311
iqtisadi həvəsləndirmənin qarşısında bir sədd kimi dur-
maqdadır. Bir çox ölkələrdə praktikada ən geniş istifadə
olunan ehtiyatlara görə ödəmələr sistemi, əsas təsiredici
amil olmasına baxmayaraq, Azərbaycanda özünə məx-
sus yer tutmamışdır. Dolayısı təmizləyicilər sistemi, de-
mək olar ki, yoxdur. Dolayısı metodlar təbiət istifadəçi-
lərinin əmlak mənafelərinə toxunur və bu təbiəti müha-
fizə tədbirlərinin faydalı olmasını onların yadına salır.
Təbiəti mühafizə fəaliyyətində əməli əhəmiyyət kəsb
edən həvəsləndirici amil dövlətin vergi siyasəti olmalı-
dır. Bu siyasət həm pozitiv həm də neqativ həvəsləndir-
məni özündə əks etdirə bilər. Bu qanunvericilikdə həm
güzəştli vergilərdə və vergi ödəməkdən azadetmədə, ha-
belə ekoloji təhlükəli məhsul üçün xüsusi vergilərin tət-
biqində öz əksini tapır. Rusiya Federasiyasında, əgər
müəssisə təbiəti mühafizə tədbirlərinə öz gəlirindən və-
sait ayırırsa, buna görə gəlirin vergiyə məruz qalan
məbləği 30% azaldılar.
Ətraf mühitin mühafizəsi üzrə dövlət fondunun
vəsaitləri aşağıdakı tədbirlər üçün istifadə edilir:
-
elmi tədqiqat işlərinə, ehtiyat qənaətedici və eko-
loji təmiz texnologiyalarının tətbiqinə;
-
təbiətdən istifadəçilər tərəfindən həyata keçirilən
təbiətin mühafizəsi obyektlərinin tikintisinin, yenidən
qurulmasının maliyyələşdirilməsinə;
-
ətraf mühitin çirklənməsi nəticəsində dəymiş zi-
yanın bərpası sahəsində həyata keçirilən tədbirlərə;
-
çirklənmə və başqa mənfi təsirlər nəticəsində və-
təndaşların sağlamlığına və ətraf mühitə vurulmuş zərə-
rin bərpasına görə onlara müəyyən edilmiş kompensasi-
312
yanın verilməsinə;
-
ətraf mühitin pozulmuş ekoloji tarazlığının bər-
pasına, proqram, layihələrin, normativ-metodiki sənəd-
lərin işlənməsinə və həyata keçirilməsinə;
-
ekoloji tərbiyə və təhsilə;
-
xüsusi mühafizə olunan təbiət ərazilərinin müha-
fizəsinə;
-
nadir və nəsli kəsilməkdə olan fauna və flora
növlərinin mühafizəsinə və bərpasına;
-
ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində dövlət orqan-
larının maddi-texniki bazasının yaradılmasına və inkişa-
fına;
-
ətraf mühitin dövlət monitorinqinin təşkili və ke-
çirilməsinə;
-
ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində çalışan mütə-
xəssislərin həvəsləndirilməsi məqsədilə onların maddi
stimullaşdırılmasına.
6. Vergi ödəmələrinin ekoloji meyarları
Ətraf mühitin çirkləndirilməsi həddinin təmin edil-
məsi və nizamlanmasının geniş istifadə edilən və səmə-
rəli üsullarından biri də vergilər hesab edilir. Ekoloji
(çox hallarda onları “yaşıl” adlandırırlar) vergilər ən
azı iki məsələni həll etməlidir:
Birinci elə etmək lazımdır ki, məhsulun dəyəri
xərclərin kəmiyyətinə, o cümlədən təbii ehtiyatların də-
yəri və ətraf mühitə vurulan ziyanın kəmiyyətinə uyğun
olsun;
İkinci, ekoloji ziyanın, bütün cəmiyyət tərəfindən
313
deyil, ziyan vuranın özü tərəfindən ödənilməsinə nail ol-
maq lazımdır.
Bir sıra hallarda ümumiyyətlə vergi qoymamaq
mümkündür. Məsələn, ekoloji fondlar vergilərdən azad
olunurlar. Bu siyasəti müxtəlif tullantıların ikinci dəfə
emal olunmasından müəssisənin götürdüyü gəlirlər, tə-
biətin mühafizəsinə təşkilatların və əhalinin könüllü
ödəmələri, xarici və Azərbaycan qrantları üçün də həya-
ta keçirmək məqsədə uyğundur.
