127
söhbətinə görə hörmətdən düşüb, pis xasiyyətli zərgərin
tovlamasından ölüm sərhəddinə qədər gəldi.
Məlik Səmmah soruşdu ki, necədir o hekayət?
Əcubə dedi:
Pis adamlardan uzaqlaşmaq barədə Əcubənin
hekayəti
Hekayət söyləyənlər belə nəql etmişlərdir ki, Fars
bölgəsində bir məlik var idi. Onun da bir oğlu vardı ki,
üzünün gözəlliyində tam nöqsansız, şirinlik və
zəriflikdə
əvəzsiz, abır-həya əlamətləri alnının
parlaqlığında görünən, ölkənin bəzəyi olduğu üz
gözəlliyinin aydın-lığında müşahidə olunurdu. Onun
arxasının sağ tərəfində bir qara xal peyda olmuşdu.
Məlik onu görüb dedi:
-Hikmət kitablarında yazılmışdır ki, hər kimdə
bunun kimi bir nişan olsa, ona çox xətərlər toxunar və
çox təhlükələrə düşər. Amma axırda məlik keçmiş
zamanları da düşünüb yadına saldı ki, Allah-Təala belə
buyurur: “Həqiqətən, hər çətinlikdən sonra bir asanlıq
gələr!”
32
Elə ki şahzadənin çağalıq müddəti keçib getdi,
dili açıldı və sevimli şəkildə danışmağa başladı.
Padşahın evinin qonşuluğunda bir pinəçi var idi.
Hər gecə-gündüz padşahın hədiyyələri ilə faydalanardı.
Padşahın hərəmxanasından ona hər gün sifarişlər gəlir,
32
İnşirah surəsi - 6
128
o da onların ayaqqabılarını təmir edirdi. Bu vəzifə onun
əlində idi. Qonşuluq haqqına əməl edib şah ona belə bir
hörmət və ehtiramı layiq görmüşdü.
Şahzadə hər gün adəti üzrə pinəçinin hücrəsinə
gəlib, onunla söhbət edərdi.
Bir gün padşah pinəçini öz hüzuruna çağırdı. Ona
çox hörmət və ehtiram edib, növbənöv hədiyyələr lütf
eylədi. Kasıb olduğu üçün mərhəmətlə ona təsəlli verdi
və dedi:
-Yaxınlıq və qonşuluq haqqına əməl etmək çox
gözəl işdir. Sən bizim dostumuz və qonşumuzsan. Bu
ciyərparam səninlə səmimi dost olmuşdur. Mən də
istəyirəm ki, sən buna ünsiyyət edəsən və dost kimi
həmsöhbət olasan, onu çətin vəziyyətlərə düşməkdən
saxlayasan. Mən də səni hər cür çətinliklərdən
qoruyaram.
Pinəçi şaha dua oxuyub, o işi canu-könüldən
qəbul eylədi.
Şahzadə başında daş-qaşla bəzədilmiş tac,
əynində bahalı libaslar, ləl-cəvahirlə süslənmiş sırğalar
qulağında hər gün pinəçinin hücrəsinə gələrdi. Pinəçi
bir neçə gün xidmət şərtlərini layiqincə yerinə yetirdi.
Axırda xəsislik əlamətləri daxilində özünü göstərdi.
Rəhimsizcə günaha girib, hiylə və məkrə baş vurub
fikir etdi ki, şahzadə başdan ayağa var-dövlət və bol
nemətlə hazırlanmışdır. Şahzadənin özü də çox gözəl
və arzu olunandır. Yaxşısı budur ki, bir yol ilə bu
129
qiymətli şeyləri ondan alım və oğlanı da bir uzaq şəhərə
aparıb, baha qiymətə satam. Qalan ömrümü keflə başa
vuram.
Beləliklə o pis niyyətli, alçaq və bədbəxt şeytana
uyub, hərisliklə içindəki fitnə atəşini alovlandırdı.
Ölkənin yeganə şahzadəsini yad şəhərlərə aparıb satdı.
Bir bəzirgan onu satın aldı.
Elə ki padşah oğlunun yoxa çıxdığından xəbərdar
oldu, sinəsini dərd ilə dağlayıb, min cür nalə və fəryad
qopardı. Axırda Yaqub pey-ğəmbər kimi səbr
məqamına keçib sakitləşdi.
Bu tərəfdən də şahzadə bəzirganın hüzurunda
böyüyüb, boya-başa çatdı. Bir neçə ildən sonra qəddü-
qamət çəkib, həddi-büluğa yetişdi.
Bəzirgan çox ağıllı və elmli bir adam idi. Öz-
özünə fikir edib dedi ki, bundan sonra bu qulamı burada
saxlamaq bizə günahdır. Çünki, evdə gizli saxlanarsa,
bunun varlığından heç bir fayda əmələ gəlməz. Dünya
görüşü olmayan adamdan nə mənfəət gözlənər? Yox,
əgər çöldə-bayırda olarsa, çox fitnələr olacaq. Çünki bu
oğlan can alan gözəlliyi ilə əvəzsizdir. Bu qədər
gözəllikdə tayı-bərabəri yoxdur. Savab iş odur ki, bunu
bir sədaqətli adamla Fars şahı həzrətlərinə hədiyyə
göndərəm. Yəqindir ki, şah bu qulamın qiymətini neçə
qat artıqlaması ilə bizə ödəyər.
Bəzirgan özünün bu fikrini bəyənib, şahzadəni
neçə hədiyyələrlə birlikdə Fars şahına göndərdi. Şah
130
onun öz oğlu olduğundan xəbərsiz, qəbul etdikdən
sonra xüsusi hərəmində olan qulamların içinə qatdılar.
Hər gün şahın nəzarəti altında oldu. Belə ki, az vaxtda
yüksək məqamlara çatıb, qeyri-adi hərəkətləri ilə tay-
tuşlarından seçilərək şahın xidmətində yaxınlıq
mərtəbəsinə çatdı.
Şahın bir zərgəri var idi ki, həmişə şahın
xəzinəsinə xidmət edirdi. Qızıl və ləl-cəvahir işlərini o
görərdi. Şahzadə hər gün gedib onun yanında sənətinə
tamaşa edərdi. Həddən artıq yaxınlıq səbəbindən zərgər
ilə mehriban dost oldu. Elə ki şahın xidmətindən azad
olurdu, onun yanına gəlib söhbət edərdilər.
Bu zərgər xain həmsöhbət və uyğunsuz
həmməclis idi. Qulamın o dərəcədə mülayim-liyini
görüb xam xəyala düşdü və çirkin yolla xəyanətə üz
tutub sərvət qazanmaq istədi. Fikir eylədi ki, mənim
yanımda olan bu qədər cəvahir ki, şahın möhrü ilə
nişanlanmışdır. Əgər bu qulamı aldadıb şahın üzüyünü
gətirdə bilsəm, çoxlu xəzinə qazana bilərəm. O qəddar
alçaq bu növ ilə məkri qarışdırıb şahzadəyə dedi:
-Hər gün bu sənətkara lütf göstərib bizi hüzur
şərəfi ilə şərəfləndirirsən. Bizə etdiyin bu alicənablıq
lütfünün əvəzində istəyirəm ki, mən də əldən gəldiyi
qədər mükafat edəm. Necə ki demişlər; “Yaxşılıq
əvəzsiz qalmaz!” Amma bu işdə çalışmaq tərəfini də
əldən qoymaq olmaz. Şahın mübarək üzüyündə bir
gözəl surət nəqşi vardır. Hər kimin ki elə bir üzük əlinə
131
keçsə, hakimiyyət onun əlində olar, dünya padşahlığı
onun əlində cəmlənər. Hər nə vaxt ki padşah yorğun
halda yuxuya getdi, mübarək barma-ğından üzüyü
çıxarıb mənə gətirərsən. Mən də dərhal o nəqşin
surətini sənin üçün başqa bir üzüyə həkk edərəm.
Beləliklə, tez bir zamanda səltənət taxtı sənin bu gözəl
camalın ilə bəzənər. Amma o şərt ilə ki, vəzirlik işlərini
mənə verər-sən.
Bu yalan hiylə ilə şahzadəni aldatdı.
Elə ki axşam vaxtı oldu, qulam fürsət tapıb şahın
yataq otağına gəldi. Tam cürətlə şahın barmağına əl
uzadıb yavaş-yavaş üzüyü çıxartmağa başladı. Şah
dərhal oyanıb qulamı tutdu və soruşdu ki, bu cürəti nə
üçün etdin? Sənin bu üzüyə nə ehtiyacın var idi?
