Fizika-2 fənnindən kollokvium suallarının cavabları



Yüklə 1,74 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə41/57
tarix02.04.2022
ölçüsü1,74 Mb.
#84987
1   ...   37   38   39   40   41   42   43   44   ...   57
Fizika-2-cavablarAZ

 

19.

 

Rentgen şüalarının difraksiyası. 

Görünən  şüalar  kimi  rentgen  şüaları  da  dalğa  təbiətinə  malik  olub  bütöv  və  xətti  spektrlər 

verirlər.  Birinci  dəfə  Lauye  1912-ci  ildə  kristalın  təbii  fəza  qəfəsindən  difraksiya  qəfəsi  kimi 

istifadə  edərək  rentgen  şüalarının  difraksiyasını  müşahidə  etməyin  mümkün  olması  ideyasını 

irəli sürdükdə rentgen şüalarının dalğa təbiəti bilavasitə isbat edilmişdir. 

Kristallardan  istifadə  etmədən  rentgen  şüalarının  interferensiya  hadisələrinin  bilavasitə 

müşahidələri  isə  birinci  dəfə  yalnız  1930-cu  ildə  sovet  fiziki  V.P.Linnik  tərəfındən  həyata 

keçirilmişdir. V.P.Linnik öz işlərindən birində görünən şüalar üçün Lloydın apardığı təcrübə ilə 

analoji olan təcrübəni rentgen şüaları üçün aparmışdır. Bu rentgen şüaları üçün bərk cisimlərin 

sındırma əmsalının vahiddən bir qədər az olması və düşmə bucağı çox kiçik olduqda hava bərk 

cisim  hüdudunda  tam  daxili  qayıtmaya  uğraması  nəticəsində  mümkün  olmuşdur.  Çox  nazik 

rentgen şüalar dəstəsi qismən şüşə lövhənin səthindən tam daxili qayıtmaya uğramış, qismən də 

ondan  düz  keçmişdir.  Dəstələr  (düz  keçən  və  qayıdan)  bir-birinin  üzərinə  düşərək,  bir  sıra 

interferensiya zolaqları vermişdir ki, onların da fotoşəkli alınmışdır. 

Rentgen şüalarının spektrini öyrənmək üçün rentgen spektroqraflarından istifadə olunur. Bu 

spektroqrafda difraksiya qəfəsi rolunu kristalın fəza qəfəsi oynayır. 

Təbii  kristallar  üçölçülü  difraksiya  qəfəsinə  ən  yaxşı  nümunədir:  kristal  atomları  fəzanın 

bütün  3 istiqaməti üzrə bir-birindən eyni  məsafədə  yerləşərək düzgün düzülüş  əmələ gətirirlər. 

Belə  qəfəsdə  yarığın  eni  atomların  arasındakı  məsafəyə,  qəfəs  sabiti  isə,  iki  qonşu  atomun 

mərkəzləri arasındakı məsafəyə – kristalın perioduna bərabərdir. Kristalın üzərinə işıq və ya hər 

hansı başqa elektromaqnit dalğası düşdükdə, onun atomlarından hər biri Hüygens prinsipinə görə 

ikinci  dalğalar  şüalandırır.  İkinci  dalğalar  həm  bir-biri  ilə,  həm  də  ilkin  dalğalarla  toplanaraq 

interferensiya etdiklərindən yekun dalğanın yayılma istiqaməti əvvəlkindən fərqlənir. 

Ona görə də elektromaqnit dalğaları kristaldaıı keçərək difraksiya edir. Hesablamalar göstərir 

ki,  bütün  kristallarda  atomlararası  məsafənin  tərtibi  10

-10


  m-dir.  Ona  görə  də  görünən  işığın 


kristal  cisimlərdə  difraksiyası  baş  vermir.  Difraksiya  baş  verməsi  üçün  kristal  üzərinə  düşən 

dalğa uzunluğunun tərtibi 10

-10

 m-dən kiçik olmalıdır. 



Rentgen  şüalarının  dalğa  uzunluğu  8·10

-8

–10



-14

  m  diapazonda  dəyişdiyindən  onlar  üçün 

həmin tələb ödənilir. 

