Görünən şüalar kimi rentgen şüaları da dalğa təbiətinə malik olub bütöv və xətti spektrlər
verirlər. Birinci dəfə Lauye 1912-ci ildə kristalın təbii fəza qəfəsindən difraksiya qəfəsi kimi
istifadə edərək rentgen şüalarının difraksiyasını müşahidə etməyin mümkün olması ideyasını
Kristallardan istifadə etmədən rentgen şüalarının interferensiya hadisələrinin bilavasitə
müşahidələri isə birinci dəfə yalnız 1930-cu ildə sovet fiziki V.P.Linnik tərəfındən həyata
keçirilmişdir. V.P.Linnik öz işlərindən birində görünən şüalar üçün Lloydın apardığı təcrübə ilə
analoji olan təcrübəni rentgen şüaları üçün aparmışdır. Bu rentgen şüaları üçün bərk cisimlərin
sındırma əmsalının vahiddən bir qədər az olması və düşmə bucağı çox kiçik olduqda hava bərk
cisim hüdudunda tam daxili qayıtmaya uğraması nəticəsində mümkün olmuşdur. Çox nazik
rentgen şüalar dəstəsi qismən şüşə lövhənin səthindən tam daxili qayıtmaya uğramış, qismən də
ondan düz keçmişdir. Dəstələr (düz keçən və qayıdan) bir-birinin üzərinə düşərək, bir sıra
Rentgen şüalarının spektrini öyrənmək üçün rentgen spektroqraflarından istifadə olunur. Bu
Təbii kristallar üçölçülü difraksiya qəfəsinə ən yaxşı nümunədir: kristal atomları fəzanın
bütün 3 istiqaməti üzrə bir-birindən eyni məsafədə yerləşərək düzgün düzülüş əmələ gətirirlər.
Belə qəfəsdə yarığın eni atomların arasındakı məsafəyə, qəfəs sabiti isə, iki qonşu atomun
mərkəzləri arasındakı məsafəyə – kristalın perioduna bərabərdir. Kristalın üzərinə işıq və ya hər
hansı başqa elektromaqnit dalğası düşdükdə, onun atomlarından hər biri Hüygens prinsipinə görə
ikinci dalğalar şüalandırır. İkinci dalğalar həm bir-biri ilə, həm də ilkin dalğalarla toplanaraq
interferensiya etdiklərindən yekun dalğanın yayılma istiqaməti əvvəlkindən fərqlənir.
Ona görə də elektromaqnit dalğaları kristaldaıı keçərək difraksiya edir. Hesablamalar göstərir
kristal cisimlərdə difraksiyası baş vermir. Difraksiya baş verməsi üçün kristal üzərinə düşən
dalğa uzunluğunun tərtibi 10
-10
m-dən kiçik olmalıdır.
Rentgen şüalarının dalğa uzunluğu 8·10
-8
–10
-14
m diapazonda dəyişdiyindən onlar üçün
həmin tələb ödənilir.
Rentgen şüaları üçün difraksiya qəfəsi kimi təbii
kristallardan istifadə etmək ideyasını ilk dəfə Lauye ver-
mişdir. B.Fridirik və P.Knippinq tərəfındən bu ideya
təcrübədə təsdiq edilmişdir ki, rentgen şüaları daş düz
kristalından keçərkən difraksiya hadisəsi baş vermişdir.
Heysler borusunda katod şüalarının yaratdığı işıqlan-
manı tədqiq edən Rentgen 1895-ci ildə aşkara çıxarmışdır
ki, həmin şüalarla yanaşı gözlə görünməyən şüalar da
buraxılır. Təbiəti məlum olmayan bu şüaları Rentgen «X»
şüaları adlandırır. Rentgen şüalarının dalğa uzunluğu 10
-10
m-ə yaxın olduğundan belə qısa dalğaların difraksiyasını
müşahidə etmək üçün qəfəs hazırlamaq qeyri-mümkündür. Bu cür qısa dalğaların difraksiyasını
müşahidə etmək üçün Lauye müəyyən etmişdir ki, rentgen şüaları üçün kristal özünü qəfəs kimi
aparır. Kristal daxilində atomlar paralel müstəvilər üzərində yerləşmiş olur. Tutaq ki, üzərində
atomlar yerləşmiş
AA
və
BB
müstəviləri iki qonşu paralel müstəvilərdir (şəkil 49). Bu
müstəvilərdəki
C
və
D
atomlarından əks olunan
S
1
və
S
2
şüalarının yollar fərqi
=
ED+DM=2CD sin
və ya
= 2
d
sin
(4.16).
C
və
D
nöqtələrindən çıxan rəqslərin bir-birini güclən-dirməsi üçün
=2k
/ /2=k
və ona
görə də 2
d
sin
şərti ödənil-məlidir. Bu düsturu bir-birindən asılı olmayaraq Vulf və Breqq
vermişdir.
və
-nın qiymətini bilərək kristal atomları arasındakı məsafəni, yəni qəfəs sabitini
(periodunu) hesablamaq olar.
Vulf-Breqq düsturu göstərir ki, verilən dalğa uzunluğu üçün rentgen şüalarının kristalda
difraksiyası o zaman mümkündür ki, bu şüalar 2
d
sin
=k
tənliyi ilə təyin olunan bucaq altına
düşsün.
Kristalda difraksiya etmiş şüaların interferensiya maksimumuna uyğun
və
-nın qiymətini
bilərək, kristal atomları arasındakı
d
məsafəni hesablamaq olar.
Rentgen şüalarının difraksiyasının kəşfi bu şüaların elektromaqnit təbiətliliyini və kristalın
atom quruluşunun dövriliyini təsdiq etdi. Bu kəşf maddə quruluşunun rentgen şüaları ilə analizi
metodunun yaranmasına səbəb oldu.
Kristallar vasitəsilə alınan difraksiyadan nəinki rentgen şüalarının dalğa uzunluğunu ölçmək
üçün istifadə oluna bilər, həm də məlum dalğa uzunluqlu şüalardan istifadə olunduqda kristalın
quruluşunu təyin etmək üçün yarar. Bu və ya digər kristal vasitəsilə difraksiya mənzərələrinin
şəklini ətraflı öyrənmək onlara uyğun olan qəfəslərin həndəsi növünü müəyyənləşdirməyə imkan
verir. Rentgen sturuktur təhlil həm kristalloqrafıyada və həm də texnikada geniş tətbiq olunur.
Bu üsul texnikada (polad, rəngli metallar qatışığı və sairə kimi) materialların xassələrini
öyrənmək üçün mühüm üsuldur.
Dostları ilə paylaş: