222
maraqlanır. Hüseyn Əfəndi həm də Vidadinin uzaq qohumu idi. O öz
əlyazmalarını dərc etdirməsə də, bir çox ədəbiyyatşünaslar
həmin əsərə
tez-tez etmişlər. Nəhayət, inqilabdan qabaqkı dövrdə Vaqifin əsərlərinin
son nəşri "Yeni həyat" qəzetinin redaktoru Haşım bəy Vəzirov
tərəfindən həyata keçirilib. İnqilabdan sonrakı dövrdə Vaqifin
əsərlərinin toplanması və nəşri sahəsində Salman Mümtazın böyük
xidmətləri olmuşdur.
Vaqifin şerini ilk dəfə rus dilinə XIX əsrin 40-cı illərində
polyak
şairi və tərcüməçisi Tadeuş Zabloski
tərcümə etmişdir.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Łada-Zabłocki
Vaqif yaradıcılığı təkcə azərbaycanlılar arasında deyil, həm də
gürcü və erməni mühitində məşhur olmuşdur.
Məlumdur ki, uzun müd-
dət Azərbaycan dili Qafqazda millətlərarası ünsiyyət vasitəsi olmuşdur
və elə buna görə də, Vaqifin şeirləri yalnız Azərbaycan əlifbası ilə deyil,
həm də gürcü və erməni əlifbaları ilə yazıya alınmışdır.
Vaqif şərq poeziyasının bütün klassik formalarından istifadə edib.
O, qəzəl, təcnis, müxəmməs, müstəzad, müəşşərə, müşairə, məsnəvi və
mərsiyələr yazıb. Ancaq onun yaradıcılığının böyük bir qismi, aşıq
poeziyasından götürülmüş qoşma növündə yazılmış şeirlər təşkil edir.
Həmin şeirlərin dili xalqın canlı danışığına çox yaxındır. Vaqif ərəb və
fars mənşəli sözlərdən bacardıqca az istifadə etmişdir.
Vaqif aşıq mühitində böyümüşdü və kütlənin zövq və təlabatını
yaxşı bilirdi. Onun yaradıcılığında qoşmanın böyük yer tutmasını da
elə bununla bağlamaq olar. Məsələyə başqa tərəfdən yanaşanda ehti-
mal etmək olar ki, "Divan"ı itdikdən sonra şairin yalnız xalqın hafi-
zəsində qalan şeirləri yazıya alınıb. Bunlar isə əsas etibarilə qoşmalar
ola bilərdi. Orası da qeyd olunmalıdır ki, qoşmaya aludəliyi Vaqifin
klassik şeir növlərində yazdığı əsərlərin dilinə və üslubuna da müsbət
təsir göstərmişdir.
Vaqifin əsərlərindəki məhəbbət orta əsrlərdə yaşayıb-yaratmış
Azərbaycan şairlərinin böyük əksəriyyətinin şeirlərinə xas olan sufi-
mistik rəmzlərdən tamamilə azaddır. Vaqif öz əsərlərində həyat eşqini,
məşuqəsinin gözəlliyini, hicranın acısını və vüsalın şirinliyini inan-
dırıcı bir tərzdə tərənnüm edir.