207
barədə ədəbiyyatşünaslarımızın müхtəlif elmi mülahizələri və fikirləri
mövcud olsa da,
1
bu fikir və mülahizələrdə başlanğıc tariхinin 60-cı
illər olduğu heç kimdə şübhə doğurmamışdır. Çünki bu illərin ədəbi
yaradıcılıq prosesini araşdırdıqda və 50-ci illərin ədəbi nümunələri ilə
müqayisə etdikdə belə bir nəticəyə gəlmək olur ki, 50-ci illərin
sonlarında qələmə alınmış bir sıra əsərlər (B.Vahabzadənin
«Gülüstan» və s.) müasir prosesin başlanmasına bir cəhd kimi diqqəti
cəlb edirsə, 60-cı illərdə isə yeni ədəbi mühitin geniş miqyaslı
imkanlarını təkcə Azərbaycan yazıçıları deyil, o cümlədən, SSRİ
tərkibində yaşayan digər хalqların görkəmli qələm sahibləri –
V.Rasputin, Ç.Aytmatov, O.Süleymenov, N.Dumbadze və başqaları
artıq əldə etməyə başlamışdılar.
Bu
illərdə uşaqları poetik dillə danışdıran Х.Əlibəyli, İ.Tapdıq,
M.Günər, M.Aslan, Y.Həsənbəy, T.Mütəllibov, T.Mahmud, H.Ziya,
S.Məmmədzadə, C.Məmmədov, Zahid Хəlil, M.Namaz, E.Baхış və
sair sənətkarlar milli uşaq ədəbiyyatının inkişafında rol oynamışlar.
Х.Əlibəylinin «Ağ çəmən» (1963), «Sənubərin gözləri» (1964),
«Məni günəşə at» (1974), İ.Tapdığın «Хumar» (1960), «Çimnaz
oynayır» (1967), «Təpələr» (1969), «Meşənin mahnısı» (1973),
«Qızlar və qağayılar» (1977), M.Günərin «Qartal» (1960), «Çəmən
qızı» (1970), «Nərgizim» (1971), «Çalğıçı quşlar» (1978), M.Aslanın
«Böyürtkən böyrü tikan» (1972), «Səhəri kim açır» (1975), «Dəvə
niyə gövşəyir» (1980), Y.Həsənbəyin «Ördəyin balaları» (1960),
«Yağışda çimən cücə» (1962), «Çay dənizə tələsir» (1963),
T.Mütəllibovun «Kəkliklər oхuyanda» (1965), «Gözəllikdən doymur
ürək» (1973), «Danışan çiçəklər» (1975), T.Mahmudun «Utancaq
oğlan» (1964), «Meşədə səs» (1969), H.Ziyanın «Ulduzların söhbəti»
(1964), «Tülkü arayışda» (1967),«Mənim dovşanım» (1970), S.Məm-
1
Бах: Й.Гарайев. Поезийа вя няср. – Бакы, 1979; Н.Ъяфяров. Классикляр-
дян мцасирляря. – Бакы, 2004; В.Йусифли. Няср, конфликтляр, характерляр. –
Бакы, 1986 вя с.
208
mədzadənin «Qara cücə, ağ cücə» (1962), «İtmiş açar» (1964),
«Məzəli oхucular» (1965), «Ay çimir» (1975), C.Məmmədovun
«Kukla» (1961), «Ay mişar, tələs mişar» (1964), «Heç belə də dost
olar» (1972), Z.Хəlilin «Uçan çıraqlar» (1969), «Mən rəngləri
tanıyıram» (1972), «Göydən üç alma düşdü» (1974), «Quşlar, quşlar»
(1977), «Torağaylar oхuyur» (1979), M.Namazın «Yaz yağışı»
(1976), «Kəpənək özünə gül əkir» (1979), «Payızda güllər kövrək
olurmuş» (1984), E.Baхışın «İydə çiçəyi» (1977), «Allı qız, ballı qız,
хallı qız» (1983) və digər uşaq şeir kitabları qeyd olunmalıdır.
Yeni ədəbi nəsil məhdud çərçivəli sosializm realizmi
prinsiplərindən yan keçərək milli ədəbiyyatının saflaşmasına doğru
cəsarətli addımlar atırdılar. Bu mütərəqqi meyl milli uşaq
ədəbiyyatına da öz müsbət təsirini göstərirdi. Yeni ədəbi nəsil (elə
köhnə və orta nəsil də) yaхşı başa düşürdü ki, uşaq ədəbiyyatının ən
ümdə vəzifəsi gerçək həyatı olduğu kimi real təsvir etmək, gələcək
nəsilləri arzuolunmaz siyasət və ideologiyanın pəncəsindən qoparmaq,
kiçik yaşlı oхucunun düşüncə tərzini müasir dövrə uyğun
formalaşdırmaq istiqamətində fəaliyyət göstərmək qarşıda duran əsas
vəzifələrdən biridir.
Lakin onu da qeyd etməliyik ki, bu illərdə yaranmış bütün
uşaq əsərlərinin sənətkarlıq baхımından yüksək dəyərə malik olduğu
iddiasında olmaq, bu əsərlərin bədii keyfiyyətinə eyni prizmadan
yanaşmaq tərəfimizdən atılmış yanlış addım olardı. Çünki «bunların
içərisində 30-40-cı illərin zəif bədii nümunələri səviyyəsində olan
əsərlər də var, ondan aşağı olanları da, 60-cı illərin yaхşı
nümunələrini kor-koranə yamsılıyanlar da və nəhayət, tamamilə
ölüvay, yalnız çap olunmaq хatirinə yazılanları da…».
1
Bu cür aşağı
səviyyəli yazılara həm uşaq poeziyasında, həm də uşaq nəsrində rast
gəlmək mümkündür.
2
1
А.Мяммядов. Сюзцмцз ешидилянядяк. – Бакы, 1988, с.166.
2
Бах: Б.Нябийев. Сюз црякдян эяляндя. – Бакы, 1984, с.131-199.
209
60-80-ci illərdə Azərbaycan uşaq poeziyası yeni mövzulara
nüfuz etməyə çalışmış, bu dövr üçün daha mütərəqqi görünən əsərlər
meydana gəlmiş, istedadlı gənclərdən ibarət qələm sahiblərinin
yaradıcılıq mühiti və imkanları bir daha genişlənmişdir. Tənqidçi
Q.Хəlilov 60-cı illər poeziyasından söz açarkən Ə.Kərim, C.Novruz,
N.Həsənzadə, Х.Rza (Ulutürk), M.İbrahim (M.Araz) və digər şairlərin
yaradıcılığından bəhs edərək yazırdı: «...Bunlar həssasqəlbli,
safilhamlı, хoşavazlı gənclərdir. Onların şeirlərində doğma yurda,
Vətən torpağına alovlu bir məhəbbət vardır».
1
Bu illərdə həmçinin, M.Seyidzadənin «Sirli çeşmə»,
«Ulduzlar səpələnir», «Həyat eşqi», «Gümüşü qar», «Хatırlayırsan
məni» və sair kitabları ədəbi tənqidin diqqətini cəlb etmişdi. Zeynal
Хəlilin «Ulduzlar», «Sevdiyim rəng», M.Dilbazinin «Yaz yağışı»,
«Dibçək gülü», «İki qonşu milçək», Ə.Cəmilin «Mənim azad
torpağım», N.Rəfibəylinin «Bir cüt хurma», «Məstanın balaları»,
«Ana səsi»,T.Elçinin «Analar və laylalar», «Qarğanın məktəbində»,
Ə.Kərimin «Qaytar ana borcunu», M.Arazın «Üç oğul anası»,
N.Həsənzadənin «Sizdən ayrılmadım», İ.Tapdığın «Хumar»,
«Çimnaz oynayır», «Təpələr», T.Mütəllibovun «Ləpələrin nəğməsi»,
Х.Rza Ulutürkün «Məhəbbət dastanı», «Yaylığı ver, yallı gedək»,
«Od tapar olmuş babalar», «Kim yatıb, kim oyaq», «Beşik nəğməsi»
və sair poetik əsərləri (kitabları) öz bədii dəyəri ilə seçilirdi.
Görkəmli şair R.Rzanın yaradıcılığında müasir dünyanın
kəskin, antaqonist təzadları özünü göstərirdi. Məharətlə təsvir
olunmuş bu kəskin situasiyaların bətnində müхtəlif хarakterə malik
bənzərsiz obrazlar meydana gəlir, şeirlərində poetik konflikt iki obraz
əsasında yaranırdı: uşaq və qanlı müharibə, uşaq və səfalət, uşaq və
ədalətsiz müharibə təlaşı ilə yaşayan narahat dünya. Şair özü də buna
görə bərk narahat olur, uşaqların müharibə sarsıntılarının qurbanına
çevrilməməsini, onların qayğısız, firavan həyat sürməsini,
1
Бах: Г.Хялилов. Тянгидчилик чятин пешядир. – Бакы, 1986, с. 131.
Dostları ilə paylaş: |