Şahzadə tutduğu bu səhv işin qarşısında aciz
qaldı. Şahın qəzəb atəşi alovlanıb, qəzəblə onun üzərinə
düşdü. O saat cəlladı hüzuruna çağırıb, onun qətlinə
əmr verdi. Elə ki qulamın geyindiyi paltarı çıxartdılar,
şahın gözü o xala sataşdı. Özünü o oğlanın üstünə atıb
huşunu itirdi. Cəlladlar və başqa xidmətçilər şahın bu
işinə heyran oldular və mat qaldılar.
Elə ki şah özünə gəldi, o doğma oğlunu
əzizləməyə başlayıb dedi:
-Ey canımın dünyası, ey həsrətində olduğum
əzizim, ey gözəl sevgili oğlum, sən mənim gözümün
işığı və ömrümün meyvəsisən. Alçaq pinəçinin hiyləsi
bizi bu ayrılığa saldı.
132
Oğlan da şahdan üzrlər dilədi ki, o pis yaramaz
zərgərin dostluğu məni bu ədəbsizliyə vadar etdi.
Şah zərgəri çağırıb onun canına aman verib,
yüngül cəzalandırdı və dedi:
-Baxmayaraq ki bu iş bağışlanmalı deyil-dir.
Amma bu şərəfli oğluma qovuşma sevinci ilə ölümə
hökm etmək insaf yolu deyildir. Şahzadəyə də
nəsihətlər edib dedi:
-Diqqətli ol ki, gələcək zamanlarda yaramaz
adamların söhbətlərindən uzaq olasan. Ta ki, bunun
kimi müxtəlif bəlalı işlərə mübtəla olmayasan.
Məhcubə dedi:
-Çox gözəl maraqlı gətirdin bu incə hekayəti və
bu şərəfli məsəli. O vəzir oğlunun hekayəti də bunun
kimidir ki, oğul həccama söhbət yoldaşı olduğu
səbəbdən mal-dövlətdən uzaq oldu.
Əcubə soruşdu ki, necədir o hekayət?
Məhcubə dedi:
Pis adamların söhbətini tərk eləmək barədə
Məhcubənin hekayəti
Hekayət söyləyənlər belə rəvayət etmişlər ki, bir
vəzirin iki oğlu var idi. Birinin adı Kafi, o birisinin adı
Vafi idi. Alicənablıq nişanələri və söz dinləmə şərəfi
hər birinin yaradılış xüsusiyyətlərində bəlli idi. Düzgün
əxlaqlı olmaq və elm öyrənmək üçün vəzir onları
məktəbə göndərdi. Bu yolda hədiyyə qapılarını açıb,
hörmət və ehtiramda bir dəqiqə də olsun vaxt itirmədi.
133
Ta ki bunlar oxuyub, elm və hünər sahibi olmağı çox
istəsinlər.
Kafi böyük qardaş idi. Çox tələbkar və tam
qeyrətlə müzakirələrdə iştirak edib, elmləri öyrənməyə
məşğul oldu. Bilik yarışlarına və elm öyrənməyə həvəs
göstərib, alimlik dərəcəsinə çatmağı özünə məqsəd
eyləmişdi. Belə ki, az zamanda bütün elmlərin sirlərinə
və gözəl xasiyyətlərə sahib oldu. Kiçik qardaşı
məktəbdə bir həccamın oğlunu özünə dost eyləyib,
hünər qazanmaq üçün elm öyrənməkdən uzaqlaşıb,
faydasız əyləncələrə məşğul oldu. O həccamın oğlu ilə
elə mehriban oldu ki, bir saat ondan ayrı olmazdı. Heç
vaxt ondan yaxşılıqlarını və hörmətini əsirgəməzdi. O
da dostluq haqqını yerinə yetirib, ona nəsihətlər edərdi
ki, bu dünyada oxumağın bir faydası yoxdur. Bu hədər
bir əziyyətdir. Ömrün ləzzəti cavanlıqdadır. Bu vaxtı
yeyib-içib kef etmək və nəfsimizi öldürməklə keçirmək
lazımdır. Şükür Allaha, var-dövlətin çox. Gəl yeyək-
içək, ömrümüzü zövqü-səfa ilə keçirək. – deyib, bu
yolla onu doğru yoldan azdırdı. Axırda Vafi elm
öyrənməyi tərk edib, şeytanın təhrikiylə nəfsinin
istəklərinə tabe oldu.
Bu aralarda vəzir bu bəla mənzili və möhnət
çırağından uzaqlaşıb, dövlətxana işlərindən aralanaraq
səyahət eyləmək fikrinə düşdü. Elə ki vəzirin oğlanları
da hazırlıq şərtlərini yerinə yetirib, məktəbi başa
vurdular, şah onları yanına gətirib dedi:
134
-Bu vəzirlik işi sizin haqqınızdır. Sizlərdən hər
hansınız zəka və bilikdə üstündürsə, bu vəzirlik
xidmətinə onu təyin edim.
