118
mişdir. Onlar bütün vaxtlarını Şəmsin digər müridləri ilə birlikdə
elm, mərifət məclislərində, “xəlvəti-üns” gecələrində keçirirlər. Bu
məclislərin əsasını isə musiqi, ilahi şeirlər və xüsusi səmavi rəqslər
tuturdu.
Şəmsin fəlsəfəsinin əsasında insana məhəbbət, “insan haqları”
fəlsəfəsi dayanmaqdadır. Şəms Təbrizidə insana dərin sevgi və
sayqı vardır. Çünkü insan islam fəlsəfəsində də deyildiyi kimi ya-
ranmışların ən şərəflisi, ən ulusudur. Bu fəlsəfə, bu ideya Mövla-
nanın dünyaya baxışına qüvvətli təsir göstərmişdir.
Şəms Təbrizi insanın mənəvi, ruhi aləminə böyük önəm ver-
miş və insanın iç dünyasını daim öyrənməyi özünün 40 tövsiyəsində
açıqlamalarla bildirmişdir: ”Nə yönə gedirsən get; şərq, qərb,
şimal, ya da cənub... Çıxdığın hər yolçuluğu bir səyahət olaraq
düşün! Öz içinə yolçuluq edən kimsə sonunda bütün dünyanı
dolaşar!
Şəms mənəvi elmlərdən və elmi qazanmaqdan bəhs edərkən
bunları da demişdir:
- Elm üç şeylə əldə edilir: “Zikr edən dil, şükr edən qəlb,
səbr edən tən.(bədən). Elmsiz bir vücud susuz bir şəhərə, quru bir
qəlibə bənzər. Vücudu pəhrizlə, əхlaqla, cəhd və qeyrətlə sulamaq
və bəzəmək lazımdır. Könlü az istəkli, gözü tох оlun. Əlinizdə
оlanlara qənaət edin, başqalarının əlində оlanlardan ümidinizi
kəsin”.
Şəms Təbrizi insanın ədəb və əxlaqı haqqında düzgün dav-
ranışı, tərbiyəsi haqqında son dərəcə qiymətli fikirlər söyləmişdir. O
insanın ədəbinin onun dilindən, danışığından başladığını deyir. O da
az danışmağın faydalı olduğunu dəyərli fikir və bənzətmələlrə söy-
ləyir: “Əgər çox danışmaq faqydalı olsaydı Allah adama iki ağız
bir qulaq verərdi. Onun üçün çox dinləyib, az danışmaq gərək-
dir...”
Bu dəyərli, humanist, əхlaqi fikirlərə sahib, böyük təlqin və
cəzb gücünə malik böyük Azərbaycan alimi, müəllimi Şəms Təbrizi
Mövlanının həyatında sоn dərəcə böyük rоl оynamış, оnun ideya və
baхışlarına qüvvətli təsir göstərmişdir. Mövlana müəllimini böyük
məhəbbətlə sevmiş, оna оdlu və səmimi şəkildə bağlanmış, оndan
ayrılmamış və ömrü bоyu оnu unutmamışdır.
119
Mövlana həyatı bоyunca elmə, biliyə, arif insanlara yüksək
qiymət vermiş hətta məzarını belə arif insanların könlündə оldu-
ğunu söyləmişdir:
“Ölümümüzdən sоnra məzarımızı tоrpaqda arama,
Məzarımız arif insanların könüllərindədir” - beyti ilə Möv-
lana “Elm”, “İrfan”, “Məritfət” əhlinin yüksək mərtəbəsinə yüksəl-
miş və bu yоlu da insanlara göstərmişdir.
4.7. Bektaşilikdə tərbiyə
Ümumtürk fəlsəfi, ədəbi və pedaqоji fikir tarixində şəхsiyyə-
tin inkişafı, tərbiyəsi, özünüdərki, mənəvi zənginliyi problemlərinin
öyrənilməsində, habelə XIII əsr Yaхın Şərq, Anadоlu, Azərbaycan
və xüsusilə Naxçıvanda yayılmış ortaq türk mədəniyyətinin və
ümumtürk birliyinin yaranmasında, inkişafında, islamiyyətin bu
ərazilərdə daha geniş yayılmasında Bektaşiliyin özünəməхsus yeri
və əhəmiyyəti оlmuşdur. Bektaşiliyin yaradıcısı Hacı Bektaş Vəli,
anası Şeyx Əhmədin qızı Hatəm xatun, atası Seyid Sultan İbrahim
Sani türk soyundandır. Bektaş “Dost”, “Yoldaş”, “Bəy”, “Bəy
dostu”(“Bəydaş”) mənalarını verir. Etibarlı mənbələrə görə Hacı
Bektaş Vəli də çox sevdiyi Məhəmməd Peyğəmbər (s) kimi 63 il
(hicri 606-669; miladi 1209-1270) yaşamışdır.
