|
![](/i/favi32.png) Divan-ü luğat-it tüRK
|
səhifə | 55/66 | tarix | 02.06.2018 | ölçüsü | 8,02 Mb. | | #47016 |
| tüzürmək : düzürmək. 1. tüzərməkka. düzərmək. düzəlmək. saflanmaq. hamarlanmaq. - yer tüzürdi. 2. düzərmək. ( ü <> a ) dazatmaq.
tüzüş : düzüş. bəkit. bəkiş. sağış. sağman (> saman). sahman. həncar.
tüzüşmək: tizişməkka. düzləşmək.
tüzüşmək: tüzəşmək. düzləmək.
u
u : udu. ud. uyqu.
u : {<> i. - düzün <> dizin. }- tuzunka <> tizin: elbaşı. kədxuda. - uzu <> izi: yana. tərəfə.
ubanmaqka : abanmaq. gizlənmək. - oğruya tay ubanma, görcək işdə yubanma.
uc : 1. son. zaval. - boyda nə uc var: elə zaval yoxdu. - ucu yox bir ağrıya düşdük. 2. türklərin qaləm yaptıqları bir ağac. - uc ağacı: qələmlik, çəliklik, iğdəlik kimi nələr düzəldilən ağac. 3. bir nəsnənin tükənməsi. bitməsi. ucu. qınar. kənar. - uc el: sınır. sınırdaki el. 4. sırt. arqa. uca.
uca : ucaka. 1. ağız. hündür. asuq. ısuq. hündür. 2. incə. ulac. alça. yumuşaq xuylu. uslu. yüküm. həlim. bilən. 3. arxa.
ucalıq : turqka. boy. boyut.
ucalmaq : yüksəməkka. uzanmaq.
uclanmaq : 1. nərsənin ucu baş vermək, çıxmaq. 2. uclara ayrılmaq. inşiab olmaq. - partiya uclandı. - ölkə birliyi uclandı.
ucluq : (< uc). üçlük. kələk. tələ. üç dalın başın, dəmirlə birbirinə qovuşduraraq qurulan tələ.
ucruşmaq : uçruşmaq. içrişmək. biribirinə qoğuşmaq. quculaşmaq.
ucuq : uçuq. son. bitiş. - iş ucuğu.
ucuqmaq : <> uçuqmaq.
ucunmaq: utanmaq. yaçanmaqka. sıxılmaq.
ucuz : ucuzka. hor. alçaq. dəğərsiz. ərsov. yüngül. kiçikka. qısıq. əsgik. az. həqir. - ucuz kişi.
ucuzlamaq : xor, alçaq görmək. korlamaq. alçatmaq. təhqir edmək. - bəy onu ucuzladı.
ucuzlanmaq: ucuz bulmaq. ucuz saymaq.
ucuzluq : dəğərsizlik. kiçiklik. alçaqlıq. həqarət.
uçaq : cənnət.
uçan : gəmi. iki yelkənli gəmi.
uçat : ücrət. tərka. müzd.
uçatçı : tərçika. muzdur.
uçqur : (şalvar) ilərsükka. igərşük. bağ. bənd. tizməka.
uçqurmaq : quşqurmaq. uçutmaq.
uçmaq : uçqunmaq. öçmək. 1. gedmək. gedilmək. - ayrılmaq. qıraqlanmaq. düşmək. sönmək. yatmaq. - uçdu ərin öpgəsi. - tının uçsun: nəfəsin kəsilsin. - onu vurdu tinin uçurdu: vurub nəfəsin kəsdi. - od odğuc bilə uçurmaz: od alov bla sönməz. - od uçdu. - öpkəni uçur: hirsivi at. - tinin uçsun: 1. nəfəsin kəsilsin. 2. rəngin solusun. - göyə uç: havaya qalx. - quzuka uçurdu: yerə saldı. - ər atdan yerə uçdu. - otuq, otğuc ilə uçmaz: od, odu söndürməz. 2. uçmaq. cənnət.
uçruşmaqka: söndürmək. yatırtırmaq. - onun öpgəsin uçruşmaq gərək. - qızıb öpgəyib püsgürən, uçruşur bir gün.
uçruşmaqka: ucruşmaq. içrişmək. biribirinə qoğuşmaq. quculaşmaq.
uçuqka : 1. uçquqka. ingi. tumağu. soyux dəğmə. 2. ucuq. son. bitiş. - iş ucuğu.
