Beznazwy-1
Yüklə 1,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
Füzuli Qəzəllər 88 Ləhzə-ləhzə ləbin anıb edicək əfqanlar, Qətrə-qətrə saçılır didələrimdən qanlar. Qətrə-qətrə demə qandır ki, çıxar çeşmimdən Dəmbədəm könlüm odilə əriyən peykanlar. Qaşların yayinə meyl eyləyə canü könül, Dünü gün mən bilirəm kim, nə çəkirlər anlar. Açma kakil girehin, başın üçün, görmə rəva Ki, pərişan olalar bir neçə sərgərdanlar. Yel dəyər zülfünə, ya qoymayıb öz hali ilə, Gəzdirərlər onu əldən-ələ hərdəm canlar. Eylə üşşaqə cəfalar ki, vəfalar görəsən, Sanma kim, zaye' olur eylədiyin ehsanlar. Sorma zöhhadə, Füzuli, rəhü rəsmin eşqin, Nə bilirlər rəvişi-əhli-xirəd nadanlar. Fuzuli Gazele 89 Wspominając rubin twych ust, wciąż głośno wzdychałem. Myśląc o tobie, krwawe łzy, jak rubiny, przelałem. To, że te krwawe łzy wciąż płynęły, powodowały strzały godzące serce. To ból po nich wciąż odczuwałem. Dusza i serce poznały, że łuki twych brwi to broń, a co one wycierpiały, tylko ja poznałem. Nie rozplataj warkoczy, by kochających wabić. Wystarczy mi tych kłopotów, których doświadczałem. I tylko wietrzyk może targać twe piękne loki. Tylko ręka kochanka cieszy je swym dotykiem. Zadawaj ukochanemu męki, by był wierny. „I nie pójdą na darmo twoje dary” – mówiłem. Fuzuli, nie dadzą asceci daru miłości, takie uczucie nie było nigdy ich udziałem. Füzuli Qəzəllər 90 Tökdükcə qanımı oxun, ol asitan içər, Bir yerdəyəm əsir ki, toprağı qan içər. Əhli-zəmanə qanına çox təşnədir zəmin, Qanın kimin tökərsə fələk, ol zəman içər. Mey içmədən açılmaz imiş babi-məğfirət, Sövgəndlər bu babdə piri-müğan içər. Üqbadə Kövsər istəməsin rindi-meykədə, Dünyadə bəs degilmi meyi-ərğəvan içər? Qəmzən görünməyib gözə, qanlar içər müdam, Zahid kimi ki, badəni eldən nihan içər. Meydən əgərçi tövbə verir el Füzuliyə, Ey sərv, sən qədəh sunar olsan, rəvan içər. Fuzuli Gazele 91 Twe strzały przelewają mą krew, którą twój próg pije. Jestem z tego kraju, w którym krew jeńców ziemia pije. Wiem też, że ta ziemia jest zawsze spragniona nowej krwi. Koło fortuny tak się toczy, że ziemia krew pije. Rzekomo, bez wina nie dostaniesz rozgrzeszenia. Podczaszy wie: na nic przysięgi, gdy się nie wypije. Na tamtym świecie nie ma świętej wody dla pijących. Czy nie wystarczy, że na tym świecie człek wino pije. W swej kokieterii picie wina skrywasz przed innymi. Tak czyni chytry asceta, który samotnie pije. Choć ludzie mówią Fuzuliemu, by wyrzekł się wina, to cyprysie, gdybyś podał kielich – to go wypiję. Füzuli Qəzəllər 92 Məndə Məcnundan füzun aşiqlik istedadı var, Aşiqi-sadiq mənəm, Məcnunun ancaq adı var. Nola qan tökməkdə mahir olsa çeşmim mərdümü, Nütfeyi-qabildürür, qəmzən kimi ustadı var. Qıl təfaxür kim, sənin həm var mən tək aşiqin, Leylinin Məcnunu, Şirinin əgər Fərhadı var. Əhli-təmkinəm, məni bənzətmə, ey gül, bülbülə, Dərdə yox səbri onun, hər ləhzə min fəryadı var. Öylə bədhaləm kim, əhvalım görəndə şad olur, Hər kimin kim, dövr cövründən dili-naşadı var. Gəzmə, ey könlüm quşu, qafil fəzayi-eşqdə Kim, bu səhranın güzərgəhlərdə çox səyyadı var. Ey Füzuli, eşq mən’in qılma nasehdən qəbul, Əql tədbiridir ol, sanma ki, bir bünyadı var. Fuzuli Gazele 93 Ja mam wielki dar miłości, choć Madżnuna wieńczy sława. Ja jestem w miłości wierny, choć Madżnun większy rozgłos zna. Źrenice twe zawsze były mistrzami w przelewaniu krwi. One są z nasion Kaina – mistrzem ich kokieteria twa. Powinnaś też być dumna, że masz tak wiernego kochanka. Podobnie jak Lajla – Madżnuna, a Szirin – Farhada ma. Ja jestem niezłomny, więc nie porównuj mnie do słowika, bo on nie jest wytrwały i stale skłonność do płaczu ma. Jestem tak nieszczęsny, osłabiony. Pocieszenie znajdzie każdy, kto w miłości cierpi i smutek wielki w sercu ma. Ty, ptaku mego serca, nie wzlatuj zbyt wysoko w niebo. Strzeż się! Wertepy i pustkę tej drogi wielu łowców zna. A ty, Fuzuli, nie przejmuj się zakazami miłości, bo czy doradzanie rozumnej drogi, jeśli kochasz, sens ma? Füzuli Qəzəllər 94 Müqəvvəs qaşların kim, vəsmə birlə rəng tutmuşlar, Qılınclardır ki, qanlar tökmək ilə jəng tutmuşlar. Qılıb təğyiri-surət vəsmədən yəğma qılırlar dil, Hərami qaşların rəsmü rəhi-neyrəng tutmuşlar. Könül mir’atını eylər mükəddər əql təklifi, Xoş ol bibaklər kim, tərki-namü nəng tutmuşlar. Fəzayi-ömrdən guya degillər qönçə tək vaqif Olar kim, özlərin dünya üçün diltəng tutmuşlar. Məni, kim səngsari-möhnətəm bazari-eşq içrə, Bəla daği çəkən Fərhad ilə həmsəng tutmuşlar. Ləbin dövründə zahidlər tutub meyxanələr küncün, Qılıb təsbih tarın tərk, zülfi-çəng tutmuşlar. Səhər bülbüllər əfğanı degil bihudə gülşəndə, Füzuli naleyi-dilsuzinə ahəng tutmuşlar. Yüklə 1,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|