cavab prosesini bilərəkdən əslində bir qədər uzaqdan başlayırlar.
Ümumən cəza orqanlannın sevimli üsullarından sayılan bu metod
guya qəfildən əsil mətləb üstünə gəlinməsi ilə istintaqa cəlb olunmuş
şəxsi çaşdımıaq və belə vəziyyətdə onun gizli saxladığı məsələləri
qeyri-ixtiyari bildirməsinə gətirib çıxara bilərdi. Yaxud belə
məqamlarda diqqəti yayınan müttəhim ağzından artıq söz qaçıra,
istintaqa manevr imkanları verərdi. Əhməd
bəylə əlaqədar bunun nə
dərəcə alındığını 8 mart 1938-ci il tarixli dindirmə protokolu daha
aydın göstərir; “Sual; 1930-cu ildən sonra hansı əksinqilabi iş
aparansınız?
Cavab; 1930-cu ildən sonra heç bir əksinqilabi iş
aparmamışam. 1930-cu ildən 1933-cü ilin iyuluna qədər Bakıda
XDİK həbsxanasında saxlanılmışam. Həmin vaxtdan 1936-cı ilin
mayına qədər Ulyanovskda sürgündə olmuşam. Ulyanovskdan sonra
Bakıya bacım və qardaşımla görüşməyə gəlmişəm.
Sual; Ulyanovskda olarkən neçə dəfə Bakıya gəlmişdiniz?
Cavab; Mən Ulyanovskdan heç vaxt kənara çıxmamışam.
Sual; Tanışlarınızdan kim Ulyanovskda cəza çəkirdi?
Cavab; Heç kim.
Sual; Siz Ulyanovskdan Bakıya qohumlarınızla görüşməyə
deyil, əksinqilabi təşkilatla əlaqə üçün gəldiyinizi e’tiraf
edirsinizmi?
Cavab; Xeyr. Mən ancaq qohumlarımla görüşmək üçün
gəlmişəm.
Sual; Bakıda 1936-cı ildə keçmiş əksinqilabi təşkilatın
üzvlərindən siz kimlərlə görüşdünüz?
Cavab; Bakıda 1936-cı ildə əksinqilabi təşkilatın üzvlərindən
mən doktor Ordubadski, Rzaqulu Nəcəfov və Cəfər Rüstəm-
bəyovla görüşdüm.
Sual; Siz həmin şəxslərlə hansı əksinqilabi mövzularda söhbət
etdiniz?
Cavab; Heç bir siyasi mövzuda söhət etmədik.
Sual; Bakıda 1936-cı ildə müsavatçılardan, yaxud gizli
əksinqilabi millətçilərdən kimlərlə görüşdünüz?
Cavab; Müsavatçılardan Nəriman Nərimanbəyli ilə
görüşdüm.
233