uçuqmaq: ucuqmaq. (ç <> z ) uzuqmaqka. 1. sonuna varmaq. sönmək. üzülmək. üzükmək. - odu uzut: uçut: üzüt: söndür. - çırax uçdu: yula uzdu: üzdü. söndü. keçdi. - onun qutu uçundu: üzündü. uzundu: söndü: yatdı. 2. bitmək. - iş uçuqdu. 2. çıxmaq. qırılmaq. sönmək.
uçun : için. səbəb bildirən bir ılgəc.
uçuran : uçurqanka.
uçurqan : uçuran.
uçurmaqka : üçürmək. 1. düşürmək. yıxmaq. söndürmək. yatıtmaq. soluğunu kəsmək. - atda uçurdu onu. söndürmək. 2. üsürmək. çatdırmaq. qalxıtmaq. - göylərə üsən ahım.
uçursamaqka: 1. uçurmaq istəmək. 2. qaçırtmaq. - ağır uyni uçursadım.
uçurum : yar. yaran. yarqan. çuxurdan.
uçutmaq : uçqurmaq. quşqurmaq.
ud:uy
udlatmaqka: utlatmaqka : uydurmaq. arxasına düşürmək.
ufalamaqka: övməkka. uvmaq. ovmaq. oğalamaq. ovalamaq.
ufalanmaq: uşalmaqka. üşəlməkka. oğulmaq. ovşamaq.
ufalanmaq: uvulmaqka. əzilmək.
ufalatmaq: uvşatmaqka. uşalamaq. uşatmaq. üşələmək. üşətməkka. uşalmaq. uşatmaq. uvşatmaq.
ufut bolmaqka: uvutlanmaq. utanmaq.
uxaqka : ügək. üzək. özək. meyvəlarin sıxılmış suyu.
ujeyrus : < uqey. oqey.
ujlanğka : uclanğ. qaya kələri.
uq : uqka. çadırın üst yanındaki köşələrdən hər biri.
uqançaka: oğanca. gücü yətincəyə qədər.
uqanka : hər şeyə qücü yetən. qadir. - uqan tənğri: gücü yetən tanrı.
uqarka : uğar. qarışığı olan nərsə. - uğar at: alnında ağ olan at.
uqarmaq : oqımaqka. oxımaq. uqımaqka. 1. qaytarmaq. qusmaq. - nə yedi oxudu. 2. açıqlamaq. soymaq. ifşa edmək. - gizlin işlər oldu uqar.
uqımaqka: oxımaq. qaytarmaq. qusmaq. - nə yedi oxudu.
uqlatmaq: (ulqat < met > uğlat). ulqatmaq. uqlatmaq. ( d <> l ) ulqalmaq. uqlalmaq. çoxalmaq. böyümək. - oğlan uğlatdı: ulqaldı. böyüdü.
uqlıtmaqka : oğlıtmaqka. oklıtmaqka. ürətmək. çoğaltmaq. yığmaq. toplamaq. - davar oğlatan.
uqmaqka : oxumaq. anlamaq. qanmaq. - hammı öz işin uqsa, çətinlik qalxar. - bilgə kişi tavraq uqar: qıvraq, tez qanar.
uqra : uğra. 1. ged. var. - evə uğra. 2. oğur. qabaq. uğraş. uğur.
uqraq : oğraq. 1. oğraq. gediş. - işlərin uğraqı: gedişi. - bu uğraqla hara çatmaq istəyirsən. 2. pırosə. 3. çatılacaq yer. məqsəd. 4. çatmaq istəyi. istək. əzm. qəsd. 5. meyil. istək. hal. 6. oğraq. qəsd. məqsəd. - yandı ərin oğrağı: olsun ki qəsdindən döndü.
uqraq : oğraqka. oğruq. ovruq. dağ yamacı. dərənin dönəməci.
uqraq : uğraq. oğraq. çox, tutçi, həmişə gedilən yer. patuq.
uqraq : uğraqka. oğraqka. oğruq. ovruq. dağ yamacı. dərənin dönəməci· -
uqraqlanmaqka: oqrağlanmaq. oğraq qılığına girmək.
uqraqlıka: uğraqlı. 1. istəkli. uğramaq, çatmaq istəkli. 2. meyilli. - siz bu ikisindən birinə, hançına uğraqlısız. - uğraq qalmadı daha. - mən sənə uğraqlı, sən mənə uğraqlı. 3. hallı durumlu.