Odur ki onları yoxlayıb şahlıq fərasəti ilə gördü
ki, Kafi çox dərrakəlidir və yaxşı oxumuşdur. Bu
vəzifəyə o layiqdir. Ona görə də bir çox hədiyyələrlə
vəzirlik xələtini ona verib, bütün vəzirlik işlərini və
xəzinənin möhürünü də Kafiyə təslim eylədi. Vafi kor-
peşman o yığıncaqdan dönüb getdi. Atadan qalma
miras hissəsini də alıb o dostu olan bədbəxt ilə kefə və
oyunlarla məşğul olmağa başladı. Axırda həcca-mın
oğluna qoşulub əlindəki miras malını başlarına sovurub
yox etdilər. Sonda Vafi dərdli dərvişlər kimi kasıblığa
və yoxsulluğa mübtəla oldu.
Nəhayət, Kafi onun yoxsulluğundan xəbərdar
oldu, o saat qardaşlıq hissi hərəkətə keçdi və insaf
dənizi cuşə gəldi. Qardaşını çox hörmətlə öz sarayına
gətirib var-dövlətinə nəzarətçi təyin eylədi. Vafi bir
neçə vaxt bolluq və naz-nemət içində yaşadı. Bir gün
həccamın oğlu hiyləgərliklə köhnə dostunun yanına
gəlib dedi:
-Bu qardaşınla sən həqiqətən də bir nəsilə
aidsiniz. Sən özünü bunun kimi bir adamın əli altında
saxlayırsan. Bu, qeyrətli və mərd adam-ların yanında
çox çirkin və qəbul edilməzdir. Bu cürbəcür yaltaqlığı
ki qardaşın sənə göstərir, sənə rəhmi gəldiyindən
deyildir. Bəlkə də ehtiyat üçün belə edir. Qorxur ki,
135
birdən sən üzə durarsan və vəzirlik işində onunla ortaq
olmağı tələb edərsən. Əgər icazə versən bir yol
fikirləşərəm ki, şahın ona acığı tutub öldürə və onun
gördüyü bütün işlər sənə verilə və sən bu minnət
əzabından xilas olasan. İş belədir ki, sən onun kefinin
yaxşı vaxtında barmağındakı üzüyü istəyib, onu alıb
mənə gətirərsən. Mən də o üzük vasitəsi ilə elə bir əməl
edərəm ki, səni muradına çatdıraram.
Ağılsız Vafi eşitdiyi bu sözlərin nə qədər yaramaz
və
alçaqlıq olduğunun mənasını düşünmədən
məğrurlandı və gələcəkdə özünün yüksək kürsülərdə
olduğunu xəyal edərək, həmin üzüyü qardaşından alıb
həccamın oğluna verdi. O məkrli hiyləgər, vəzirin
üzüyünü bir arvada verib, arvadı məlikənin hüzuruna
göndərdi və dedi:
-Məlikənin yanına get və de ki, bu üzüyü satıram.
Amma istəyirəm ki, sənin üzüyünlə dəyişək.
Arvad elə ki məlikənin hüzuruna getdi, ləl üzüyü
ona göstərdi və özünü elə apardı ki, guya bu dəllaldır.
Şahın arvadı belə şeylərə çox həvəsli idi. Elə ki, o
üzüyü gördü, ondan xoşu gəlib almaq istədi.
Dəllal arvad dedi:
-Bu ləl üzüyü sənin barmağındakı üzüklə dəyişək.
Mənim bu ləl üzüyüm qiymətdə iki sənin üzüyünün
qiyməti qədərdir. Ona görə də bu üzük sənin kimi şah
arvadına layiqdir. Mən isə bunu satıram. İstəyirəm ki,
ləyaqətsiz adama qismət olmasın.
136
Dəllal arvad bu cür hiylə və məkrlə məlikəni
aldatdı. Məlikə də elə düşündü ki, bu ticarətdə daha çox
fayda vardır. Vəzirin üzüyünü alıb, öz üzüyünü ona
əvəz verdi. Yazıq məlikənin bu işin sirrindən xəbəri
yox idi. Dəllal arvad sevincək oradan çıxıb düz
həccamın oğlunun yanına gəldi. Həccamın oğlu o
üzüyü Vafiyə verib dedi:
-Bu saat Kafinin yanına get. Ona yaxınlaşıb bu
üzüyü guya hədiyyə kimi ona ver və de ki, bu üzükdə
elə bir xüsusiyyət var ki, əgər şahın gözü buna sataşsa
sənin hörmətin onun yanında birə beş artacaq.
