Tiginin başına taxdığı 60-65 sm hündürlüyündəki börk onun milli
mənsubiyyətini əks etdirir. Belə ki, bu börk bir sıra türk xalqlarına
məxsus olan bir geyimdir və üzərindəki əşyalar da totem (onqon)
xarakterlidir. Börkdəki əşyalar bunlardır: dağ qoyunu (arxar),
iribuynuzlu dağ keçisi, qanadlı at, quş qanadı (4 ədəd), aslan (4 ədəd),
aslan dağda, şir başı (6 ədəd), at (2 ədəd), dağ keçisi (5 ədəd), quş
heykəlləri (5 ədəd), diadema (tacşəkilli başlıq), kiçik quş qanadı (2
ədəd), uzun quş qanadı (4 ədəd), yarpaq (5 ədəd), kiçik yarpaq (7
ədəd), ox (4 ədəd), dağ zirvəsi (4 ədəd), ağac (5ədəd) və s.
Cəsədin sağ tərəfində qırmızı taxtadan bir qın içində qızıl qəbzəli dəmir
qılınc mövcuddur. Bədəni ilə sol əli arasında taxta və dəri qını olan bir
xəncər yerləşir. Sol dirsəyinin yanında ucu qızıldan olan bir ox, daha
yuxarıda bir qamçı, içərisində tunc bir güzgü ilə qırmızı boya olan ipək
çanta vardır. Bunlarla yanaşı məzardan tabaqlar, vazalar, güzgü və
daraq qabları, gümüş qaşıqlar tapılır. Eyni zamanda məzardan
içərisində yemək olan müxtəlif qablar aşkar edilir. Fəqət gümüş
qablardan biri 4800 ədəd qızıl parçasını kölgədə qoyacaq qədər önəmli
idi. Çünki onun üzərində qədim türk yazısından ibarət işarələr vardı.
Tapılan yazı Moskva və Leninqrad universitetlərinə yollanılır, fəqət
orada oxuya bilmədiklərindən geri qaytarılır. Sirli yazını oxuyan isə
bütün
ittifaqda
tanınan
Qazaxıstan
Elmlər
Akademiyasının
bilginlərindən professor Qayneddin Əlioğlu Musabəy olur. Alim
açıqlamasında Esik yazısının Orxon yazılarından 1000 il əvvəl olmasını
və hər işarənin bir hərfi deyil, hecanı bildirməsini söyləyir. Geyimin
türk xalqlarına məxsusluğunu isə mərhum professor, mifoloq Mirəli
Seyidov türk inanc və mifləri çərçivəsində araşdıraraq sübut edir.
Haşiyə: Burada maraqlı cəhətlərdən biri yazıların niyə adi bir gümüş
qabın içərisinə yazılmasıdır. Çünki məzardakı əşyalara nəzər
yetirdikdə yazının daha qiymətli və dəyərli bir əşyanın üzərinə
yazılması düşünülə bilərdi. Bunun yeganə izahı digər türk xalqları kimi
saqaların da Gök Tanrı inancında olmalarıdır. Belə ki, türk xalqlarında
qab və ya bardaq göyün simvolu hesab edilirdi və magik təsir
bağışladığına inanılırdı. Məhz buna görədir ki, ümumi rəy kimi qəbul
edilən 25 əsr yaşı olan məktubun üzərində türk saqaların uzaq
keçmişindən xəbər verən 26 hərfdən ibarət iki sətrlik yazıda deyilir:
“Tigin 23 yaşında öldü. Esik xalqının başı sağ olsun”. Məhz buna
görədir ki, Oljas Süleymenov bədii dillə gümüş qabın altun tigini həm
bu dünyada, həm də axirətdə qoruduğunu bildirir.
