321
Həqiqətən xeyirxah olan o kəsdir ki, bütün qəddar hesab
edilənlərlə vəhdətdədir.
Bizim
hamımız
məhbusuq,
ancaq
bəzilərinin
kameralarının pəncərəsi var, bəzilərinin yoxdur.
Təəccüblüdür ki, biz öz yalnışlıqlarımızı daha çılğın
müdafiə edirik, nəinki öz haqlılığımızı.
Biz öz günahlarımızı bir-birimizə etiraf etsəydik,
gülərdik ki, bizim necə də az uydurmalarımız var.
Bir-birimizə məziyyətlərimizi açsaydıq, yenə eyni şeyə
gülərdik.
Fərd insanın qoyduğu şərtilikləri keçməyənə qədər
insanın qoyduğu qanunların fövqündədir; ondan sonra isə o,
bizdən nə ucadır, nə aşağı.
Başqasının nöqsanını deməkdən böyük nöqsan varmı
görəsən?
Kimsə sənə gülsə sənin ona yazığın gələ bilər, amma sən
də ona gülsən, bunu özünə bağışlaya bilməzsən.
Kimsə səni incitsə, sən bu incikliyi unuda bilərsən, amma
sən onu incitsən, bunu həmişə xatırlayacan.
Doğurdan, o biri sənin ən həssas mahiyyətindir, sadəcə
başqa bir bədənə bürünüb.
322
Gözəlliyin hüdudlarından kənarda nə din var, nə elm.
Mən – odam, mən həm də quru çırpıyam, mənim bir
hissəm digər hissəmi məhv edir.
Müdriklik o zaman daha müdriklik olmur ki, ağlamaq
üçün çox qürurlu, gülmək üçün çox ciddi, özündən qeyrisini
axtarmaq üçün çox özünəqapalı olur.
Biz səninlə, dostum, həyata, bir-birimizə,
Öz özümüzə yad olacağıq,
O günə qədər ki, sən səslənəcən və mən səni eşidib,
Düşünəcəm ki, bu, mənim öz səsimdir;
Mən sənin qarşında dayananda,
Özümü güzgünün qarşısında hesab edəcəm.
Ancaq ürəkləri sirrlər saxlayan kəslər bizim ürəklərin
sirlərini anlamağa qadirdir.
Sənin sevincin və kədərin böyüyəndə bütün dünya kiçilir.
İstək – həyatın yarısıdır, laqeydlik – ölümün yarısıdır.
İman – ürəklərdəki oazisdir ki, ora təfəkkürün karvanı
heç vaxt çata bilməz.
Qəribədir ki, onurğası olmayan varlıqların ən bərk zirehi
var.
323
Mən sənin qarşında təmiz güzgü kimi dayananda, sən
mənə baxdın və öz əksini gördün. Onda sən mənə dedin: «Mən
səni sevirəm».
Əslində, sən məndə özünü sevdin.
Sən öz məhəbbətinlə başqa birinə yapışırsansa, o,
məziyyət olmaqdan çıxır.
Mən öz ürəyimdən inci yaratmağa çalışan balıqqulağı
kimiyəm. Ancaq deyirlər ki, inci balıqulağının xəstəliyindən
başqa bir şey deyil.
324
Səlahəddin Xəlilov
Son söz əvəzi:
Cübran və Azərbaycan
ədəbi-fəlsəfi fikri
Böyük şair – bizim sükutumuzu
ifadə edə bilən şairdir
C.X.Cübran
C.X.Cübran
Azərbaycan oxucusunun təsəvvürünə
professor Aida İmanquliyevanın təqdimat prizmasından həkk
olunmuşdur. Aida xanım Cübranı elə sevdirə bilmişdir ki, o, bu
gün də xatirəmizdə öz doğma mütəfəkkirlərimizdən biri kimi
qalmaqdadır. Əslində bir az geniş miqyasda baxdıqda
C.Cübran Şərqi təmsil etməklə məhz bizim dünyamıza aiddir.
Onun yaradıcılığı da ilk növbədə Şərq ruhunu və nə qədər
təəccüblü olsa da, məhz İslam Şərqini təmsil edir. Özü xristian
ailəsində dünyaya göz açsa da, onun idealı və səcdəgahı
müsəlman peyğəmbəridir. «Peyğəmbər» əsərinin qəhrəmanı
kimi əl-Mustafa (Məhəmməd peyğəmbərin təxəllüslərindən
biri) obrazının seçilməsi də təsadüfi deyildir.
325
Şərq ruhunu Qərbdə ən yüksək səviyyədə ifadə edən,
klassik Şərqin əzəmətini və ecazkarlığını yeni dövrün ifadə
vasitələri ilə amerikanların öz dilində onlara təqdim edən
böyük ərəb mütəfəkkiri Cübran Xəlil Cübran bu gün də
qəlbləri riqqətə gətirir. Öz sözünü ən çox şeir dilində, poeziya
ilə çatdıran Şərq, Hegelin də vurğuladığı kimi, epik düşüncə
vərdişlərinə çox az yiyələnmişdir ki, bu da bir çox mətləblərin
çağdaş Qərb adamının başa düşəcəyi şəkildə çatdırılmasına
mane olur. Əlbəttə, C.Cübranın nəsri də şairanədir. O,
Amerikada yaşasa da, məhz Şərq ruhunu təcəssüm etdirir.
Amma bu işi elə yüksək səviyyədə həyata keçirir ki, ona
heyran olmamaq mümkün deyil. O, təkcə sözün yox, fikrin də
virtuozudur.
Bir çox tədqiqatçılar Cübran Xəlil Cübran yaradıcılığına
Qərb mütəfəkkirlərindən Bleyk, F.Nitsşe, Uitmen və s.-in ciddi
təsir etdiyini vurğulayır, müqayisələr aparırlar. Belə bir təsirin
mövcudluğu şübhə doğurmur. Amma bununla belə Cübran
Xəlil Cübranın yaradıcılığı təpədən-dırnağa Şərq hadisəsidir.
Bənzəyiş isə daha çox dərəcədə adı çəkilən Qərb
mütəfəkkirlərinin də öz növbəsində Şərq mənbələrindən
təsirlənməsinin nəticəsidir. Yəni təməldə Şərq dayanır. Əgər
F.Nitsşe ənənəvi Şərq üslubuna müraciət edirsə və təfəkkür
baxımından da Şərqlə Qərbin sintezindən çıxış etməyə çalışırsa
və bu ahəng böyük daxili səylər hesabına əldə edilirsə Cübran
buna heç bir çətinlik çəkmədən nail olur. Onun təkcə düşüncəsi
yox, ruhu da Şərq ruhudur. Əksinə, Cübranın göstərdiyi səylər
yazdıqlarını Qərb oxucusu üçün daha anlaşıqlı etmək
istiqamətində ola bilər. Nəticələr isə bir-birinə necə də
bənzəyir. Şərq ruhunun Qərb düşüncəsinə doğru qət etdiyi yol
Dostları ilə paylaş: |