar hiss olunurdu. Şəxsən mən bura gəlməyimizə peşman oldum. Həm də axı kəndə gəlməmiş nahar etmişdik. Qasımlmm isə elə bil heç nə vecinə deyildi. Yunusovla həyəti gəzir, hər yerə baş soxur, ucadan kənd həyatından, bağdan- bostandan danışırdı. Mən imkan tapıb hadisə haqqında Qasımlımn fikrini soruşa bilmirdim. Narahat halda evin qabağında, Elmarın yanında dayanmışdım. Elmar kök bir toyuğu kəsmək üçün əlində tutmuşdu. Arvadının bıçağı gətirməyini gözləyirdi. Dörd-beş yaşlı oğlu da yanımızda dayanmışdı. Ayağını yerə vurub hey zarıyırdı: - Ata, kəsmə də, niyə kəsirsən? Yazıqdı axı... - Az danış! - Elmar ona acıqlandı. - Görmürsən əmilər üçün kəsirəm? Yaxşı əmilər bizə qonaq gəliblər axı! - Kəsmə, nə olar ! - uşaq yenə zarıdı. Bu zaman Qasımlımn amiranə səsi eşidildi: - Kəsmə! Lazım deyil! Onlar bizə tərəf gəlirdilər. Qasımlınm əlində iki metr uzunluğunda bir dəmir ling var idi. O, bizə çatanda lingi Elmara göstərib soruşdu: - Elmar, bu nədir? - Heç... Elə-belə dəmirdir. Nə bilim haradan gətirib atmışam həyətə. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org * * * Lingin bir ucuna bilək yoğunluğunda, uzunluğu bir qarışdan bir qədər az, döyülüb bir az yastılanmış boru qaynaq edilmişdi. Onun bir böyründə yivli deşik açılıb bolt bağlanmışdı. Boltun başında əllə rahat burulmaq üçün ikiçıxıntılı başlıq var idi. Qasımlı lingin bir ucunu yerə dirəyib ona söykəndi və istehza ilə dedi: - Əzizim, mənimlə zarafat etməyi məsləhət görmürəm. De görüm Ələddini nə üçün öldürmüsən? Mən də, Yunusov da təəccübdən quruyub gah Qasımlıya, gah da Elmara baxdıq. Elmarın rəngi ağappaq ağarmışdı. Birdən toyuq əlindən çıxıb həyətin aşağısına tərəf götürüldü. Uşaq onun dalınca qaçıb qışqırmağa başladı: - Ay can! Qaçdı! Qaçdı! Qəflətən Elmar çevrilib qaçmaq istədi. Ancaq iki addım atmamış, Yunusov onun çiynindən yapışdı. Özünə tərəf çevirib çənəsinə yumruqla necə vurdusa, Elmar yerə sərələndi. Mayor onun üst-başını axtarıb sonra ayağa qaldırdı. Birdən mən yana çevriləndə gördüm ki, Elmarın arvadı əlində bıçaq, dayanıb matdım- matdım bizə baxır. Həyətin aşağısından isə uşağın qışqırtısı gəlirdi. Toyuğu ora-bura qovurdu. - Qaç! Səni tutacaqlar, qaç! Qasımlı cəld həyətdən çıxıb əlindəki dəmiri maşına qoydu. «Getdik!» - deyib qabaqda əyləşdi. Yunusov Elman gətirib arxada otuzdurdu və özü də onun yanında əyləşib qapını çırpdı. Matoru işə salıb yola düşəndə, maşının açıq pəncərəsindən gözüm Elmann arvadına sataşdı. Arıq, qarabuğdayı, əynində köhnə-kürüş paltar olan Zibeydə darvazanın ağzında lal- dinməz durub arxamızca baxırdı. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org ... Yavaş-yavaş qaranlıq düşürdü. Maşını böyük sürətlə Bakıya doğru sürürdüm. Yanımda oturan Hikmət danışmasa da yenicə azadlığa çıxmış insanın nə hisslər keçirə biləcəyini bilirdim. Qasımlı onun günahsız olduğunu sübuta yetirmişdi. Söz yox ki, hələ istintaq davam edəcəkdi. Lakin artıq cinayətkarın kim olduğu məlum idi. Kənddən rayon mərkəzinə gələnə kimi Elmarla heç nə danışmasaq da, əslində o, etdiyi cinayəti boynuna almışdı. Bununla belə, mənə çox şey qaranlıq görünürdü. Beynimdə suallar bir-birini əvəz edirdi ki, bu sualların da cavabı maşının arxa oturacağında oturub mürgüləyən Qanbay Qasımlıda idi. Elman maşından düşürüb polis şöbəsinə aparanda mən maşından düşməmişdim. Yalnız maşında yarım saat gözləyəndən sonra Qasımlı şöbədən Hikmətlə birlikdə çıxıb yanıma gəlmişdi. O qədər sevinmişdim ki, bunu sözlə ifadə etmək mümkün deyildi. Hər şey yadımdan çıxmışdı. Ancaq indi, maşınımız rayonu tamamilə arxada qoyub Bakıya doğru şütüyəndə beynimdəki qaranlıq suallara cavab almaq məqsədilə polkovnikə müraciət etdim: - Cənab Qasımlı, yəqin ki, sizə hadisənin bütün gedişi məlumdur. Xahiş edirəm, bu məsələni bizə də aydınlaşdırın. Qanbay Qasımlı mənim marağımdan keçə bilməyərək, təmkinlə danışmağa başladı: - Hələ siz Bakıda mənə ilk məlumatları verəndə məndə Hikmətin xeyrinə bəzi fikirlər yaranmışdı. Onun Moskvaya, özü də iki gün son- raya bilet almasını Yunusov Hikmətin əleyhinə olan fakt kimi qəbul edirdi. Ancaq mən xeyrinə olan fakt kimi qəbul etdim. Hikmət axmaq deyil və cinayəti o törətsəydi, bilməli idi ki, birinci növbədə ondan şübhələnəcəklər. Belə olanda heç Moskvaya uçmaq da mümkün olmayacaq. Nə isə... Polis idarəsində Hikmətlə söhbət edəndən və diqqətlə gözlərinə baxandan sonra mən inandım ki, o, cinayətkar deyil. Onda bəzi başqa şeylər məni düşündürürdü. Hələ Hikmətlə söhbət etməmişdən beynimdə digər variantları da araşdırırdım. Məsələn: Yunusov və digər əməliyyat qrupu üzvləri əsas ona istinad edirlərmiş downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|