Bədbəxt Vafi o üzüyü alıb vəzirin xid-mətinə
getdi və həmin sözləri söyləyib, o üzüyü Kafiyə verdi.
Biçarə Kafi də olan işlərdən xəbərsiz, həmin üzüyü
barmağına keçirib şahın hüzuruna getdi. Şahın gözü
qəfildən həmin üzüyə sataşdı. Öz arvadının üzüyünü
vəzirin barmağında görüb, o saat özündən getdi. Huşu
özünə gəldikdə barigahdan qalxıb hərəmxanaya doğru
getdi. Vəziyyəti aydınlaşdırmaq üçün arvadını yanına
çağırıb dedi:
-Əlini irəli tut!
Arvad tərəddüdsüz əlini padşahın önünə uzatdı.
Padşah vəzirin üzüyünü arvadının barmağında gördü.
Qeyrətindən o qədər hiddət-ləndi ki, bir müddət
quruyub yerində qaldı. Qəzəbinin çoxluğundan istədi
ki, yaralanmış sinəsinə dərman əvəzi olaraq onu öldürə.
Amma bir qədər fikirləşib sakitləşdi və öz-özünə dedi
137
ki, bu hadisənin nə cür baş verdiyinin içinə ağıllı bir
tədbirlə yetmək olar. Bu sirri elə açmaq lazımdır ki,
günahsız adamlar bu siyasətdə günahkar olmayalar.
Odur ki arvadından soruşdu:
-Bu ləl üzüyü sənə kim bağışladı?
Arvad sədaqətlə sözə başlayıb dedi:
-Bunu mənə bir dəllal arvad gətirdi. İkimizin də
razılığımıza əsasən öz üzüyümlə dəyişdim.
Padşah arvadının bu sözlərini qəbul edib, vəziri
hərəmxanasına gətirtdi və soruşdu:
-Bu üzüyü hardan aldın?
Vəzir dedi:
-Bunu mənə qardaşım hədiyyə gətirdi.
Padşah dərhal üzüyü vəzirdən aldı və onu həbs
edib əmr etdi, vəzirin qardaşını gətirdilər. Padşah
Vafiyə diqqətlə baxıb tam mülayimliklə arvadının nişan
üzüyünü ona göstərib dedi:
-Bu üzüyü heç bir yerdə gördüyün varmı?
Vafi o saat cavab verdi ki, bu üzük məlikənindir.
Şah dedi:
-Elədir! Amma sən ki, mənim arvadıma yaxın
deyilsən. Nədən bildin ki bu, bizim arvadın şəxsi
malıdır?
Bu açıq dəlilin cavabında aciz olub, Vafinin nitqi
bağlandı.
Padşah dedi:
138
-Əgər doğrusunu söyləsən, mənim hökmü-
siyasətimdən xilas olarsan. Yoxsa ki, yalan danışdın,
çox əziyyətlərə məruz qalacaqsan.
Bu sözdən Vafi çox qorxdu və günahını boynuna
alıb dedi:
-Doğrudur, bu ədalətsizliyə mən səbəb oldum.
Amma məni bu tora həccamın oğlu saldı.
Şah buyurdu, vəziri yüksək dərəcəylə taxtına
keçirdilər. Vafini də lüt soyundurub, şəhərdən
qovdular. Həccamın oğlunu da bir çox əzab-
əziyyətlərlə dara çəkdilər.
Məhcubə dedi:
-Bu qəribə məsəli və əcaib hekayəti onun üçün
gətirdim ki, ağıllı adamlar bu cür işlərin mənasında
ehtiyatlı olub, yaxınlıq ülfətini bədəsil adamlardan uzaq
edələr.
Haq-Təala bütün xalqı şər söhbətlərdən saxlasın.
Bu qəribə hekayətləri və əcaib təmsil-ləri onun üçün
söylədik ki, bu kitabı oxuyanlar və dinləyənlər bundan
nəsihət alıb, gözəl əxlaqa sahib olalar. Pis əxlaqdan
həmişə çəkinələr. Aləmlərin sahibi olan Allahu-Təala o
adamı bu sifətlə xoşbəxt eyliyə ki, bu kitabı oxuduqda
müəllifini və katibini xeyir dualarla yada salalar.
Kitabın sonu
Hər kim yazdı bu kitabı bit-təmam,
Biövnillah və həsünət-tövfiq
Rəhmət eyliyə ona Rəbbül-ənam.
139
İstifadə olunmuş ədəbiyyat:
1.
DEDE KORKUD KİTABI (Baskı: Özyurt Matbaacılık,
Ankara – 2014)
2.
Ərəb və fars sözləri lüğəti (Bakı, Yazıçı nəşriyyatı –
1985)
3.
Azərbaycan klassik ədəbiyyatında işlədilən ərəb və fars
sözləri lüğəti (Bakı, “MAARİF” nəşriyyatı – 1981)
4.
KUR`AN-I KERİM ve renkli kelime meali (SEDA
YAYINLARI – Fatih – İSTANBUL – 2012)
5.
QURANİ – KƏRİM (Bakı, Azərbaycan dilinə tərcümə,
8-ci nəşri – 2005)
140
MÜNDƏRƏCAT
Ön söz əvəzi........................................................
Əcubə və Məcubənin hekayəsi........................
“Əcubə və Məcubə dastanının başlaması
BİRİNCİ BAB
Ədalət və insafın sifətləri.........................................
Ədalət və insaf haqqında Əcubənin hekayəti.............
Ədalət və insaf haqqında Məcubənin hekayəti..............
İKİNCİ BAB
Mülayimlik və ciddiliyin sifətləri.........................
Ədalət və insaf haqqında Əcubənin hekayəti
Ədalət və insaf haqqında Məcubənin hekayəti
ÜÇÜNCÜ BAB
Araşdırma və yoxlamadan sonra siyasətdə oturma......
Araşdırmadan sonra siyasətin bəyanı barədə Əcubənin
hekayəti.........................................................................
Araşdırmadan sonra siyasət barədə Məcubənin hekayəti
DÖRDÜNCÜ BAB
İgidlik və sözdən dönməmənin mədhi.................
İgidlik barədə Əcubənin hekayəti................................
İgilik barədə Məcubənin hekayəti...............................
141
BEŞİNCİ BAB
Səxavət və comərdliyin bəyanı........................
Səxavət barədə Əcubənin hekayəti.................
Səxavət və bağışlanma barədə Məcubənin hekayəti
ALTINCI BAB
Əmanətin qorunması.........................................
Əmanətin qorunması barədə Əcubənin hekayəti
Əmanətin qorunması barədə Məcubənin hekayəti
YEDDINCI BAB
Qısqanclıq və paxıllığın rədd edilməsi................
Paxıllığın məzəmməti barədə Əcubənin hekayəti
Paxıllığın məzəmməti barədə Məcubənin hekayəti
SƏKKİZİNCİ BAB
Qadınların sirr saxlaya bilməmələri haqqında
Qadınların sirr saxlamaq barədə Əcubənin hekayəti
Qadınların sirr saxlamaq barədə Məcubənin hekayəti
DOQQUZUNCU BAB
Pis adamların söhbətindən uzaqlaşmaq......................
Pis adamlardan uzaqlaşmaq barədə Əcubənin hekayəti
Pis adamlardan uzaqlaşmaq barədə Məcubənin hekayəti
İstifadə olunmuş ədəbiyyta..............................................
142
ƏCUBƏ VƏ
MƏHCUBƏNİN
HEKAYƏTLƏRİ
Çapa imsalanıb: 15.12.2016
Kağız formatı: 60x84 1/16
Həcmi: 12 ç.v.
Sayı: 300
Kitab “Yeni Poliqrafist” MMC-nin mətbəəsində hazır
diopozitivlərdən çap olunmuşdur
143
Əflatun Hüseynoğlu (Keşəli)
1962-ci il, maya ayının 11-də Gürcüstanın
Borçalı mahalının(dağ Borçalı) Başkeçid
bölgəsinin
Yırğançay
kəndində
anadan
olmuşdur. Cənc yaşlarından dini dəyərlərə
meyilli olmuş, Qurani-Kərimi oxumuşdur. Hal-
hazırda Borçalının (aran Borçalı) Marneuli
rayonunun Keşəli kəndində yaşayıb-yaradır.
İndiyə kimi üç şeir kitabı işıq üzü görüb.
Şeirləri və publisistik məqalələri dövrü
mətbuatda müntəzəm çap olunur.
144
Dostları ilə paylaş: |