uqraqlıqka: oqraqsıqka. uğramaqlı olan.
uqraqsıqka: oqraqlıqka. uğraq dəğərli olan.
uqraquçıka: uğrayan. uğrayıcı.
uqralmaq: oğralmaq. yoluxmaq. keçmək. çatmaq. - bu yerlərə uğralın. - uğraldığın çağda çox keməyib.
uqramaq : yügrəmək. yügürmək. - öpkəm gəlib uqradım: ofgələnib yügürdüm.
uqramaqka: oğramaqka. 1. uğramaq. 2. kişnəmək. xomurdanmaq.
uqramsınmaq: uğramsınmaq. meyilllənmək. nərsiyə çəkilmək, dartılmaq.
uqramsınmaqka: uğrarı yazmaq (görünmək).
uqranılmaqka: uğralmaqka.
uqraş : uğraş. oğraş. qabağa çıxan, gələn. - oğraşın iyi olsun.
uqraşmaqka : oqraşmaqka. oğraşmaqka. 1. uğraşmaq. üzbəüz olmaq. - iki yağı uğraşdı. 2. oxraşmaq. oxruşmaq. çağrışmaq. - quşlar birbirlərin oqruşdular. - sevgililər birbirni oqruşdular. 3. oxraşmaq. oxruşmaq. çağrışmaq. - quşlar birbirlərin oqruşdular. - sevgililər birbirni oqruşdular.
uqratacıka: oğratacıka. uğrayan. uğrayıcı· oqrağı dilək, niyət.
uqratmaq: oğratmaqka. oğraştırmaq. uğraştırmaq. 1. göndərmək. - bunu ora oğrat. - oğrattığız şeylər dərdə dəymədi. - uğratmaqla bitmir işlər, yerində, gərək olur kişilər. 2. oyalamaq. uyalamaq. məşqul edmək.
uqrayan: uğrayan. oqraqanka - yar diyarına uğrayan yollar.
uqrəş : uğrəş. oqraş. işlik. işə qoyulmuş. məşqul. məful.
uqru : - uğur bolsa, uğru doğar.
uqruqka : oqruq. ovruq. 1. nərsənin oğulan, açılan, yaxud bükülən, bağlanan, əklənən, birləşən yeri. boğum. buruq. - qəmiklərin oğruqu. - dağ oğruqu: dağ beli. 2. axıq, əğrik yer. - dağ oğruqu: örüş. dağ yamacı. 3. ətək. bitiş. - çaylar dağın başından, oğruqundan axar. 4. kəmənt.
uqsamaqka: oxsamaq. mənimsəmək. anlamaq istəmək. - işin püfün oxsamalıyıq. - uqsamadan açılmaz. - bir işi, sözü oxsamaq: bilsəmək. bilmək istəmək.
uqsar : öqsər. oqsar. övsər. avsar. (< oq. uq. ov. av). yığan. toplayan. cəmləyən. başılıq edən. (> əfsərfars).
uqturmaqka : oqturmaq. oxturmaq. anlatmaq. - sözün nədi oxtur görüm. - öz söznü işarəylə oxturdu. -
uquka : oku. oxu. anlayı.
uqulcuqka : oğulcuq. yatın4. balalıq. oğulduruq. balayatıq. balayatqı. uşaqlıq2. analıq7. tuxumluq. ana rahmi.
uqulka : uğul. oğul. cocuq. uşaq. gənc.
uqulmaqka: oxulmaq. bilinmək. bəllənmək. bəldəlmək. anlaşılmaq. - sözün içi, çindən oxulldu.
uqumaq: oxumaq. üzə, yuxarı çıxarmaq. bildirmək. bəllətmək. bəldirmək. anlatmaq. sindirmək. sinitmək.
