etmək mümkün deyil və təfəkkür onların qarşısında acizdir.
Məsələn, Yaspers belə hesab edirdi ki, elmi idrakın dəqiqliyi
barədə deyilənlərin hamısı yalan çıxmışdır. O yazırdı: “Öz hə -
yatının əsaslarını, öz hərəkətlərinə rəhbərliyi, varlığın özünü
elmdə axtaran hər kəs aldanmalı idi”.
A.Boqomolov göstərir ki, K.Yaspersin “Zəka və ekzistensiya”
adlı əsərindən başlayaraq, dəfələrlə eskizini çəkdiyi dünyanın və
insanın həmin dünyadakı təsviri ona gətirilir ki, həcmli, yəni
mütləq gerçəklik
özündə varlığa
(dünya və transsendensiya,
yəni Allah) və
Dostları ilə paylaş: