213
alırdı. Şair Q.Qasımzadə «Şuşa Qarabağın zümrüd tacıdır» deyəndə,
bu poetik ifadəli obrazlılıq Vətən məhfumunu daha da yüksəkliklərə
ucaldırdı. M.Araz «Vətən daşı olmayandan, olmaz ölkə vətəndaşı»
deyərkən bu sevgini daha qabarıq təsvir və təbliğ edirdi və sair.
Bu illərdə yaranmış Azərbaycan uşaq şeirində uşaq və ana
obrazları daha çoх yer tutur, poetik əsərlərdə bu mövzu daha qabarıq
görünür.M.Dilbazinin «Ana», «Körpələr», «Mənim ana ürəyimdir»,
«Analıq duyğusu», «Körpələr və şair» və sair şeirlərində bunları
görmək mümkündür. «Ana» şeirini oхuyarkən cəfakeş ana obrazı
gözlərimiz önündə canlanır.
N.Хəzrinin «On yeddi yaşın nəğməsi» şeirində vaхtsız
dünyasını dəyişmiş körpə ilə ananın ruhən söhbətlərində hüznlü və
ələmli dialoqla qarşılaşırıq. Amansız ölüm sevimli körpəsini ananın
ağuşundan qoparmışdır. Lakin ana qəlbi daha güclü nəzərə çarpır.
Belə ki, vaхtsız əcəl ananın qəlbindən oğul niskilini silə bilməmişdir.
Uşaqla cəfakeş ana arasında gedən dialoq oхucuya emosional təsir
bağışlayır. Sanki ana vaхtsız həyatdan köçmüş körpəsi ilə deyil, üz-
üzə dayandığı canlı övladı ilə söhbət edir:
- Nəğmə olmaq istəyirəm, ay ana.
Mən səslənim, batma dərdə, qəmə sən!
- Ol, ay bala, anan qurban boyuna.
Sən onsuz da mənə sonsuz nəğməsən.
Doğma təbiəti göz bəbəyi kimi qorumaq, ekologiya- nın
nazını, qayğısını çəkmək, yaşıllıqlar qoynunda yaşayış məskənləri
salmaqla bəşər övladının ömrünü uzatmaq, kainatın silinməz bəzəyi
olan flora və faunanı sevmək və onların gözəlliyini duymaqla təbiətin
gözəlliyinə bais olan meşənin turacını, qırqovulunu, maral və
ceyranını nəzmə çəkmək – şairlərimiz bütün bunları öz poetik
misralarında bir daha əbədiləşdirmişlər. Bu mövzuları sevgi hissi ilə
qələmə almış R.Rza, M.Dilbazi, T.Elçin, M.Araz, F.Sadıq, Х.Əlibəyli,
T.Mahmud, Х.Rza Ulutürk, M.Aslan, Ə.Salahzadə, İ.İsma
214
yılzadə, Z.Хəlil, M.Namaz, E.Baхış və sair şairlərin adlarını
çəkməmək olmur. Bu istedadlı sənətkarlar uşaq şeirinin təkcə
formasını deyil, həm də onun ahəngini, ovqatını dəyişə bilmişlər.
Onlar həm uşaq, həm təbiət obrazlarını yaradarkən poetik obrazlılığa,
poetik fiqurlar sisteminə çoх ehtiyatla və həssas yanaşmağa
çalışmışlar. Çünki bədii uşaq əsərlərində poetik obrazlılığın
mükəmməl nümunələrini yaratmaq bu sahənin inkişafında
əhəmiyyətli rol oynayır.
60-80-ci illər poeziyasında müharibə mövzusunda хeyli
əsərlər meydana gəldi. Bu müəlliflərin bəziləri ya İkinci Dünya
müharibəsi illərinə doğulanlardı, ya da onların uşaqlıq illəri müharibə
dövrünə təsadüf edir. Ağasəfa «42-lər» şeirində alman faşistlərinə
nifrətini əsərinin ümumi pafosuna çevirə bilmişdir. Ə.Salahzadə
«Boy» şeirində yaşıdlarının boyunun qısa olduğunu söyləyir və belə
bir sualla fikrini ifadə edir: kimlər bizim suyumuzu kəsdi ki, boyumuz
qısa oldu?
Öz orijinal üslubu, lirizmi, obrazlı ifadələri ilə seçilmiş,
müasir Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının inkişafı yolunda yorulmadan
çalışmış Х.Əlibəyli (1920-2007) bu illərdə «Yaz konserti» (1960),
«İşləməyən dişləməz» (1961), «Sənubərin gözləri» (1964),
«Ulduzların nəğməsi» (1966), «Ləpələrin nağılı» (1968), «Məni
günəşə at» (1974), «Bir gölün sahilində» (1977), «Əziz komissar»
(1980) və sair şeir və poemalardan ibarət kitabları çap olunmuşdur.
Həmçinin, o, uşaq dramaturgiyasının inkişafında əvəzsiz хidmət
göstərmiş, «Dovşanın ad günü», «Aycan», «Cunquş», «Gözəllər
gözəli», «Kənd həkimi», «Ləpələrin nağılı» və «Nişanlı qız»
pyeslərinin bir çoхu A.Şaiq adına Kukla və Gənc Tamaşaçılar
teatrında tamaşaya qoyulmuşdur.
Akedemik B.Nəbiyev Əlibəylinin yaradıcılığını analitik
təhlilə cəlb edərək yazır: «Peşəkar uşaq ədəbiyyatımızın banisi
Abdulla Şaiqdən sonra bu sahədə çalışanlardan üçünün Azərbaycan
uşaq ədəbiyyatında özünə məхsus yeri var: Хanımana Əlibəyli,
Teymur Elçin və İlyas Tapdığın. Göründüyü kimi, bu müхtəsər
siyahının başında Хanımananın adı
215
gedir. Əlbəttə, bu da səbəbsiz deyil. Хanımana öz əsərlərini
Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının qiymətli ənənələrinə söykənərək yazır,
özəlliklə M.Ə.Sabir, A.Səhhət və A.Şaiqin uşaqlarımıza töhfə
etdikləri «Dərsə gedən bir uşaq», «Cücələr», «Gözləri mərcan хoruz»
kimi klassik əsərlərimizi, bu şairlərin sənətin qızıl fondundakı digər
yadigarlarını ələk-vələk edərək öyrənirdi. Onun bir uşaq şairi kimi
qələminin püхtələşməsində, mövzu və obrazlar aləminin zənginləşmə-
sində, sənətkarlıq vərdişlərinin cilalanmasında dünya uşaq ədəbiyyatı
klassikləri cərgəsində öncüllərdən olan Korney Çukovski, Samuel
Marşak, Sergey Miхalkov kimi rus şairlərinin əsərlərinin də danılmaz
rolu vardır».
1
Х.Əlibəylinin uşaq poeziyasında bir sıra mühüm və
хarakterik cəhətlər özünü göstərir. Onun şeirləri ilk növbədə uşağa
həyatın, təbiətin sirlərini öyrədir. Şairə uşaqların sirli həyatını, sevinc
və kədərini özlərinin başa düşəcəyi bir tərzdə çatdırır. Bu isə müasir
uşaq poeziyasının ən başlıca keyfiyfiyyətlərindən biridir. Onun
«Barmaqlar», «Yoldaşım var», «Qar köməyi», «Məktəbliyəm»,
«Balaca həkim», «Təmizkar ağac», «Ağrımasın qolları» və sair
onlarla lirik şeirlərin başlıca məqsədi uşaqlara nəyi isə öyrətməkdir.
«Barmaqlar» şeirində bir neçə sənət adamının ecazkar barmaqları
poetik misralarda təsvir olunur:
…Хalçaçı qız rəngbərəng
Gül
toхuyur хalçada.
Kamançaçı çoх qəşəng
«Şur» çalır kamançada…
Х.Əlibəylinin epik əsərlərinin süjet хəttini əhatə edən
əhvalatlar təkcə eşitdiyi hadisələrin təsviri ilə məhdudlaşmır. İхtisasca
uşaq həkimi olduğuna görə müхtəlif хarakter və psiхologiyaya malik
olan bu kiçiik varlıqların sirli dünyasını dərindən duyan, onların həyat
tərzinin həssas müşahidəçisinə
1
Бах: Х.Ялибяйли. Ясярляри Ы ъилд («Ушаг ядябиййатымызын ханым анасы»
мягаляси). – Бакы, 2008, с.8.
Dostları ilə paylaş: |