uqur : uğur. oqurka. oğur. 1. çağ. - bu uğur, qurd uluğu: indi ulamağ çağıdı (qur kimi). 2. bərəkət. devlət. xeyir. - uğur yol. - uğurlu kölə: qutluq teqinka. 3. şans. bəxd. - yava eyi qoşulsa, uğur qeyrət tökülər. - uğur bolsa, oğru doğar. - uqurluq ışka: oğurluq ışka. uğurlu ışka. {1. vaxtında, yerində yapılan. 2. qarşılıq, əvaz olan}. 4. hazır. - uğur çağı: hazırlıq zamanı. - uğür qılınmaq: tərtip edilmək. qoşulmaqka. hazırlanmaq. 5. imkan. fürsət. bir işdə imkan. fırsat. uyqun. oyqun. kölgə. kömək. devlət. bəxd. uğur. bərəkət. devlət. - oqur bolmaqka: yol uğurlu, xeyirli olmaq. - bəy uğrunda işim yetildi: işim alındı. - oqur bulmaqka: firsət, şans tapmaq. - uğur ərməs: uyqun çağ deyil. - uğur bulsan oğurla. 5. dəğiş. qarşılıq. əvəz. - buna uğur: buna əvəz. - bu ona uğur ola bilməz: bu ona dəğiş, əvəz ola bilməz. - uğurunda beş tümən ver: əvəzində. 6. vaxt. zaman. - gün batan uğur. - uğur ərməs: vaxdı deyil. 7. darı, buğda kimi tüm yemlik dənələrə verilən ad. - uğurluq: əkin ambarı. uğurluq ər: mal davarlı kişi. 8. var dövlət. 9. tan. tanğka. fürsət. 10. qabaq. uğraş. uğra. oğur.
uqurlamaq : uğurlamaq. oğurlamaqka. 1. çağına, zamanına çatmaq. qarşı qarşıya durmaq. - uğurlanmış nənğ: çağı çatmış şey. 2. nərsəni açıb bollatmaq. - gəlişmə yolların uğurlamaq: açıb saflamaq. 3. bağışlamaq. ərməğan edmək. - uğurlanmış at. 4. uğur xeyir diləmək. yarqamaq. arqamaqka. alqışlamaq. 5. doğru çağında, vaxtında, uyqun durumda yapmaq. - işləri uğurladıq: gəriyi kimi yapmaq. - kim işini uğurladı, apardı: işini çağında (uyuqunda, menasib çağında) gördü qurtuldu. 6. çalmaq. hırsızlıq edmək. çağın tapıb işin yapmaq. - uğur bulsan oğurla. - uğur bolsa, oğru doğar. 7. gizlətmək. - başıvı oğurla.
uqurlanmaq: uğurlanmaq. oğurlanmaq. varlanmaq. bəyilmək. uğurlu olmaq. uyqunlanmaq. yağlı bərəkətli olmaq. - yol uğurlandı. - iş uğurlandı.
uqurlu : uğurlu. tüşə. düşə. şans.
uqurluq : uğurluq. 1. çalısında. əvəzinə. - artut aldın, anunqıl\\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla. 2. ehsan. muyanlıqka. xeyirxahlıq. - uğurluq bolmaqka: oğurlu bolmaq. sırasında, yerində olmaq. - uqurluq işka: uğurluq işka. oğurlu işka. {1. vaxtında, yerində yapılan. 2. qarşılıq. əvəzlıq olan iş}.
uqurluq : uğurluq.
uqurma : uğurma. təgirməkka. dəvə köçəbəsi.
uquş : uğuş. oğuş. 1. qohum. - uğuşlar yığıldılar. 2. soy. tayfa. el. - hançı oğuşdandı: hançı soydandı. 3. ağıllı. fikili. bilik. zirək. - öğuşlu ər: bilgin, zirək kişi.
uquşlanmaq: uğuşlanmaqka. oquşlanmaqka. uquşlanmaqka. tayfa tırıq yiyəsi olmaq. ellənmək.
uquşluka: oğuşlu. qohumlu. tayfalı. elli. - uğuşlu kişi: tayfa tırıqlı ər.
uquşluqka: anlayış. qanış. öğrəniş. biliş.
uquşmaqka: oxuşmaq. anlamaq. - yağının işin oxuşub, saldırıya keçdilər. - oxuyub, oxuşmadan iş bitməz.
uqutka : uğut. 1. yoğrulmuş, yoğunlanmış, qatlaşmış, qatışmış nərsə. xəmir. 2. oğut. uyut. həya. 3. içgi yapılan bir çeşit xəmir.
uquvsuz : bacarıqsız. udumsuz. yöntəmsiz.
ul : ulka ol. kök. dək. bek. bey. pey. təməl. him. - ev ulı. - dam ulı: duvar himi. - yaşam ulı. - ulun sökdü, evin yaxdı. - ulun bilsə, yolun bilər. -
ula : ulaka . 1. qırda. bəlgə. əlamət. 2. iz. əlamət. - ula olsa yol azmaz, biliq olsa söz yazmaz. 3. çat. ged. dəğ. - ora bir ula gəl. - yağuq ulamaq: sileyi rəhm edmək.
ulac : alça. incə. uca. yumuşaq xuylu. uslu. yüküm. həlim. bilən.
ulaq : ulaqka 1. vəslət. - ayrı düşdüm ulağından. 2. peyk. qasid. 3. yama. paltar yaması. 3. sələk. yumuş. yola. sam. saf.
ulaqaka : ulqa. savaş atı.
ulaqu : ulağuka. yamaqlıq. bir nəyə ulanan nəsnə.
ulan : 1. rəbt. vəsl. vasitə. 2. elçi. 3. davər.
ulanmaqka : vasitə olmaq.
ularka : yular. kəklik. - ularlıqka: kəklikli yer.
ulas qözka: süzqün, xumar, yaxışıqlı qöz.
ulaşmaqka: əkləşmək. ulaşmaq. buluşmaq. bitişmək.
ulaşmış :yürqəyək.
ulaştırmaq: tapçurmaqka. tapşırmaq. təslim edmək.
ulat : bağla. yapla. vəsl elə. - ip ulat: ip at. ip bağla.
ulatmaqka: uzatmaq. çatdırmaq. - ipi ulat quyuya.
ulatuka : yanda, cibdə götürülən kiçik parça. dəsmal. - cib ulatu: cib dəsmalı. - əl ulatu: əl dəsmalı. - yan ulatu: yan dəsmalı.
uldanğka: oldanğ. ayaqqabın altı, tabanı.
uldanğka: oldanğka. başmğın altı, dabanı.
ulıquka : uluyacaq zaman.
ulımaqka: ulumaq.
ulıncka : qıvrımlı, əğri büğrü, büküntülü, dolaşıq nərsə. - ulınç yolka: qıvrımlı yol. büklü yol.
ulınmaqka: ulunmaq. usanmaq. bıqmaq. qıvrılmaq. doymaq. - bu işdən ulındım artıq. - qarın sancısından ulınub tolqandı: burulub bükülmək, qıvrılmaq.
ulışmaqka: ulaşmaq.
ulıtqanka : ulutan.
ulıtqanka: çox ulutan.
ulıtmaq : ulutmaq.
ulqa : ulaqaka. savaş atı.
ulqadmaq: ulqatmaq. böyümək. ululmaq.
ulqatmaq: (uğlat < met > ulqat ). uqlatmaq. ( d <> l ) ulqalmaq. uqlalmaq. çoxalmaq. böyümək. - oğlan uğlatdı: ulqaldı. böyüdü.
ulqatmaq: böyütmək. - ölkənin sınırların ulqatın. - əkin evivi ulqat.
ulqatmaqka: böyümək. ulqadmaq.
ulqay : ulğay. bulğay. bədüqka. ( d < > y < > z ) bəyük. bayuq. böyük. ( d < > z ) bəzük.
ulqaytmaq: ulğaytmaq. bulğaytmaq. bədütməkka. ( y < > d < > z) bəyütmək. bəzütmək. bayutmaq. böyütmək. böyütmək. - uşaq ulqattı: böyüdü.
ullama : uluğlama. ağırlama. böyükləmə.
ullamaq : saymaq. sayınlamaq. əzizləmək. hörmət qoymaq.
ulma : ulmaka 1. küzə. çanaq. çömlək. 2. olma. təsti. çanaq çömlək.
ulu : uluqka. böyük. yücə. - bilikligin uluğluqa dəğdim. - ər uluğ tindi: kişi için çəkdi, ağır nəfəs çəkdi.
uluqka : uluğ. 1. yuluq. yoluq. qacamış. əsqi. yıpraq. 2. böyük. ulu. yücə. - arıq uluq köçməsin. - uluq ayka: ilin "uluq oğlaq ay"dan sonra gələn bölümü. yaz ortası. - uluq oqlaq ayka: ilin "oğlaq ay"dan sonra gələn bölüm. oğlaqların böyüduğü çağ. 3. ağır. çətin. - uluğ tınığ: ağır nəfəs. - uluğ işlər. - uluğ yük: ağır məsuliyyət. 4. yaş. 5. atın omuzbaşı. 6. ağır. - o uluğ tındı: ağır nəfəs aldı.
uluqlama : uluğlama. ullama. ağırlama. böyükləmə.
uluqlamaqka: uluğlamaq. yücəltmək. ucaltmaq. böyükləmək. ağırlamaq. sayğamaq. hörmət qoymaq. - tanrı səni uluqlasın. - bəy məni uluqladı. - uluğnı uluğlayan qut bulur.
uluqlaşmaq: uluğlaşmaq. ağırlaşmaq. çətinləşmək. - sökəl tınığı uluğladı: xəstənin nəfəsi ağırlaşdı, artaqdı:
uluqluqka: uluğluqka. böyükluq. ululuq. irilik. yaşça qocalıq.
uluqsamaqka: uluğsamaq. bir şeyin böyüğünü istəmək. (# kiçiksəmək)
uluqu : uluğu. ulamağ çağı. - bu uğur, qurd uluğu: indi ulamağ çağıdı (qur kimi).
ululuq : 1. böyüklüq. - uluğluq tanqıriqa: böyüklük onundu. 2. əsgilik. köhnəlik. yaşlılıq.
ulun :
ulun : burul. buruq. - ulun iş: buruşuq iş. - ulun saç: fer saç. - ulun yol: buruqlu yol. - ulun boyun: dəvə boyun. 2. ox. pay. qurə çəkməkdə atılan ox.
ulunmaq: burulmaq. burxulmaq.
ulunmaqka: ulınmaq. 1. usanmaq. bıqmaq. 2. burulmaq. qıvrılmaq. dolanmaq.
ulus : sərik. sırıf. sərin. çınqıraqka. çınraq. çınqar. açıq.
uluş : oluş. uluşka. 1. buluşka. bölüş. əldə edilən. qazanc. tapış. pay. kar. 2. oluş. şəhir.
ulut : olut. 1. çağ. şişman. 2. güclü. quvvəli.
ulutan : ulıtqanka.
ulutmaq: burmaq. burqulamaq. - boynun ulut. - biləyim ulundu: burxuldu.
uluyacaq uğur: ulıquka.
ulyanka : yeylən, qoxulu bir bitgi kökü.
um : yum. geyim. paltar. örtük. - yumləyu qaçdı: geyinib qaçdı. - um bolmaqka: qursaq pozulmaq. çox yeməkdən qursaq pozulmaq. bulanmaq·.
uma : umay. umqay. 1. gözlər. müntəzir. - qoyma uma: qoyma gözlər. - qaldım uma: gözlər qaldım. 2. ana. nənə. 3. qonaq. - uma gəlsə, qut gəlir. - gəlsə qalı, yarlıq bulub, yuncuq uma, gəldür, anıq bulmuş aşıq, tutma uma: gəlsə əgər, sevgi, ehsan güdərək, umaraq, yoxsul qonaq, gətir, hazır olan aşı, umdurma onu, gözlətmə onu.
- uma gəlsə qut gəlir.
umac : 1. amac. tapınc. hədəf. 2. istəkli. sevgi.
umacı : umduçıka. dilənçi.
umaclamaq : nişanlamaq. quşlamaq2 (quş qoymaq2) (t <> q )2 tuşlamaq.
umaqka : 1. düşünmək. anlamaq. 2. xahiş. rica.
umaqka : 1. qudrəti olmaq. gücü yetmək. 2. geciktirmək.
uman : umduc. umdac. dilənçi. yolçu2.
umay : uma. gözlər. müntəzir. - qoyma uma: qoyma gözlər. - qaldım uma: gözlər qaldım. -
umayka : cüt.
umda : istəyən. mütəqazi.
umdac : umduc. uman. dilənçi. yolçu2.
umduc : umdac. uman. dilənçi. yolçu2.
umduçıka: umacı. dilənçi.
umduka : istək. dilək. tamah. xahiş. təvəqqü.
umdurmaq: gözlətmə. ümid vermək.
umdurmaqka: gözlətmək. bəklətmək.
umduruka : gözləyu. bəkləyu. gözü yolda. - qoydu məni umduru.
umınc : umunc. ümidvarlıq. təvəqqü.
umınc : umunc. ümidvarlıq. təvəqqü.
umqay : bax > uma.
umlamaq: yumlamaq. geyinmək. örtünmək. - yumləyu qaçdı: geyinib qaçdı. - çoğan oynar yumləyu: paltardan çoğan yarışı edmək.
Dostları ilə paylaş: |
|
|