Az
ərbaycan musiqi terminləri
64
H
Hacı Hüsni
–
İran mus-də: Şur dəstgahında Bayatı-kürd ilə Bəstə-nigar arasında bulunan
şöbə.
Hacı Yuni
– XIX
əsr Azərbaycan musiqisində Rəhavi (Rəhab) dəstgahında Bayatı-
Şiraz ilə Sarənc (Sarəng) arasında yerləşən şöbə; Nəva dəstgahında Şahnaz
il
ə Bayatı-kürd arasında ifa olunan şöbə.
Hasar
(
ər. hisar, far. hesar – istehkam, barı, çəpər, mühasirə mənalarında)
– 1. Çahargah d
əstgahında Müxalif şöbəsindən əvvəl (Bəstə-nigar şöbəsin-
d
ən sonra) ifa olunan parça. Melodik cəhətdən Çahargahın mayəsinə çox
oxşayır, lakin Çahargahdan bir kvinta yuxarıda (tarı nəzərə alsaq, mayəsi
sarı simin şah pərdəsinə düşür) yerləşir;
2. Zabol Segahı dəstgahında çox zaman Mübərriğə şöbəsindən sonra
(Man
ənd-Müxalif şöbəsinə keçməzdən əvvəl) Hasar guşəsində dayanılır.
Hava
– musiqi
əsərinin əsasını təşkil edən təranə, melodiya, müxtəlif musiqi
obrazlarının səciyyəsini, vəziyyətini, ruhunu ifadə edən və bu ifadə üçün
lazımi intonasiya, vəzn – ahəng, dinamik və tembr vasitələrə malik olan
m
ənidar ləhn.
Əfrasiyab Bədəlbəyli. İzahlı monoqrafik musiqi lüğəti
65
Heyratı
– Mahur-
hindi muğamı kökündə gümrah, nikbin və cəngavər əhvali-
ruhiyy
əli zərbli muğam.
H
əftgah
– diatonik
əsas səsdüzümünün yeddinci səsi.
H
əzəc
(
ər. – həzicə, həzzəc – mahnı oxumaq, Zəngulə vurmaq; xoş avaz ilə oxumaq)
– kl. mus-d
ə: ən çox yayılmış bəhrdən biri.
Qeyd: klassik musiqid
ə vəzi və ümumiyyətlə ritm (iqa) əsas etibarı ilə iki
hiss
əyə ayrılır: 1) iqa – müvəssəl (ya da müttəsil) və 2) iqa – müfəssəl (ya
da münf
əsil). İqa – müvəssəl elə bir ölçüdür ki, onun ayrı-ayrı təfilələri,
hecaları, ibarələri arasında heç bir dayanış ya da fasilə olmur. Həzəc bəhri
m
əhz bu ölçüyə mənsubdur. Həzəc bəhri əsas etibarı ilə dörd şəkildə təsnif
olunur: a) h
əzəc-səri; b) həzəc-xəfif; v) həzəc-xəfif-səqil və q) həzəc-səqil.
H
əzin
–
Şur dəstgahında Kürdi ilə Gülriz arasında, Çahargah dəstgahında Sarbang
il
ə Hüzzal arasında, Mahur dəstgahında Aşur-avənd ilə Saqinamə arasında
v
ə Nəva dəstgahında Bayatı-race ilə Əraq arasında yerləşən muğam şöbəsi.
H
əziz
(h
ərf. – periqe, aşağı nöqtə)
–
Şur dəstgahında Nəşib-fəraz şöbəsindən sonra oxunan guşə.
H
əzzkar
(h
əzz – vəcdə gəlmək, sevinmək ya da həzəm – sim)
– 40 simli “fil xortumuna b
ənzər” musiqi aləti.
Hicaz
–
1.Yaxın Şərq xalqları musiqisinin 12 əsas muğamın on ikincisi;
2. XIX
əsr Azərbaycan musiqisində Rast dəstgahında Bal-kəbutər ilə
Şahnaz arasındakı, Rəvahi dəstgahında Bal-kəbutər ilə Bağdadi arasındakı,
Az
ərbaycan musiqi terminləri
66
Çahargah d
əstgahında Mavərənnəhr ilə Şahnaz arasındakı əsas muğam
şöbəsi;
3. Şur dəstgahında Səmayi-şəms zərbli muğamı ilə Sarənc arasındakı şöbə;
4. İran mus-də: Əbu-Əta muğamının əsas şöbələrindən biri.
Hodi
–
İran mus-də: Çahargah dəstgahında Hüzzal ilə Rəcəz şöbələri arasındakı
muğam şöbələri.
Holavar
– az
əri xalq musiqisi yaradıcılığında əmək mahnılarının ən çox yayılmış
formalarından biri.
Hümayun
(Humayun)
–
1. Yaxın Şərq xalqları musiqisinin 24 əsas muğam şöbəsindən biri;
2. XIX
əsr Azərbaycan musiqisində Rəhavi (Rəhab) dəstgahında Rəhab ilə
T
ərkib arasındakı şöbə;
3. Hümayun, Fili, Şüştər, Tərkib, Bidad, Məsnəvi, Üzzal şöbələrindən ibarət
d
əstgah;
4.
İran mus-də: Çəkavək, Bəxtiyari, Moalif, Leyli və Məcnun, Tərz, Bidad,
Ney-
Davud, Guşeyi-Çahargah, Məvaliyan, Əbül-çəp, Bavi, Suzi-güdaz,
Mureh, N
əfir (Nəfir-fərəng), Şüştəri, Camədəran, Üşşaq, Üzzal, Zabol,
Bayatı-əcəm, Bəhr-nur, Şahnaz, Dənasəri, Mənsuri, Məsnəvi şöbələrindən
ibar
ət dəstgah.
Əfrasiyab Bədəlbəyli. İzahlı monoqrafik musiqi lüğəti
67
Hüseyni
–
1. Yaxın Şərq xalqları musiqisinin 12 əsas muğamından on birincisi;
2. Rast d
əstgahında Vilayəti şöbəsi ilə Üşşaq guşəsi arasında ifa olunan
parça;
3. Mahur-hindi d
əstgahında Üşşaq ilə Vilayəti arasındakı guşə;
4. İran mus-də: Şur dəstgahında Məsihi ilə Nəhib şöbələri arasındakı guşə,
N
əva dəstgahında Rəhab ilə Busəlik şöbələri arasında yerləşən guşə.
Hüzzan
– Segah d
əstgahında Məğlub ilə Hasar şöbələri arasında və Çahargah
d
əstgahında Həzin ilə Hodi şöbələri arasında ifa olunan kiçik muğam guşəsi.
Dostları ilə paylaş: |