11
içmiş gənc Hüseyn Əli Xanı (Sultan Əhmədin oğlunu) Qubanın hökmdarı
təyin etdi. (21) Belə bir ehtimal da mövcuddur ki, bu hadisə 1726-cı ildə
deyil, 4 il əvvəl, 12 yaşlı Hüseyn Əlini Quba xanı təyin etmiş və sonra bu
təyinatı təsdiq etmiş I Pyotrun özünün iştirakı ilə baş vermişdir. (22) Rus
mənbələrinin göstərdiyi kimi, Quba xanı öz əməllərində kifayət qədər
müstəqil idi, Rusiya xəzinəsinə vergi (xərac) vermirdi və öz üzərinə yalnız
tələb olunan vaxt öz təbəələri ilə birlikdə hərbi əməliyyatlarda iştirak etmək
- təbii ki rus qoşunlarının tərəfindən - öhdəliyi götürmüşdü. (23)
Quba xanlığının tarixinin bundan sonra necə təşəkkül tapacağı təbii ki,
məlum deyildi, lakin təsvir olunan həmin hadisələrin gedişi zamanı qonşu
İranın siyasi səhnəsində yeni bir şəxs olan fəal və istedadlı sərkərdə Nadir
Qulu, “Azərbaycanda Səfəvilər dövründə başlanmış xanlıqların yaranma və
formalaşma prosesini bir qədər ləngitmiş” (24) gələcək Nadir Şah Əfşar pey-
da olur. Onilliklərlə döyüşlərdən sonra Nadir şah Rusiya və Türkiyə tərəfindən
zəbt edilmiş torpaqları geri, İranın nəzarətinə qaytara bildi. 1732-ci və 1735-
ci illərdə Nadir Rusiya ilə sülh müqaviləsi bağladı və həmin müqaviləyə
əsasən Rusiya öz qoşunlarını Azərbaycanın Xəzəryanı torpaqlarından çıxardı.
1734-cü ildə Nadir ona müqavimət göstərdiyinə görə Şamaxını tamamilə
dağıtdı, şəhərin əhalisini isə Ağsuya – Yeni Şamaxıya köçürdü. 1736-cı ildə
o, Türkiyə ilə sülh müqaviləsi bağladı və həmin müqavilə əsasında Türkiyə
1722-ci ilədək İrana məxsus olan bütün əraziləri geri qaytardı. Elə həmin
1736-cı ilin lap əvvəllərində (yanvar-mart aylarında) Nadir Muğanda “qa-
baqcadan seçilmiş tərkibdə” qurultay çağırdı və “şah seçildi”. Bu “seçki” ilə
razılaşmayan Qarabağ bəylərbəyi Uğurlu xan Qacar“ bir qədər sonra öz
torpaqlarının üçdə iki hissəsini itirdi”. (25) Muğanda qurultayın çağırılması
və ondan sonra baş verən hadisələr, o cümlədən müstəqil Car-Balakən
cəmiyyətlərinə və Dağıstana qarşı cəza yürüşləri (1741-1743-cü illər),
Türkiyə ilə üçillik müharibə (1743-1746-cı illər), Xəzər dənizində donan-
ma yaratmaq cəhdi və sairlər göstərir ki, Nadir şahın hakimiyyəti illərində
(1736-1747-ci illər) siyasi hadisələrin mərkəzi yenə də Azərbaycan ərazisi
olmuşdur. “Bütün bunlar Azərbaycanın əhalisi üçün yaxşı heç nə vəd etmirdi.