Sovetlər dönəmindən bu yana tarixçilər tapıntının miladdan öncə VI-V
yüzilliyə aid olduğunu müdafiə etməyə çalışırlar. Fəqət bunun əksinə
olduğunu isbatlamağa çalışanlar da (məs; Kazım Mirşan) vardır. Çünki
ilk tədqiqatçılardan bu yana tiginin yalnız geyimi üzərində tədqiqat
aparılıb. Digər tərəfdən qazıntı zamanı məzardan tiginin skeleti əldə
edilsə də, üzərində heç bir karbon təhlili edilmədiyindən həqiqi
nəticəyə gəlindiyi bir qədər şübhəlidir. Tədqiqatçıların tapıntının yaşını
miladdan 5 əsr əvvələ aid etmələrinin bir səbəbi də onun belindəki
kiçik qılıncın yunan qılıncına bənzəməsidir. Çünki bu cür qılıncların
istehsalın miladdan 500 il əvvələ aid edilir və bu yanlış məntiqlə Esik
tapıntısını da bu dövrə məxsusluğu iddia edilir.
Alimlər tərəfindən qəbul olunmuş digər bir ortaq nəticə skeletin saqa
türklərinə məxsusluğudur. Onların fikrincə, saqalar bu əraziyə Çinin
təzyiqi nəticəsində Altay dağlarını keçərək gəliblər. Altun tiginin hun
türklərinə aid olması barədə də fərziyyələr mövcuddur. Professor
Firudin Ağasıoğlu Cəlilov “Saqa qamər boyları” kitabında tigini Altın
geyimli saqa kimi qeyd edir. Hər halda yazıdan da anlaşıldığı kimi,
altun tigin türk boylarından birinə məxsusdur.
1993-cü ildə Qazaxıstanın şimal şərqində Altay dağlarında ikinci altın
geyimli cəsəd tapılır. Üçüncü altun tigin məzarı isə yenə də
Qazaxıstanda Atıray ərazisində aşkara çıxarılır. Esiklə yanaşı
Türküstanın Talgar, Böyük və Kiçik Almatı, Kaskelen, Kurtı, İli,
Karakemer, Çilik, Çarın, Kegen, Karkara, Karatal, Ağsu, Lepsı
ərazilərində zəngin məzarlara rast gəlinir.
Hazırda Esikdən tapılmış altun tiginin geyimi və digər tapıntılar
Almatı muzeyində qorunur. Paytaxtın Cumhuriyyət meydanında isə
bağımsızlıq abidəsi olaraq Altun tiginin heykəli ucalmaqdadır.
IV yarpaq:
Asiyanın ədalət simvolu Qam Ata
"Qumata adlı bir mağ vardı. Payşiyauvada baş qaldırdı. Arakaatri adlı
dağdan qalxdılar, ...ayının on dördüncü günü. O belə yalan danışırdı:
"Mən Barziyayam, Kambisin qardaşı. Sonra bütün xalq: Parsa və
Madaylılar, başqa torpaqlar da Kambisdən üz döndərib ona sarı
döndülər. Hamapada ayının doqquzunda onlar hakimiyyəti ələ keçirdi.
Sonra Kambis özünü öldürdü". (Bağıstan yazılarından)
Bağıstan mixi yazılarında və Herodotun “Tarix”ində qeyd olunan Qam
Ata olayı İran-Turan ziddiyyətinin ən maraqlı mərhələlərindəndir. Bu
gün mixi yazılar oxunsa da, Herodotun “Tarixi” müxtəlif dillərə
tərcümə olunsa da, bu ilk mənbələr də Qam Ata üsyanını yetərincə
işıqlandıra bilmir. Qaya yazılarının fars mətnində qamın adının
bilərəkdən səhv yazılması və onun qayaüstü təsvirinin Daranın
ayaqları altında verilməsi hadisənin nə qədər əhəmiyyətli olmasını əks
etdirir.
Məlum olduğu kimi, Azərbaycan ərazisində ən qədim etnoslardan əsası
mağ və ya muğ adlanan tayfalardır ki, hazırda ölkə ərazisində bir sıra
toponimlər onların adını daşıyır. Herodot mağları Madayın altı əsas
tayfasından biri, digər yunan bilginləri isə fəlsəfənin yaradıcıları hesab
edirlər. Mağ və ya qam adlanan şəxslər Madayda dini ayinləri yerinə
yetirir, inancın qorunub saxlanılmasına səy göstərirlər. Bu baxımdan
Dostları ilə paylaş: |