13
Qoyunun özü gəldi,
Dolandı düzü gəldi.
Çobanın qucağında.
Bircə cüt quzu gəldi.
Üzün ağ olsun, çoban.
M ə s ə l l ə r:
Çobanın könlü olsa, təkədən pendir tutar.
Çobanı özündən olanın qoyunu dişi doğar.
Keçinin əcəli çatanda çobanın dəyənəyinə sürtüşər.
Gəlinin ayağı çobanın dayağıdır.
Kürdün qocalanı qoyuna gedər.
Ç ö l h e y v a n l a r ı: qurd, ayı, tülkü, çaqqal, şir, pələng, dovşan, porsuq,
dələ, maral, ceyran.
QURD
Qurda dedilər:
-
Gəl səni qoyuna yollayaq! – Başladı ağlamağa.
Dedilər: daha niyə ağlayırsan?
Dedi:
-
Qorxuram yalan ola.
Qurddan soruşdular:
-
Aranda qalacaqsan, yoxsa yaylağa gedəcəksən?
Qurd cavabında dedi:
-
Mənimki el ilədir. El haraya getsə, mən də oraya gedəcəyəm.
M ə s ə l l ə r:
Çaqqal var ki, gödən çıxardır, qurdun adı bədnamdır.
Qurddan qorxan qoyun saxlamaz.
Qurd nə bilir ki, qatır bahadır.
Qurd dumanlı gün axtarır.
T a p m a c a:
14. Səkkizi san darayı,
Doqquzu don darayı,
İkisi xas qırmızı
Dördü mazan darayı.
14
BĠġMĠġLƏR, ÇÖRƏKLƏR VƏ ĠÇKĠLƏR
B i ş m i ş l ə r:
aş, bozbaş, plov, çilov, dolma, küftə, qovurma, bozartma,
kabab, lüləkabab, əriştə, umac, xəşil, halva, həlimaşı, xingəl, firni, qaysaba,
dovğa, səməni.
Ç ö r ə k l ə r: yuxa, sac çörəyi, təndir çörəyi, lavaş, sənkök, fətir,
şəkərçörəyi, qatlama, fəsəli, əgirdək, kətə, qoğal.
İ ç k i l ə r: su, süd, çay, qəhvə, şərbət, ayran, körəməz, gülməs, bulama.
Lavaş dedi:
-
Heç kəs mənim yeddi qatımdan keçə bilməz.
Bu sözü bozbaş eşidib dedi:
-
Nə deyirsən?!
Lavaş dedi:
-
Səni dindirən yoxdu, bozbaş bəy!
M ə s ə l l ə r:
Harda aşdır, orda başdır.
Bişmiş aşın darğası.
Aşı bişirən yağ olar, gəlinin üzü ağ olar.
Halva-halva deməklə ağız şirin olmaz.
Yağ yağ ilə qaynar, yarma quru qalar.
SƏMƏNĠ
Səməniyə saldım badam,
Qoymazlar bir barmaq dadam.
Dörd tərəfin alıb adam,
Səməni, bizana
1
gəlmişəm,
Uzana-uzana gəlmişəm.
T a p m a c a:
15. Suda Süleyman gördüm,
Dağda düleyman gördüm.
Yatar gövşər daş gördüm
Duzsuz bişmiş aş gördüm.
16. Uzun qız- oba gəzər.
________________
1.
B i z a n a g ə l m i ş ə m - (burada) cana gəlmişəm, bezmişəm.
15
Y a n ı l t m a c:
Bazarda nə ucuz?
Mis ucuz, kümcüt ucuz, duz ucuz.
AĞ QOYUN
\
Nənəm qoyunun ağı,
Gedər dolanı dağı,
Biçər qaraqiyağı
1
,
İçər sərin bulağı.
Qarılar tutar yağı,
Gəlin yeyər, quymağı,
İlla ki, qayğanağı,
Çobana vurar dağı.
Qızlara cehiz ağı,
Çobana çarıq bağı,
Uşağa şütük
2
bağı.
M ə s ə l l ə r:
Qoyun dediyin eşmə bağırsaqdır, dalısı heç üzülməz.
Qoyun deyir məni çək xarabaya, səni çıxarım abadanlığa.
NARIġ (narınc) QOYUN
Nənəm o narış qoyun,
Yunu bir qarış qoyun,
DÜZGÜ
Ustub idi, ha ustub idi,
O kişi mənim dostum idi.
Getdi Gilanə gəlmədi,
Yaylığımı aldı vermədi.
Yaylığımın ucu zil qara,
Yolladım peyğəmbərə.
Peyğəmbəri öldürdülər,
Ağ bala getdirdilər.
________________
1.
Q a r a q i y a t - ot növü.
2.
Ş ü t ü k - bələk bağı.
16
Ağ balanın saçaqları,
Gümüşdən var bıçaqları.
Vurdum sandıq açıldı,
İncili mərcan saçıldı.
İncili fərman filfili,
Gəl oxu bizim dili.
Bizim dil urum dili
............................
Urumdan gələn atlar,
Ağzında yüyən çatlar.
Heyvanın ağacları,
Bar gətirməz başları.
Vurdum başı üzüldü,
El yaylağa düzüldü.
El yaylaqdan gəlincə,
Yarı canım üzüldü.
A təşti, təşti, təşti,
Vurdum gülbi keçdi.
İki xoruz dalaşdı,
Biri qana bulaşdı.
Aftabanı vurdum daşa,
Su gəlir coşa-coşa,
Əli ilə Məhəmməd
Yazılıbdır bir daşa!
DƏVƏ VƏ TĠKAN
Bir dəvə çöldə otlayırdı. Yarpaqlanmış tikan koluna yaxınlaşıb, istədi onun
yarpaqlarını yesin. Ağzını kola tərəf uzadanda gördü ki, onun içində bir ilan
qıvrılıb yatıb. Dəvə tamah dişini ondan çəkib geri qayıtdı.
Kol belə xəyal elədi ki, dəvə onun tikanından qorxub çəkildi.
Dəvə kolun fikrini duyub dedi:
-
Mənim qorxum səndən deyil, o gizlənmiş qonaqdandır.
M ə s ə l l ə r:
Köpək qaya kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir.
Dəvəçi ilə dost olanın darvazası gen gərək.
Dəvə gördünmü? – Qığını da görmədim.
NAZĠKBƏNAZĠK-TAZĠKBƏTAZĠK
Biri var imiş, biri yox imiş, bircə birə varmış, adı Tazikbətazik, bir də bir bit
var imiş, adı Nazikbənazik.
Dostları ilə paylaş: |