Əksinə, onun ərazisi itaət etməyən dağlılarla mübarizədə Nadir tərəfindən
Dağıstana göndərilən cəza ekspedisiyalarının tapdağı altında qalan çöllərə,
habelə Azərbaycanın özündə, əsasən də Şirvanda üsyançılara qarşı döyüş
meydanına çevrilmişdi”. (26)
Şirvan hakimlərindən fərqli olaraq, mövcud feodal özbaşınalığı şərai-
tində, İranın və Türkiyənin siyasi ambisiyaları və Rusiyanın işğalçı planları
qarşısında daha təmkinli siyasət aparan Qubalı Hüseyn Əli xan bu zaman heç
kimlə münasibətləri korlamamağı üstün tutur və Rusiyaya olduğu kimi İrana
da dostluq münasibəti göstərir və bunun müqabilində mükafatlandırılır: Na-
dir Azərbaycana ilk yürüşündə Salyanın idarə edilməsini Hüseyn Əli xana
1918-ci il Quba hadisələri – Azərbaycanın müsəlman
əhalisinin kütləvi qırğını planlarının tərkib hissəsi kimi
Quba. Aprel-may 1918-ci il. Müsəlman qırğınları sənədlərdə
12
həvalə edir. Lakin tezliklə Salyan yenidən Hüseyn Əli xanın əlindən alınır və
Nadir şah ona “yalnız Qubanı idarə etməyi” tapşırır. (27)
Bu dövr Quba əhalisi sənətkarlıqla və ticarətlə məşğul olan kiçik bir
şəhər idi. Akademik İ. Beryozinin fikrincə “böyük Qubanın” yaranmasına
səbəb Xudat şəhərinin inzibati mərkəz kimi öz əhəmiyyətini itirməsi və
1735-ci ildə xanlığın paytaxtının Qubaya köçürülməsi olmuşdur ki, bundan
sonra Xudat əhalisinin çox hissəsi də Quba şəhərinə köçmüşdür. Paytaxtın
köçürülməsinin 1747-ci və ya 1748-ci ildə baş verdiyi barədə digər fərziyyələr
də mövcuddur. (28) Beləliklə, Quba şəhəri 1735-ci ildə Hüseyn Əli xanın
dövründə eyni adlı xanlığın paytaxtı olur. Xanlığın tərkibinə əhalisi əkinçiliklə,
bağçılıqla və heyvandarlıqla məşğul olan yüzlərlə kiçik kəndlər də daxil idi.
Quba xanlığının özündə nisbi siyasi sabitliyə baxmayaraq, 1740-cı
illərdə onunla qonşu olan ərazilərdə – Şirvanda, Dağıstanda, Qarabağda,
Şəkidə Nadir şahın qoşunları ilə hələ də mərkəzi İran hakimiyyətinə tabe ol-
maq istəməyən yerli hakimlərin silahlı qüvvələri arasında hərbi əməliyyatlar
bitmirdi. 1743-cü ildə Şirvan ərazisində şah İranına qarşı xalq üsyanı
başlandı. Üsyan yalnız Nadir şahın artilleriyasının tətbiqi sayəsində yatırıldı
və bunun da nəticəsi olaraq üsyanın mərkəzi Yeni Şamaxı – Ağsu şəhəri tu-
tuldu. Elə həmin ilin noyabrında Nadir şah 15 minlik qoşunla Hacı Çələbi
xanın rəhbərliyi altında üsyan etmiş şəkililərə qarşı yürüş etdi. Yalnız iki il-
lik mübarizə və Şəki şəhərinin (Gələsən-Görəsən qalasının) mühasirəsindən
sonra, 1745-ci ilin fevralında Çələbi xan Nadirin hakimiyyətini tanımağa
məcbur oldu. Lakin bütün bu hərbi yürüşlər İran dövlətinin özü üçün də iz
buraxmadan keçmirdi. Nadir şahın hakimiyyətinin son illərində onun dövləti
kəskin surətdə yoxsullaşmışdı. Vəsaitlərə ciddi ehtiyacı olan Nadir şah bir-
birinin ardınca yeni fövqəladə vergilər haqqında sərəncamlar verməyə
başladı ki, bu da rejimə qarşı silahlı üsyanlar üçün bir təkan oldu və nəticədə
“xəracın ağırlığı ucbatından həm Gəncə, həm Samux, həm İrəvan, həm də
Aranın digər şəhərləri və təbəələri ondan ayrıldılar”. (29)
Beləliklə, Nadir şah hələ sağ ikən Azərbaycanın bu və ya digər əyalət-
lərinin mərkəzi hakimiyyətə tabeçiliyi sona yetdi və İrandan asılı olmayan
gələcək Azərbaycan xanlıqlarının əsası qoyulmağa başladı. Bu prosesin
Nadir şahın ölümündən (19 iyun 1747-ci il) sonra güclənməsi uzunsürən
İran hökmranlığının ləğv edilməsinə və on beş xanlığın yaranmasına gətirib
çıxardı: «... XVIII əsrin ortalarında artıq Azərbaycanın bütün ərazisində kiçik,
lakin faktiki olaraq İranın mərkəzi şah hakimiyyətindən asılı olmayan 17
xanlıq yaranmışdı. Onların hamısı şimalda İranın öz sərhədlərindən Böyük
Qafqaz sıra dağlarınadək, qərbdə Sultan Türkiyəsinin, Ermənistanın və
Şərqi Gürcüstanın sərhədlərinə, Xəzərin sahillərinədək Azərbaycanın tarixi
torpaqları hüdudunda yerləşirdi. ...Bütün bu xanlıqlar, bir qayda olaraq, ayrı-
ayrı tayfa nəsillərinə başçılıq edən Azərbaycan feodallarının kübar nəsillərin