Ijtimoiy pedagogika
garchi u avvaldan yurtimizda pedagogik bilim
sohasi va fan sifatida mavjud bo‘lgan bo‘lsa ham, O‘zbekiston uchun
yangi hodisa va tushunchadir. Uning mustaqil fanga aylanganligi va
Ijtimoiy pedagogika fanining paydo bo`lishi va rivojlanishi
27
amaliy tajribalari tizimlashtirilmaganligining sabablari O‘zbekiston
tarixiy rivojlanishining murakkabliklari va qarama - qarshiliklari bilan
izohlanadi. Ijtimoiy pedagogikaga salbiy ta’sir ko‘rsatgan hodisalarga
XX asrning 30 - yillarida boshlangan ijtimoiy tarbiyaning
diskreditatsiyalashuvi milliy olimlar va pedagoglarni xorij tajribasi va
chet ellik hamkasblaridan ajratgan “temir parda”ning tushirilishi,
umuminsoniy qadriyatlarni sinfiy qadriyatlarga almashtirilishi, ijtimoiy
muammolar haqida jim turish siyosati, rahmdillik, mehr-muruvvat
an’analarining yo‘q qilinishi kiradi. Yurtimizning iqtisodiy, siyosiy,
ma’naviy, ijtimoiy hayotida islohotlar izchil amalga oshirilmoqda.
Mamlakat taraqqiyotining asosini tashkil etuvchi ushbu sohalarda
amalga oshirilayotgan islohotlar, asosan insonga, uning manfaatlariga
qaratilgandir. Buni biz birinchi Prezidentimizning “Islohot - islohot
uchun emas, balki islohot inson uchun, mamlakat aholisining farovonligi
va turmush darajasini ko‘tarishga qaratilganligidadir” degan fikrlaridan
ham ko‘rishimiz mumkin. Hayot, bozor iqtisodiyotiga o‘tish, isloqotlar
jarayonida ya’ni jamiyat a’zolarining, fuqarolarning ongida qanday
o‘zgarishlar ro‘y bermoqda, fuqarolik jamiyati qayotini farovon barpo
etishni kim qanchalik anglab yetmoqda. Bu yo‘lda o‘z yo‘lini
topayaptilaru, kimlar adashmoqda, jamiyat insonlarga qanchalik va
qanday ta’sir o‘tkazmoqda hamda qolaversa, insonlar jamiyatga qanday
ta’sir ko‘rsatmoqda. Muhtojlarga ijtimoiy - pedagogik yordamni amalga
oshirish, jamiyatda insoniylik, fuqarolarning haq - huquqlarini amalga
oshirishga asoslangan yangi demokratik qadriyatlar paydo bo‘lgani bilan
ham izohlanadi. Bu masalaning ahamiyatliligi davlatimizning boshqaruv
tizimlari tomonidan mustaqillikning ilk kunlaridanoq anglangan.
Quyidagilar bundan dalolat beradi:
1) kuchli ijtimoiy siyosatni respublika taraqqiyotining ustuvor
yo‘nalishi sifatida e’lon qilinishi;
2) aholining kam ta’minlangan qatlamlarini himoya qilish yuzasidan
bir qator qonun va farmonlarning qabul qilinishi;
3) sobiq ijtimoiy himoya muassasalarining moddiy texnik
bazasining yaxshilanishi va yangilarining ta’sis etilishi;
4) “Kadrlar tayyorlash milliy dasturi” ning har tomonlama barkamol
shaxsni shakllantirishga qaratilgan ijtimoiy pedagogik choralari
majmuasi sifatida joriy qilinishi. O‘zbekiston fuqarolari hayotida
ijtimoiy barqarorlikni ta’minlash masalasi birinchi prezidentimiz
I.Karimov asarlari va chiqishlarida ham muhim o‘rin tutmoqda. Ularda
28
insoniylik, mehribonlik o‘zbek xalqining ajralmas xususiyati ekanligi
ta’kidlanadi va ijtimoiy xarakterdagi ko‘pgina muammolar - sog‘liqni
saqlashni, maktab va shifoxonalarning moddiy - texnik bazasini
yaxshilash, yashash va sport majmualarini qurish, ko‘p bolali oilalarga
yordam berish muhokama qilinadi. Yurtimiz mustaqillikka erishgach,
o‘zining mustaqil taraqqiyot yo‘lini belgilab oldi. Bu yo‘l
jamiyatimizning kelajagini o‘z qo‘llariga oluvchi - yoshlarga beriladigan
ta’lim - tarbiya asosida belgilandi. Ta’lim - tarbiya muassalari o‘z
vazifalarini amalga oshiraverishi mumkin, ammo hayot qarama -
qarshilik va ziddiyatlardan iborat. Yoshlar, qolaversa jamiyatning barcha
a’zolari ushbu ziddiyatlarni yengib, ulardan to‘g‘ri xulosa chiqara
oladilarmi! Demak, ta’lim - tarbiya muassasalaridan tashqari tarbiyaviy
ta’sirlar, ya’ni kundalikli ijtimoiy voqeliklarning shaxsga ko‘rsatayotgan
ta’siri, ularni ijtimoiy pedagogik, ilmiy, nazariy va amaliy o‘rganish,
pedagogikada shu kunga qadar yetarlicha e’tibor berilmagan ijtimoiy
pedagogikaga zaruratni vujudga keltirmoqda. Ijtimoiy hayotning turli
jabhalari shaxsga, ayniqsa yoshlarga, albatta o‘z ta’sirini ko‘rsatadi.
Bunga misol tariqasida quyidagilarni misol tariqasida keltirishimiz
mumkin: Ommaviy axborot vositalari Iqtisodiyot, ko‘cha - kuy,
mahalladagi voqe’liklar ota - ona, yoshi kichik va kattalar orasidagi
munosbatlar.
Bugungi kunda ijtimoiy pedagogikaga qiziqish jamiyat
taraqqiyotining ehtiyojlari va davlatning ijtimoiy buyurtmasi asosida
paydo bo‘ldi. Hozirda respublika siyosiy, iqtisodiy, ta’lim va ma’rifiy -
madaniy islohotlarni boshdan kechirmoqda. Ijtimoiy tuzilmalarni
insonparvarlashtirishning
yangi
tamoyillari,
bozor
iqtisodiyoti
munosabati qonunlari, mafkuraviy va axloqiy tamoyillarning o‘zgarishi
ishsizlik,
moddiy
yetishmovchilik,
bolalarning
nazoratsizligi,
oilalarning ajralib ketishi, g‘ayri ijtimoiy hodisalar - alkogolizm,
narkomaniya, jinoyatchilik, fohishalik kabi ijtimoiy muammolarni
keskinlashuviga sabab bo‘lmoqda. Bu holatda birinchi navbatda bolalar,
so‘ngra esa kattalar ijtimoiy yordamga muxtojdirlar. Bunday
sharoitlarda jamiyatning ijtimoiy muammolariga bog‘liq bo‘lgan
pedagogik masalalarni hal qiluvchi, uning ijtimoiylashuvi jarayonida
shaxsga yordam beruvchi mutaxassis sifatida ijtimoiy pedagogga talab
paydo bo‘ladi. Ijtimoiy pedagogikaning zarurligini quyidagi holatlar
talab etayotgan edi: Birinchidan, bugungi kunda ta’lim va tarbiya
maqsadi bilan uning ba’zi natijalari o‘rtasidagi qarama - qarshilik
29
sabablarini aniqlash va ularni bartaraf etish yo‘llarini aniqlash zarurligi
talab etilmoqda. Ushbu talab pedagogika olamiga jamiyatdagi
munosabatlar bilan shug‘ullanuvchi sotsiologiyani olib kirish
zaruriyatini uyg‘otdi. Chunki ongli xususiyatga ega bo‘lgan inson
faoliyati, sotsiologiya fanining o‘ziga xos obyektini tashkil etadi. Har bir
shaxsning jamiyatdagi o‘z o‘rnini, o‘zligini anglashi, hayotiy - axloqiy
me’yorlarni o‘zida mujassam etishi jamiyatda shu ma’naviy - axloqiy
sifatlarni namoyon etib, ijtimoiy hayotimiz, zamonamiz bilan hamnafas
yoshlarni tarbiyalashda Pedagogika va sotsiologiya fanlarining
hamkorligi alohida ahamiyat kasb etadi. Vaholanki ta’lim - tarbiyaning
o‘zi ijtimoiy hodisa va pedagogik jarayondir. Ikkinchidan, ba’zi jamiyat
a’zolarining ongidagi ma’naviy bo‘shliqning ijtimoiy kelib chiqishi
sababalrini aniqlash, ularni hal qilish mexanizmini yaratish kabi yangi
muammolarning yechimini topish uchun pedagogik va sotsiologik
tushunchalarning tutashligiga asoslangan yangi metodologiyani talab
etmoqda. Inson shaxsini shakllantirishda undagi tabiiy (irsiy) va ijtimoiy
xususiyatlarini, uning oliy nerv faoliyati imkoniyatlarini hisobga olib
yondashmoq lozim. Inson organizmining biologik va subyektiv (shaxsiy
tomonlari) asosida o‘z - o‘zini tarbiyaga olish, sharoitga moslashish,
ma’lum obyektga yo‘naltirish qonunlarini bilish asosida uning
tarbiyasini tashkil etish lozim. Shaxs shakllanishi jarayonida ichki va
tashqi ta’sir imkoniyatlari o‘zaro omuxta qilish, tarbiya jarayonini
yoshlar faoliyatining xususiyatlari, o‘zini anglash kabi muhim
xususiyatlari asosida shaxsning erkinligi va g‘ururini paymol qilmasdan,
demokratik, insonparvarlik va milliy tamoyillarga tayanib, ularda
ma’naviy - axloqiy fazilatlarni shakllantirish davr talabidir. Jamiyatga
insonlar ongini, tafakkurini ijobiy tomonga o‘zgartirish ijtimoiy -
ma’rifiy jarayonlar bilan bog‘liq bo‘lib. Uni ilmiy jihatdan o‘rganish
muhimdir. Pedagogika va sotsiologiyaning tutashganligi tufayli yuzaga
kelgan muammolar o‘zbekistonlik olimlarning diqqat e’tiborini ham
o‘ziga tortmoqda. Uchinchidan, bozor iqtisodiyoti sharoitida ijtimoiy
munosabatlar va bunda davlatning roli, axborotlar, ustoz - shogird
munosabatlari, kadrlar muammolari, yoshlarning ma’naviyatida ro‘y
berayotgan zaiflikning sabablari, ularni aniqlash, tekshirish, hal etish,
ijtimoiy faollik kasbiy mahorat, shuningdek mustaqil O‘zbekistonda
kechayotgan ma’naviy va mafkuraviy islohatlarni, umuman, jamiyatni
pedagog so‘zi bilan o‘rganish ijtimoiy pedagogikaning muammolaridan
bo‘lib hisoblanadi. Eng asosiysi, ijtimoiy hayotda shunday holatlar
30
uchraydiki, bunda bolalar o‘smirlar, tarbiyachilar bunday og‘ir vaziyatda
o‘zlariga ruhan malham bo‘ladigan sotsial pedagogning yordamiga
muhtoj bo‘ladi. Demak, bugungi jamiyatimiz asoslariga sotsial psixolog
bilan bir qatorda ijtimoiy pedagogga bo‘lgan ehtiyoji ham sezilmoqda.
Hayotdan umid uzgan, o‘ziga ishonmaydigan, hayotiy muammolarni
mustaqil hal eta olmaydigan shaxslar insoniy yordam, tushunish, uning
qayg‘usiga sherik bo‘lishlarini kutadilar. O‘z so‘zi va faoliyati bilan shu
kabi shaxslarda o‘ziga ishonch uyg‘otish, o‘z imkoniyatlarini anglab
yetishlariga yordam berish sotsial pedagogning asosiy vazifasidir.
Ijtimoiy hayotimizdagi voqelikning insonlarga bo‘lgan ta’siri ularning
ongida yuz berayotgan jarayonlar haqida bahs yuritadigan mazkur fan
yo‘nalishi bugungi kunda ijtimoiy buyurtma sifatida vujudga kelmoqda.
Demak ijtimoiy pedagogikaning vujudga kelishi ijtimoiy zarurat asosida
namoyon bo‘ldi. Ijtimoiy pedagogika va pedagogik sotsiologiya - bu
bolalarning ijtimoiylashuvi va bolalarga ijtimoiy ta’lim va ijtimoiy
tarbiya berish qonuniyatlarini o‘rganuvchi pedagogika fanining
tarmog‘idir. Ya’ni tarbiya - bu nafaqat o‘quv muassasalari balki butun
jamoatchilik, jamiyatning barcha jabhalarida o‘z ko‘rinishiga ega.
Ijtimoiy pedagogika - odamlarning jamiyatda hamkorlikdagi ish
faoliyatlari jarayoni davomida ularda hosil bo‘ladigan fikrlar, e’tiqodlar,
g‘oyalar, qarashlar, his - tuyg‘ular, turli xulq - atvor shakllarini
tushuntirib beruvchi fandir. Har bir shaxsning jamiyatda yashashi, uning
ijtimoiy normalarga rioya qilgan holda o‘ziga o‘xshash shaxslar bilan
o‘rnatadigan murakkab o‘zaro munosabatlari va ularning ta’sirida hosil
bo‘ladigan hodisalarning pedagogik tabiatini va qonuniyatlarini
tushuntirib berish - ijtimoiy pedagogikaning asosiy vazifasidir. Ijtimoiy
pedagogika O‘zbekistonda ham, dunyodagi boshqa mamlakatlarda ham
uzoq va chuqur an’analarga ega. Shunga qaramay sobiq sovet tuzumi
davrida ijtimoiy pedagogika yutuqlari e’tiborga olinmadi. Mana shuning
uchun ham ijtimoiy pedagogika yangi soha sifatida faqat ijtimoiy -
pedagogik mutaxassislar davlat va jamoat organlari boshqarmalarinigina
emas, balki mutaxassislar tayyorlaydigan tizimni, shuningdek ijtimoiy -
pedagogik faoliyatning ilmiy - tadqiqot bazasini ham o‘z ichiga oladi.
Ijtimoiy
pedagogikani
rivojlantirish
va
mazkur
yo‘nalishda
mutaxassislar tayyorlash muhim ahamiyat kasb etmoqda. Ijtimoiy
pedagogika yaqin kelajakda o‘qituvchi yoki tibbiy xodim singari
ommaviy kasbga aylanadi, chunki ayrim odamning ijtimoiy kasalligini
oldini olish va ma’naviy - axloqiy og‘ishini davolash ijtimoiy
31
epidemiyaga qarshi kurashga nisbatan ancha osondir. Bir obyektni turli
fanlar tomonidan o‘rganish mumkin. Ijtimoiy pedagogika - tarbiya va
ta’lim jarayonida bolalarga jamiyatda birga yashash bilan bog‘liq
bo‘lgan holat va hodisalarni o‘rgatadi. Bu jarayon jamiyatga kirish va
o‘zaro munosabatda bo‘lishni anglatadi. Ular ma’lum ijtimoiy tajriba
(bilim,
qadriyat,
axloqiy
qoida,
ko‘rsatma)
oladilar,
ya’ni
ijtimoiylashtirish yuz beradi. Ijtimoiy pedagogika kursi talabalarning
umumpedagogik bilim darajasini kengaytirish bilan birga, ularni
jamiyatdagi turli munosabatlarni, ma’naviy faktorlarni tekshirish
shuningdek, mazkur fanning obyekti, predmeti, uning boshqa fanlar
bilan aloqadorligi, kategoriyalari ijtimoiy pedagog kasbining spetsifik
xususiyatlari kabi muammolar ustida bosh qotirishga undaydi. Bozor
iqtisodiyotiga o‘tishning ijtimoiy munosabatlari va bunda davlat hamda
jamiyatning roli, ba’zi jamiyat a’zolarining ma’naviyatida ro‘y
berayotgan zaifliklar, ularning sabablarini aniqlash, tekshirish, qayd
etish, umuman jamiyatda kechayotgan ma’naviy va mafkuraviy
isloqotlarni, jamiyatni pedagogik nuqtai nazardan o‘rganish ijtimoiy
pedagogikaning asosiy muamolaridan biridir. Demak, ijtimoiy
pedagogikaning vujudga kelishi ijtimoiy zaruriyat, ijtimoiy buyurtmadir.
Ijtimoiy munosabatlarni ilmiy pedagogik nuqtai nazardan o‘rganish va
yanada takomillashtirish davr taqozasidir. Rahmdillik va xayr - saxovat
ijtimoiy - pеdagogik faoliyatning madaniy - tarixiy an’anasi sifatida.
O‘zbеkistonda xayr - saxovatning rivojlanish bosqichlari. Ijtimjiy
pedagogika nazariyasi va amaliyoti xalqning tarixiy - madaniy va etnik
an’analari, davlatning ijtimoiy - iqtisodiy rivojlanishiga bog‘liq holda
rivojlanadi va xalqning inson va insoniy qadriyatlar haqidagi
qarashlariga tayanadi. Insoniyat rivojlanishining turli bosqichlarida va
barcha jamiyatlarda ham o‘zini to‘laqonli boshqarishga imkoni
bo‘lmagan kishilarga, masalan, bolalar, qariyalar, kasallar, jismoniy yoki
ruhiy rivojlanishida cheklanishlari bo‘lganlarga munosabat masalasiga
duch kelganlar. Bunday masalalar turli jamiyat va davlatlarda turlicha
hal etilgan, ya’ni, ojiz va qarovsiz qolganlarni jismoniy yo‘q qilishdan
tortib ularni jamiyatga to‘liq integratsiyasigacha yo‘llar tutilgan.
O‘zbеkistonda qadimdan bunday kishilarga nisbatan insonparvarlik yo‘li
tutilib, ularga doimo rahm ko‘rsatib kelingan, ayniqsa, islom dini kirib
kelganidan keyin rahmdillik va xayr - saxovatga e’tibor kuchaygan.
Muhtojlarga doimiy yordam ko‘rsatib kelingan.
|