Əfrahim hüseynli
Yüklə 2,49 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- BİR KÖRPƏYDİM
- ÖMRÜMÜN BEŞİNCİ FƏSLİ
- İSTƏYİRƏM HƏRDƏN SƏNDƏN DANIŞALAR
- SƏNİ ARZULADIM...
- QÜRBƏT TÜRKÜSÜ...
203 Onun sayəsində gözəldir bəşər! Qələmdən süzülüb dillərə düşər... Əbədə qovuşar, ölümsüzləşər, Əzəldir, əfzəldir, uludur şeir. QÜRBƏT Bu dünyada, cəhənnəmin Başqa bir üzüdür qürbət! Öz elindən gen düşənin Ağlayan gözüdür qürbət! Havası buz, yeli sazaq, Hər döngəsi kələk, duzaq. Bacıdan, qardaşdan uzaq Bir çölün düzüdür qürbət! Qara saça ələnən qar, Baxışlara çökən qubar... Ürəklərdə cadar-cadar Həsrətin izidir qürbət! Ötən günü nisgil dolu, İtməz dərdi, bitməz yolu... Ümidin qırılan qolu, Bükülən dizidir qürbət! 204 Qara üzü qardan bəyaz, Nə qəm bitər, nə də ayaz. Qərib ömrə gəlməz ki, yaz, – Payızın özüdür qürbət! BİR KÖRPƏYDİM Bir körpəydim – anasının balası, İstədiyim – ana südü, laylası. Eşitdiyim – əzizləmə, oxşama, Fərq qoymurdum heç səhərə, axşama. Uşaq oldum – ayaqları yalıncaq, İstədiyim – şirni, şəkər, oyuncaq. Tökdüklərim – sandıq içi, bağlama, Eşitdiyim – “canım, gözüm, ağlama!” Gəncliyimin çoşub-daşan illəri, Zümzüməylə keçirirdim günləri. Gördüklərim – yazı-pozu, qiraət, Gizlədiyim – qəlbimdəki məhəbbət. Qoymadı ki, yumub-açam gözümü, Cavanlığım tez yetirdi özünü. Çəkdiklərim – oğul-uşaq qayğısı, Oxuduğum – həzin ana laylası. 205 ÖMRÜMÜN BEŞİNCİ FƏSLİ Unutma, mən səni unutmamışam! Yurd salıb getmisən ürəyimdə sən. Qəlbimi kimləsə ovutmamışam, Çünki, həmişəlik ürəyimdəsən. Unutma, mən səni sevirəm hələ, Bu sevgi azalmır, artır günbəgün. Bir daha qayıdıb dönməsən belə, Ruhum qovuşacaq ruhuna bir gün. Sən – yağış ətirli, Günəş nəfəsli, Qəlbimdə ötəri naxış deyilsən! Sən – mənim ömrümün beşinci fəsli, Nə bahar deyilsən, nə qış deyilsən... Bilmirəm, heç nələr dəyişdi səni... Durub-düşünürəm hər səhər-axşam. Bircə istəyim var: Unutma məni! Unutma, mən səni unutmamışam! 206 QADINLAR Sevgisi, sevdası – dəniz misalı, Gah sevinclə üzür, gah da boğulur; Bəxtin yanlışını qəlbinə salır... Qadın neyləsin ki, qadın doğulur?! Fikrin sürətinə yetişmir izi, Hər anı – bir ömrün səadətidir. Dünyanın ən güclü, ən zərif hissi Sadiq qadınların məhəbbətidir! Kim verər həyatda onun yerini? Solan baxışında bir alov yatır. Gizləyib köksündə öz kədərini, Özgənin dərdinə, hoyuna çatır. Yüz işin qulpundan tutmada əli, Kövrək ürəyində qaya sərtliyi. Bəzən qadınlardan öyrənilməli Kişi dəyanəti, kişi mərdliyi! Sevib-sevilməsi – talenin işi, Bəxtinin xoş çağı qəlbi dağ olur. Qadınlıq – Tanrının bir bəxşeyişi! Ən xoşbəxt bəndələr qadın doğulur! 207 İSTƏYİRƏM HƏRDƏN SƏNDƏN DANIŞALAR Zaman-zaman Söz salıram ordan-burdan – Bəlkə kimsə səndən deyə, Adın dəyə qulağıma. Darıxıram... Dalğınlıqlar məskən salıb otağıma. Ümidisizlik alsa belə ağuşuna Gələcəkdən ayan kimi, Yenə ərklə sığınıram xəyalına Doğma kimi, Həyan kimi. Gözlərimi yumsam belə, Məhəbbətin yaşla dolu baxışları mənə baxır... Nə ağ günə çıxır bəxtim, Nə xatirən yaddan çıxır. ... İstəyirəm hərdən səndən danışalar, Adın dəyə qulağıma. Bəlkə sözlər sığal çəkə Əllərinə həsrət, islaq yanağıma... 208 BU GÜN DÜNƏN OLANDA... Bu gün dünən olanda, Keçmişə dönəndə biz, Ömür-gün yollarından itəndə izlərimiz, Nəfəsimiz, Səsimiz Heç vaxt olmamış kimi silinəndə havadan, Bizə məxsus nə varsa Bir-bir yoxa çıxanda qurduğumuz yuvadan, Bax, o zaman Qurtulub qürbət əsarətindən, Ruhlarımız dönəcək Öz yurduna, elinə. Qəlbimin odu ilə yazdığım Bu kitab da, Təsadüfən, düşəcək kiminsə də əlinə; Bizim olan duyğular ona tanış gələcək, Canlanacaq sətirlər. Oxuyacaq, biləcək: “Onlar bir-birilərini yaman çox sevirdilər...” Ruhlarımız göylərdə Hiss edəcək, duyacaq o bəxtəvər anları... Yenə biz olacağıq Yüz il bundan sonranın Sevgi qəhrəmanları! 209 SƏNİ ARZULADIM... Səni arzuladım ömrüm uzunu Xoş günə bir çiçək dəstəsi kimi. Sevgidən yazılan ən gözəl şeir, Həyatın ən lirik bəstəsi kimi. Səni arzuladım ömrüm uzunu Səhrada bir yağış damlası kimi. Bəxtimin xoşbəxtlik ifadəsitək, Məhəbbət mətninin imlası kimi. Sən oldun naməlum, əlçatmaz, uzaq Uydurma dünyamın ünlü həkimi. Səni arzuladım, səni istədim, Gözlədim illərin xəstəsi kimi... QÜRBƏT TÜRKÜSÜ... Məcrası – zindanı, məlul gölmüşəm... Kimsələr duymaz ki, inləyəndə mən! Təklikdən özümü iki bölmüşəm, Danışan da mənəm, dinləyən də mən. Yüklə 2,49 Kb. Dostları ilə paylaş:
|