Ekologiyaya yönəldilmiş vergi sistemində 4 as-
pekti ayırmaq olar: sahə, texnologiya, region və
məhsul üzrə. İqtisadiyatın dayanıqlı inkişafı, onun eko-
loji təhlükəsizliyi səviyyəsinin artması baxımından, ver-
gi sistemi təbiət-məhsul zəncirinin başlanğıcında duran
təbiəti-istismar sahə və sektorlara vergilərin artırılması-
nı nəzərdə tutmalıdır. Bu halda vergilər ekoloji cəhətdən
təhlükəli və resurs tutumu fəaliyyətləri sıxışdıran və ya-
xud bu fəaliyyəti ekoloji balanslaşdırılmış hala yönəldi-
ci rolunu oynaya bilərlər.
Öz növbəsində, təbiət-məhsul zəncirinin axırına ya-
xın yerləşən emaledici və xidmət sahələrinə onların inki-
şafını həvəsləndirən aşağı səviyyədə vergilər qoyulmalı-
dır. Bu cür vergi sistemi ətraf mühitdən istifadənin iqtisa-
di mexanizmlərinin həvəsləndirici və sərt tiplərinə xasdır.
Bütövlükdə, vergi sisteminin təkmilləşdirilməsi
dedikdə vergilərin təbii-ehtiyat payının əhəmiyyətli də-
rəcədə yüksəldilməsi istiqamətini ayrıca qeyd etmək
olar. Müasir vergi sistemləri dünyada və o cümlədən
Azərbaycanda əsasən, əhalidən, gəlirdən əlavə dəyərdən
və s. vergilərin tutulmasından ibarətdir. Ətraf mühitdən
istifadəyə görə vergilər ən yaxşı halda büdcənin gəlir
314
hissəsinin bir neçə faizini təşkil edir. Bununla təbiətin
istismar edilməsi ilə bağlı fəaliyyət həvəsləndirilir. Ver-
gilərin ümumi məbləğinin saxlanması şərtilə, onun qu-
ruluşunda ətraf mühitdən istifadə ilə əlaqədar, hər şey-
dən əvvəl təbii ehtiyatlardan istifadə hüququ üçün (“ya-
şıl vergilər”) vergilərin xüsusi çəkisinin artırılması yolu
ilə nisbətin dəyişdirilməsi məqsədə uyğun olardı. Bu
isə öz növbəsində müəssisələrin ətraf mühitə təsir səviy-
yəsini nəzərə almağa, ekoloji təhlükənin və iqtisadiyya-
tın resurs tutumunun aşağı salınmasına maraq yaratma-
ğa imkan verər.
Xarici amillərin təsiri nəticəsində əmələ gələn yan-
lışlıq şəxsi xərclərlə ictimai xərclərin düz gəlməməsin-
dən baş verir. İngilis alimi A.Pigou (1920) sübut edirdi
ki, vergi tutulması yolu ilə (və ya dotasiyaların müsbət
xarici effektləri olduğu təqdirdə) şəxsi və ictimai xərclə-
rin fərqi miqdarında allokasiya səmərəliliyi bərpa edilə
bilər. Əvvəlki qiymətin və verginin cəmi ictimai xərclə-
rə uyğun gəlir, vəsaitlərin səmərəli istifadəsi üçün zəmin
bərpa olunur. Belə vergi növü Pigou vergisi adlanır. Bu
verginin tutulması ona gətirir ki, ekoloji qanun pozanlar
öz şəxsi maraqlarından çıxış edərək ətraf mühitin çirk-
ləndirməsinin səviyyəsini azaldırlar ki, ekoloji ziyanın
qarşısının alınması xərcləri vergi normasından aşağı ol-
sun. Bu halda qanun pozanlar hansı iqtisadi metodun
yararlı olduğunu özləri seçirlər. Əgər vergi tarifi, ətraf
mühitin qorunmasına çəkilən əlavə xərclər, ətraf mühi-
tin qorunmasından qənaət olunan xərclərə bərabər olan
qayda ilə seçilərsə, onda ətraf mühitin qorunmasının ic-
timai optimal ölçüsünə nail olunur. Nail olunmuş allo-
kasiya birinci göstərilmiş mənasında səmərəli olur
Dostları ilə paylaş: |