Sənayedə tətbiqinə görə faydalı qazıntı yataqları filiz (metallik), qeyri-filiz
(qeyri-metal), yanar (kaustobiolitlər) və hidromineral qruplara ayrılır. Öz növbəsində filiz
yataqları qara, yüngül, əlvan, nadir, radioaktiv, nəcib metallara, nəhayət, səpələnmiş və
nadir torpaq elementləri yataqlarına bölünür.Filiz və qeyri- fıliz yataqları bir çox
proseslər nəticəsində əmələ gəlir, lakin onların heç də hamısı sənaye tipli yataq təşkil
etmir. Misin 15-dən artıq genetik tipli yataqları məlum olduğu halda, sənaye
əhəmiyyətlisi 4-5- dir. Dəmirin oksid, karbonat və sulfıd birləşmələri 30-dan artıq genetik
tipdə konsentrasiyalar təşkil edir, sənaye tipli yataqları isə bir neçədir.
Manqanı pirolürit mineralında 1774-cü ildə İsveç kimyaçı, aptekar Karl Şeele – oksigeni,
xloru, volframı və molibdeni kəşf edən insan aşkar edib.
Manqana təbiətdə təmiz halda rast gəlinmir. Filizlərdə o, oksigen və karbon ilə birləşmə
şəklində olur. Məsələn manqanın slikatı rodonitdə. Çaroit daşı da öz rənginə görə
manqanın iştirakına borcludur.
Almazın genezisi barədə bir çox fərziyyə mövcuddur. Onlardan ən möhtəbəri almazın
maqmatik yolla əmələ gəlməsidir. Almaz əsasən - kimberlit süxuru ilə əlaqədardır. Kimberlitlər
özünə məxsus borularda yerləşir. Belə borular müxtəlif olçülərdə olur. Məsələn, Afrikada 15 -
330 metr, Sibirdə 45 - 600 metr ölçüyə malik borular aşkar olunub. Borulara dolmuş brekçiyaya
bənzər
süxurlar, eləcə də kimberlitlər almazla zəngin olur.
Yataqlarına Sibirdə,Yakutiyada, Afrikada - Namibiyada, Zairdə, Kanada, Sierra - Leonedə,
Anqolada, Braziliyada, Venesuellada, Hindistanda, Avstraliyada, İndoneziyada və s. rast olunur.
Yataqları
həm köklü, həm də səpinti şəklində olur.