54
Qrey Venesiyanın planı yerləşən displeyə işarə etdi.
– Santa-Kroçedə həmçinin Venesiya universitetinin ən qə-
dim binaları yerləşir. İki il əvvəl Seyhan bu universitetlə
əlaqəli olan muzey mühafizəçisini öldürmüşdü. Soyuq-
qanlılıqla, amansızcasına öldürmüşdü. Özü bu barədə dedi ki,
guya bunu mühafizəçinin ailəsini – arvadı və qızını qorumaq
üçün edib.
Peynter onun zənnini təsdiq etdi:
– Ana və uşaq həqiqətən bu rayonda yaşayır. Biz ora öz
adamlarımızı göndərdik ki, Seyhanın dəqiq yerini müəyyən
etsinlər. Amma düyməcik passivdir. Maksimal rüsxət iki mil
təşkil edir. Hər ehtimala qarşı biz haminin ailəsinə nəzarət tət-
biq etmişik. Seyhan başa düşür ki, onu çoxları axtarır və ba-
cardıqca özünə diqqət cəlb etməməyə çalışır. İstisna deyil ki, o
öz xarici görünüşünü dəyişib.
Qrey xatırladı ki, Seyhan muzey mühafizəçisinin soyuq-
qanlı qətlinə bəraət qazandırmağa çalışanda onun üzü sanki
ağrıdan dəyişmişdi. Bəlkə onu geriyə − Venesiyaya “Gildiya”
deyil, günah hissi gətirib. Bəs onun planları nədir? Bəs əgər o
səhv edir? Bəlkə bütün bunlar məharətli kələkdir?
Qrey yenidən gözlərini ekrana zillədi.
Burda nəsə başqa bir iş vardı.
55
– Niyə siz bütün bunları mənə indi göstərirsiniz? – deyə
Qrey soruşdu.
“Siqma” bir ildən çoxdur ki, Seyhanı izləyir, bəs mərkəzə
bu cür qəfil çağırış nəylə izah olunur?
– MTA -dan mərkəzi idarənin yeni rəhbərinə sərəncam
gəlib, o da bizimlə əlaqə saxladı. Belə ki, Seyhanın keçən il
boyu azadlıqda olmasına baxmayaraq, “Gildiya”nın fəaliyyəti
barədə əsaslı məlumat əldə edilməyib. Yuxarıda əyləşənlər
səbrlərini itirib dərhal onun tutulmasını əmr etdilər. Seyhanı
Bosniyadakı MKİ -nin gizli düşərgəsinə göndərəcəklər.
– Axı bu ağılsızlıqdır! Seyhan heç bir vəchlə da-
nışmayacaq.
“Gildiya”
haqqında
müəyyən
bir
şey
öyrənməyin yeganə yolu nəzarəti davam etdirməkdir.
– Razıyam. Bədbəxtlikdən, bu fikri bölüşən ancaq bizik.
Əgər idarəyə əvvəlkitək Şon rəhbərlik etsəydi...
Peynterin bitirmədiyi cümlədə ağrı duyulurdu. Doktor
Şon Maknayt “Siqma”nın yaradıcısı olub, sonralar METİPPİ-
yə rəhbərlik edirdi. Keçən il “Siqma”nın qərargahına hücum
zamanı öldürülmüşdü. METİPPİ-nin yeni rəhbəri general
Qreqori Metkalf, yeni yerinə öyrəşməyə macal tapmamış,
həmin hücumun siyasi nəticələrini araşdırmağa məcbur idi.
Onunla Peynter arasında daima toqquşmalar baş verirdi.
Qrey şübhələnirdi ki, yalnız prezidentin şəxsi himayəsi
56
Peynter
Krounu
“Siqma”nın
direktoru
vəzifəsindən
çıxarılmaqdan qoruyurdu. Lakin burda da son hədd vardı.
– Metkalf digər kəşfiyyat idarələrilə pozuşmaq istəmir və
bu məsələdə tamamilə MTA ilə şərikdir.
– Deməli, Seyhanı tutacaqlar.