Rentgen  şüaları  üçün  difraksiya  qəfəsi  kimi  təbii 

kristallardan  istifadə  etmək  ideyasını  ilk  dəfə  Lauye  ver-

mişdir.  B.Fridirik  və  P.Knippinq  tərəfındən  bu  ideya 

təcrübədə  təsdiq  edilmişdir  ki,  rentgen  şüaları  daş  düz 

kristalından keçərkən difraksiya hadisəsi baş vermişdir. 

Heysler  borusunda  katod  şüalarının  yaratdığı  işıqlan-

manı tədqiq edən Rentgen 1895-ci ildə aşkara çıxarmışdır 

ki,  həmin  şüalarla  yanaşı  gözlə  görünməyən  şüalar  da 

buraxılır. Təbiəti məlum olmayan bu şüaları Rentgen «X» 

şüaları adlandırır.  Rentgen şüalarının dalğa uzunluğu 10

-10


 

m-ə  yaxın  olduğundan  belə  qısa  dalğaların  difraksiyasını 

müşahidə etmək üçün qəfəs hazırlamaq qeyri-mümkündür. Bu cür qısa dalğaların difraksiyasını 

müşahidə etmək üçün Lauye müəyyən etmişdir ki, rentgen şüaları üçün kristal özünü qəfəs kimi 

aparır.  Kristal  daxilində atomlar  paralel  müstəvilər  üzərində  yerləşmiş  olur.  Tutaq  ki,  üzərində 

atomlar  yerləşmiş 



AA

  və 


BB

  müstəviləri  iki  qonşu  paralel  müstəvilərdir  (şəkil  49).  Bu 

müstəvilərdəki 

C

  və 


D

  atomlarından  əks  olunan 



S

və 



S

2

  şüalarının  yollar  fərqi   



ED+DM=2CD sin



 və ya 


= 2


d

sin


  (4.16). 



C

  və 


D

  nöqtələrindən  çıxan  rəqslərin  bir-birini  güclən-dirməsi  üçün 

=2k


/  /2=k


  və  ona 

görə  də  2

d

sin


  şərti  ödənil-məlidir.  Bu  düsturu  bir-birindən  asılı  olmayaraq  Vulf  və  Breqq 

vermişdir. 

 və 



-nın  qiymətini  bilərək kristal atomları arasındakı  məsafəni,  yəni  qəfəs  sabitini 

(periodunu) hesablamaq olar. 

Vulf-Breqq  düsturu  göstərir  ki,  verilən  dalğa  uzunluğu  üçün  rentgen  şüalarının  kristalda 

difraksiyası  o zaman mümkündür ki,  bu şüalar 2

d

sin


=k



  tənliyi  ilə  təyin  olunan  bucaq  altına 

düşsün. 


Kristalda difraksiya etmiş şüaların interferensiya maksimumuna uyğun 

 və 



-nın qiymətini 

bilərək, kristal atomları arasındakı 

d

 məsafəni hesablamaq olar. 

Rentgen  şüalarının  difraksiyasının  kəşfi  bu  şüaların  elektromaqnit  təbiətliliyini  və  kristalın 

atom quruluşunun dövriliyini təsdiq etdi. Bu kəşf maddə quruluşunun rentgen şüaları ilə analizi 

metodunun yaranmasına səbəb oldu. 

Kristallar vasitəsilə alınan difraksiyadan nəinki rentgen şüalarının dalğa uzunluğunu ölçmək 

üçün istifadə oluna bilər, həm də məlum dalğa uzunluqlu şüalardan istifadə olunduqda kristalın 

quruluşunu  təyin  etmək  üçün  yarar.  Bu  və  ya  digər  kristal  vasitəsilə  difraksiya  mənzərələrinin 

şəklini ətraflı öyrənmək onlara uyğun olan qəfəslərin həndəsi növünü müəyyənləşdirməyə imkan 

verir. Rentgen sturuktur  təhlil həm  kristalloqrafıyada və həm  də texnikada geniş  tətbiq  olunur. 

Bu  üsul  texnikada  (polad,  rəngli  metallar  qatışığı  və  sairə  kimi)  materialların  xassələrini 

öyrənmək üçün mühüm üsuldur. 

 


Yüklə 1,74 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   37   38   39   40   41   42   43   44   ...   57




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə