_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
101
Ancaq o şair bu yüksək ada layiqdir ki, o, bütün ömrü boyu
ədalətsizliyə qarşı mübarizə aparmış, mərd, humanizmin tərəfdarı
olmuşdur. Sən məhz belə bir şairdin, Nazim. Buna görə sənə minnətdarıq.
Azərbaycanın xalq şairi Rəsul Rza
May. 1973-cü il”.
Rəsul Rzanın Nazim haqqında onun ölümündən sonra yazdığı
“Qələbəni təbrik edirəm” adlı bir məqaləsi var. Bu təsirli ürək sözlərindən
kiçik bir parçanı da diqqətinizə təqdim edirəm:
“Mən qeyri-ixtiyari Nazim öləndən bir il sonra onun Moskvadakı
evinə gəlmiş qəribə bir məktubu xatırlayıram. Onu yapon uşaqları-“1000
durna” cəmiyyətinin üzvləri göndərmişdi. Məktubla birgə gənc yapon
oğlan və qızlar rəngli kağızdan kəsilmiş 100 durna şəkli göndərmişdilər.
Yapon uşaqları məktubda Nazimə müraciət edərək yazırdılar ki, o,
dünyanın bütün uşaqlarını atom təhlükəsindən qorumaq uğrunda
mübarizəsini davam etdirsin.
Uşaqların Nazimin öldüyünü bilə-bilə ona müraciət etmələri olduqca
təsirli idi. “Əziz Nazim, sizi narahat etdiyimiz üçün bağışlayın. Axı siz
uşaqları çox sevirsiniz”.
Bugün hər iki sənətkar ölümsüzlüyünü yaşayır. Bu ölümsüzlükdə
“üfüqdə göy gözlərin sarı həsrəti” yenidən qövr edir və 100 yaşlı Nazim
Hikmətlə 90 yaşlı Rəsul Rza görüşür. Və hələ çox görüşəcəklər.
Xalqlarımız yaşadıqca!
“Ədəbiyyat qəzeti”, 21 aprel 2000-ci il.
Aqşin Babayev_______________________________________________
102
_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
103
Nazim Hikmət və Rəsul Rza haqqında düĢüncələr
Rəsul Rzadan söz düşəndə istər-istəməz Nazim Hikməti xatırlayıram.
Nazim Hikmət türk poeziyasına sərbəst vəzn gətirib. Rəsul Rza
Azərbaycan poeziyasında sərbəst vəznin təməl daşını qoyub. Nazimin
novatorluğu hay-küylə qarşılanıb. Rəsul Rzanın da yenilikçiliyi etirazlara
səbəb olub. Çoxları belə hesab ediblər ki, sərbəst vəzn nəinki türk,
Azərbaycan, hətta bütün Şərq poeziyasına yaddır. Bu, əlbəttə, yanlış
fikirdir.
Türk alimi İsmayıl Həbibin “Sərbəst ritmik vəzn” adlı bir əsəri var.
Tədqiqatçı sərbəst vəzni təqdir etməklə bərabər, onun adının “Sərbəst
ritmik vəzn” kimi deyilməsini müvafiq hesab edir. İsmayıl Həbibin
fikrincə, əgər poeziyada qafiyə, ritm yoxdursa, həmin sənət nümunəsi
poeziya anlamı ilə tərs mütənasibdir. Əlbəttə, burada mübahisəli cəhət də
var. Çünki həm Nazim Hikmətdə, həm Rəsul Rzada, həm də onların
ardıcıllarında elə poetik nümunələr var ki, onların qafiyəsi yoxdur, amma
musiqisi var, fəlsəfi poetikliyi var. Demək bu, poeziyadır.
Türkiyədə Nazim Hikmət, Azərbaycanda isə Rəsul Rza ədəbi məktəb
yaratmışlar. Türkiyədə Nazim məktəbinin davamçıları Orxan Vəli, Məlik
Cevdət Anday, Oqtay Rıfat, Azərbaycanda Rəsul Rza məktəbinin
ardıcılları Əli Kərim, Fikrət Qoca , Fikrət Sadıq, Ramiz Rövşən, Vaqif
Səmədoğlu, Çingiz Əlioğlu, Abbas Abdulla, Ələkbər Salahzadə, Vaqif
Bayatlı, Tofiq Abdin, Arif Abdullazadə və başqalarıdır. Nazim Hikmətin
və Rəsul Rzanın yaradıcılığına dərindən bələd olmayanlar vaxtilə hətta belə
bir fikir irəli sürürdülər ki, hecada və əruzda yazmaq çətin olduğu üçün
Aqşin Babayev_______________________________________________
104
Nazim və Rəsul Rza sərbəst vəzni seçiblər. Belə düşünmək, ən azı
cahillikdir. Hər iki şairin heca və əruz vəznlərində çox gözəl əsərləri vardır.
Bir qayda olaraq, poeziyada məzmunun özü formanı yaradır. Məsələn,
Nazim Hikmətin “Kərəm kimi” şeiri heca və ya əruzda yazılsaydı, sərbəst
vəzndəki ritmi, üsyankarlığı, zənnimcə əks etdirə bilməzdi. Və ya Rəsul
Rzanın “Rənglər” silsiləsini götürək. Rəngləri mənalandırmaq, onlara
filosof gözü ilə baxmaq, bəşəri hissləri novatorcasına tərənnüm etmək yeni
vəzn tələb edirdi. Ona görə də Rəsul Rza “Rənglər”i sərbəst vəzndə
yaratdı. Əvvəlcə haqsız etirazlarla qarşılanan, sonra isə müəllifinə çox
böyük dəyər qazandıran “Rənglər” Azərbaycan poeziyasında sərbəst vəznin
ən gözəl nümunəsidir.
Hər iki şairin poetik duyumları yenidir:
“Od nə çəkdi, küldən soruş!
...Hansı şeirim,
Hansı sözüm
Yaşayacaq məndən sonra?
Mən bilmirəm,
Eldən soruş!”
(Rəsul Rza)
Şiirlər yazarım, basılmaz,
basılacaklar ama.
Bir mektup beklerim, müjdeli
belki de öldüyüm gün gelir mutlaka gelir ama
Ne devlet, ne para
insanın emrinde dünya
belki yüz yıl sonra olsun
mutlaka bu böyle olacak ama.
_______________________________________________
Nazim Hikmət qalaktikası
105
(Nazim Hikmət)
Mən Nazim Hikmət yaradıcılığı ilə məşğul olduğum gündən Rəsul
Rza poeziyasını da diqqətlə izləmiş, yazılarımda Nazim Hikmət və Rəsul
Rza poeziyası haqqında ürək sözlərimi demişəm. Ümumiyyətlə, başqa
yazılarımda da dediyim kimi, Nazim Hikmətlə Rəsul Rza yaradıcılığının
müqayisəli təhlili ciddi tədqiqat işinin mövzusudur. Güman edirəm ki, bu
mövzunu tədqiqatçılarımız gələcəkdə işləyəcəklər.
Həmişə sərbəst vəzndən söz düşəndə Bəxtiyar Vahabzadənin Rəsul
Rzaya həsr etdiyi bir şeiri xatırlayıram. Bəxtiyar Vahabzadə Rəsul Rzaya
müraciətlə deyirdi ki, yazırlar, qafiyələrin bir-birindən uzaqdır, əli əlinə
çatmayan cənublu qardaşın tək! Bəxtiyar Vahabzadə Rəsul Rza
yaradıcılığına necə də sərrast qiymət vermişdir. Amma çox təəssüf ki,
vaxtilə bəzi cızmaqaraçılar Rəsul Rza poeziyasını bəyənmirdi. Rəsul
Rzanın “ədəbi mığmığalar” adlandırdığı bu “qələm sahibləri”ni, Anar,
Rəsul Rzaya həsr etdiyi “Mübarizə bugün də var” kitabında açıq-aydın
göstərmişdir. Yəqin ki, bugün həyatda sağ olan, yaşayan həmin “şair” və ya
“tənqidçilər” bu kitabı oxuyublar, Mirzə Ələkbər Sabir demişkən,
“ayinədə” özlərini əyri görüblər.
Nazim Hikmət 1957-ci ildə Azərbaycana, Bakıya gəldi və onunla
Rəsul Rza arasında möhkəm dostluq yarandı. (Nazim Hikmət 1921-ci ildə
yolüstü Bakıda olmuşdu. Qatar 6 saat stansiyada dayanmışdı.) 1927-ci ildə
Bakıya gələndə Rəsul Rza ilə görüşməmişdi. Amma Rəsul Rza Nazim
şeirləri ilə tanış idi, onun zindandakı həyatını izləyirdi. Sonralar Nazim
Hikmətlə Rəsul Rza dostluğunun bəhrələri-bir-birinə həsr olunmuş şeirlər,
məqalələr bu iki sənətkarı daha da yaxınlaşdırdı. 1963- cü ildə Nazim
Hikmət gözlərini həyata əbədi yumanda Rəsul Rza şairlə vida mərasimində
Dostları ilə paylaş: |