Peynter çiyinlərini çəkdi:
– Əgər bacarsalar. MKİ heç təsəvvür də etmir ki, kimə baş
qoşur.
– Mənim indi təcili heç bir işim yoxdur. Mən Venesiyaya
yollana bilərdim. Köməyimi təklif edə bilərəm.
– Nədə kömək? Seyhanı tutmaqda, yoxsa onun giz-
lənməsində?
Qrey bir-birinə zidd hislərdən baş çıxarmağa çalışaraq
susurdu. Nəhayət, Peynterin düz gözlərinə baxaraq
qətiyyətlə dedi:
– Mən nə əmr etsələr, onu yerinə yetirərəm.
Direktor başını yellədi:
– Əgər Seyhan səni görsə və ya şübhələnsə ki, sən Ve-
nesiyadasan, o saat başa düşəcək ki, onu təqib ediblər. Biz
yeganə üstünlüyümüzü itirərik.
57
Peynterin haqlı olduğunu başa düşən Qrey qaşqabağını
tökdü.
Telefon zəng çaldı və direktor dəstəyi qaldırdı. Qrey fik-
rini cəmləmək üçün bir az vaxt qazandığına sevindi.
– Nə olub, Brent? – deyə Peynter soruşdu. O, kö-
məkçisinin cavabına qulaq asdı və alnındakı qırış dərinləşdi. –
Zəngi bura qoş.
Sonra Peynter dəstəyi Qreyə uzatdı.
– Leytenant Reyçel Veronadır, Romadan zəng vurur.
Təəccübünü gizlədə bilməyən Qrey dəstəyi aldı və qu-
lağına apardı. O, hər iki kişiyə arxasını çevirdi.
– Reyçel?
Qrey o saat onun səsindəki göz yaşlarını hiss etdi. Cavan
qadın hönkürmürdü, lakin onun adi halda qıvraq, tələsik
nitqi indi hissələrə, ayrı-ayrı sözlərə ayrılırdı.
– Qrey... mənə sənin köməyin lazımdır.
– Hər nə istəsən. Nə baş verib?
Onların bir neçə aydır ki, ünsiyyətdə olmağa imkanları
olmamışdı. Bir il ərzində Qrey və qarğa qanadı kimi qara saçlı
bu qız birlikdə olmuşdular, hətta evlənməyi planlaşdırırdılar.
Lakin heç nə alınmadı və hər ikisinin razılığı ilə ayrıldılar.
58
İtalyan karabineri xidmətindən ayrılmaq barədə Reyçel eşit-
mək belə istəmirdi. Eləcə də Qreyin Ştatlarda çox dərin
peşəkar və şəxsi kökləri vardı. Aralarındakı məsafə isə
həddən ziyadə böyük oldu.
– Mənim əmim Viqor, – deyə Reyçel davam edirdi. Sözlər
sürətli axınla süzüldülər, sanki Reyçel göz yaşlarına qərq
olmazdan əvvəl hər şeyi çatdırmaq istəyirdi. – Dünən gecə...
Müqəddəs Pyotr kilsəsində partlayış olub. Əmim komadadır.
– İlahi, nə baş verib?
Reyçel tələsik davam edirdi.
– Bir keşiş də öldürülüb, əmimin keçmiş şagirdlərindən.
Partlayışda terrorçulardan şübhələnirlər. Amma mən... məni
istəmirlər... mən bilmirəm, kimə müraciət edim.
– Hər şey qaydasındadır. Mən ən yaxın reyslə Romaya
uça bilərəm.
Qrey çevrilib Peynterə baxdı. Rəis heç bir izahat tələb
etmədən başı ilə razılıq verdi.
Monsinyor Viqor Verona əvvəllər artıq iki dəfə
“Siqma”ya kömək etmişdi. Onun arxeologiya və qədim tarix
haqda biliyi, həmçinin katolik kilsəsinin başındakılarla sıx
əlaqəsi mü-vəffəqiyyət qazanmaqda həlledici rol oynamışdı.
Dostları ilə paylaş: |