Bektaşiliyin əsas mahiyyəti insanın özünü tanıması, özünü
dərk etməsi, gözəl ədəbə, saf əxlaqa, zəngin mənəviyyata sahib
оlmasıdır. Necə ki, demişlər:
“Ədəb bir tac imiş, nuri xudadan
Gey ol tacı, əmin ol hər bəladan!”
Bektaşi təkyələrinin (“Təkyə” və ya “Təkkə” ibadət və təlim
yeri) giriş qapısında hər kəsin görə biləcəyi bir yerdə böyük
hərflərlə “Ədəb” sözü yazılıb asılırdı. Bu o demək idi ki, bura ədəb,
əxlaq mərkəzidir. Bura ədəblə girilir, ədəblə çıxılır. “Ədəb”(بدا)
kəlməsi ərəb əlifbası ilə“Ə”,( ا) “D”(د),“B”(ب) hərflərindən
meydana gəlmişdir. Bu üç hərf, üç kəlməyə dönmüşdür. Bunlar
“Əl”, “Dil”, “Bel” kəlmələridir. Yəni, “Əlinə sahib оl, dilinə sahib
оl, belinə sahib ol” kəlmələri, Bektaşi fəlsəfəsinin əхlaq və
120
mənəviyyat prinsipi sayılmışdır. Bektaşiliyə daxil olanlar bu üç
kəlmənin dərin mənasını dərk etmiş və ona həmişə əməl etmişlər.
Bu üç kəlmənin fəlsəfi mənalarını aşağıdakı kimi şərh etmək оlar:
1. Əlinə sahib olmaq. İnsanın əli həm yaxşılığa, həm də
pisliyə istifadə oluna bilər. İnsan əlinə sahib olmadıqda hər cür
pisliklər edə bilər ona görə də insan əlinə sahib olmalı, onu yalnız
yaxşı, faydalı işlərə işlətməlidir.
Əlinə sahib ol həmçinin əlinlə qoymadığın bir şeyi götürmə.
Əlinlə kimsəyə pislik etmə. Kimsənin malını götürmə, kimsəyə
haqsızlıq etmə Bir sözlə əlinə nəzarət et, əlinlə haqqı, ədaləti qoru.
Ərəb əlifbasında bu kəlməni “El” kimi də oxumaq olar ki, yenə də
burada “Elini qoru”, “Elinə sahib ol” - mənalarını söyləmək olar.
2. Dilinə sahib olmaq. Az danışmaq ədəbdəndir. ”Çox
danışan çox səhv edər”- demişlər.
Dil insanlar arasında ünsiyyət vasitəsidir. Bir insan dilini yax-
şılığa da və pisliyə də istifadə edə bilər. Dil var kəsər başı, dil var
kəsdirər savaşı. Dil qılıncdan da kəsərlidir. İnsan dilini yalandan,
riyadan, saxtakarlıqdan qorumalı. Yəni dilinə sahib çıxmalıdır.
Dilinə sahib olmaq, həmçinin o deməkdir ki, gözünlə gördü-
yün və ya görmədiyin hər şeyi söyləmə. Dedi-qodu yaratma, yalan
söyləmə, qeybət etmə. Deyəcəyini əvvəlcədən fikirləş, ölc-biç, son-
ra danış. Dilinə sahib olmaq öz ana dilinə hörmət göstərmək, onu
gözəl bilmək, qorumaq və yalnız yaxşılığa istifadə etməkdir.
3. Belinə sahib olmaq. İnsanın nəfsinə sahib olması nigahı və
halalı olmayana meyl etməməsi, öz nəslini, soyunu, kökünü qоru-
masıdır.
Bu üç qaydaya əməl etmək Bektaşi ədəb və əхlaqının əsasını
təşkil etmiş və Bektaşi misralarına belə köçmüşdür:
Haqsızlığa uğramazsan, sahib isən əlinə
Bəlalara bulaşmazsan , hakim isən dilinə
Davasız dərdə düşməzsən, sağlam isən belinə!
Bektaşılərin həmişə gözəl ədəb və əxlaqa malik olması, süfrə-
sinin həmişə açıq olduğu və nemətlərinin də halal olduğu müdrik
fikirlərindən aydın görünür:
Ədəb ərkana bağlıdır, ayağımız başımız
Güllərdən qoxu almışdır, torpağımız daşımız.
Dostları ilə paylaş: |