dığı seçkili təsisatların – yeni sosial qaydaların müdafiəsində
böyük rol oynamış xalq məclisi və məhkəmənin inkişafı natiqlik
məharətinə malik olan insanların hazırlanmasını tələb edirdi.
Nitqin düzgünlüyü və natiqlik məharəti baxımından daha çox
inkişaf etmiş insanların bəziləri siyasi biliklər və ritorikadan dərs
deyirdilər. Bu adamları “sofistlər” adlandırırdılar. “Sofist” sözü
başlanğıcda “mahir insan”, “müdrik”, “müdriklik müəllimi”
mənasında işlədilirdi. Lakin sonradan demokratik quruluşu
inkar edən mühafizəkar yazıçılar gəncləri məhkəmə və siyasi
karyeraya hazırlayan yeni müəllimlərə də düşmən kimi baxmağa
başladılar. Onlar öz nitqlərində həqiqəti üzə çıxarmağa deyil,
qərəzli, bəzən bilərəkdən yalan baxışları isbat etməyə çalışanları
“sofistlər” adlandırmağa başladılar.
Hər hansı həqiqəti isbat etməyi və onu hər hansı yanlış fikrə
çevirməyi bacaran bu sofistlər mükəmməl təhsilləri ilə fərqlənir
və öz qazancları ilə dolanırdılar. Onlar dedikləri dərsə və camaat
qarşısında çıxışlarına görə pul alırdılar. Onlar öz ağılları hesabı-
na qazanc əldə edən ilk insanlar, mübahisə aparmaq və məntiqi
araşdırmalar sahəsində çox mahir idilər.
Sofistlər bir sıra fəlsəfi traktatlar yaratmışlar. Skeptisizm onların
dünya baxışlarının fərqləndirici cəhəti idi. Bu, skepsisin və relya-
tivizmin ilk forması idi.
Dostları ilə paylaş: