95
dən 100 mkm qədər ola bilir. Bu cür aerozollar ekoloji çirkləndiricilər
olub havaya təbii və antropogen yolla daxil olur.
Təbii yolla bərk, maye və qaz hissəcikləri vulkan püskürmələri
vasitəsilə atmosferin yuxarı qatlarına qədər yayıla bilir. Digər tərəfdən,
atmosferə daxil olan meteoritlərin yanması, dağ suxurlarının aşınması,
torpaqların erroziyası, meşə yanğınları, tornadalar, sunamilər, dəniz və
okean fırtınaları müxtəlif tərkibli maye və bərk hissəciklərin atmosferə
yayılmasına şərait yaradırlar.
Antropogen yolla atmosferi çirkləndirən vasitələr aşağıdakılardır:
daş kömür və digər faydalı qazıntıların çıxarılması və emalı, istilik
elektrik stansiyalarının yanma məhsulları, avtomobillər, metalların
əridilməsi və emalı, sement, kərpic, asbest istehsalı, gübrələrin və
pestisidlərin istehsalı və tətbiqi, zibillərin və digər tullantıların yandı-
rılması, atom nüvə partlayışları və s.
Yuxarıda göstərilən təbii və antropogen proseslərindən müxtəlif
tərkibdə bərk hissəciklər əmələ gəlir. Məsələn, kömür yandıqda zol
halında CaSiO
3
, qurum (C), metal oksidləri – CaO, FeO, Fe
2
O
3
əmələ
gəlir.
Bir çox aerozol hissəciklər atmosferə yayılmış qaz molekullarından
əmələ gəlir. Məsələn, SO
2
və karbohidrogenlər su molekullarını
kondensasiya edərək fotokimyəvi və katalitik reaksiyalar vasitəsilə
aralıq və son məhsullar əmələ gətirirlər. SO
2
-dən sulfat turşusunun
əmələ gəlməsi üçün atmosferin müxtəlif qatlarında yayılmış metallar
katalizator rolunu oynayırlar.
Atmosfer havası müxtəlif karbohidrogenlər vasitəsilə ekoloji
çirklənir ki, bunlardan ən qorxulusu doymamış karbohidrogenlərin
nümayəndəki terpenlərdir. İynə yarpaqlı ağaclar olan meşələrin
üzərində (yay aylarında) mavi dumanın əmələ gəlməsi həmin ağacların
ifraz etdiyi terpenlərin fotokimyəvi oksidləşməsinin nəticəsidir.
Aerozol hissəciklərin miqdarı zonalardan və yaşayış sahələrindən
asılı olaraq dəyişir. Troposferin aşağı qatlarında, təxminən 2 km
yüksəkliyə qədər, kənd yerlərində aerozol hissəciklərin qatılığı 10
4
hissəcik/1sm
3
hava olduğu halda, iri şəhərlərdə bu rəqəm
10
6
his/1sm
3
olur. Təmis hesab edilən havada (kurort zonalarında və dağ
kəndlərində) toz hissəciklərin qatılığı 400-500 his/sm
3
olaraq qəbul
edilmişdir.
96
Atmosferə daxil olmuş aerozol hissəcikləri sərbəst yaşamır və bir
sıra dəyişikliyə uğrayaraq ekoloji təhlükə yaradırlar. Onlar su
molekullarını fiziki və kimyəvi yolla özlərinə birləşdirərək daha iri
hissəciklərə çevrilir və Braun hərəkəti mexanizmi ilə hərəkət edərək
kauqlyantlar əmələ gətirirlər.
Aerozolların xarakter xüsusiyyətlərindən biri dispers fazada
sedimentasiya (ağırlıq qüvvəsinin təsiri ilə çökmə) hadisəsidir.
Sedimentasiya, hissəciklərin ölçüsündən asılı olaraq müxtəlif
stadiyalarda baş verir. Çökmə sürəti, eyni zamanda hissəciklərin
atmosferdə qalma müddətindən və kauqlyantların tərkibindən də
asılıdır.
Yağış və qar yağıntıları aerozolların 20%-ə qədərini çökdürə bilir.
Daha kiçik hissəciklər və suda həll olmayan qazlar və mayelər
atmosferin aşağı qatlarında 10-15 gün qala bilir. Bu müddət, həmin
hissəciklərin hava axını vasitəsilə yarımkürələri dolanması üçün bəs
edir. Lakin şimal yarımkürəsindən cənub yarımkürəsinə yayılmaq üçün
20 gün müddət azlıq edir. Çünki, Ekvatorda təzyiqin aşağı düşməsi bu
cür keçidlərə maneçilik törədir. Əgər hissəciklər troposferin üst qatına
çatırsa, onlar troposfer ilə stratosfer arasındakı üfüqi vəziyətdə hava
axınlarının köməyi ilə stratosferə çata bilirlər.
Vulkan püskürmələri nəticəsində müxtəlif növ hissəciklər toz
dumanı şəklində 20 km-dən hündürlüyə qalxa bilirlər. Stratosferdə
aerozol hissəcikləri tərkibindən asılı olaraq 1-3 il qala bilirlər.
Hissəciklərin atmosferdə qalma müddəti və uyğun olaraq yer
səthində yayılması, təkcə hissəciklərin ölçüsündən asılı olmayıb,
atmosferdə gedən burulganlardan və hissəciklərin ilk zamanda qalxma
hündürlüyündən də asılıdır.
İri hissəciklər bir neçə gün ərzində yer səthinə çökə bilir, lakin
atmosferdə gedən fiziki proseslərin təsirilə min km-lərlə yol gət edə
bilir. Məsələn, Saxara səhrasının tozlarına ABŞ-da, Mərkəzi və Latın
Amerikasında rast gəlmək olur. 12 mkm ölçüdə olan tozların sıxlığı
2,5 q/sm
3
olub, hər il Saxara səhrasından 100-400 Mt miqdarında
atmosferə qalxır. Həmin hissəciklərin 2/3 hissəsi toz halında və ya
yağış vasitəsilə yer səthinə çökə bilir.
1960-cı illərdə istifadəyə verilmiş Gəncə alüminium zavodunun
tullantıları ekoloji cəhətdən çox təhlükəli olub, şəhərin əsasən şərq və
97
şimal ərazilərinin üzərində toz dumanı şəklində həftələrlə yayılırdı.
Alunitin yandırılması zamanı əmələ gələn zəhərli SO
2
qazı ilə yanaşı
Na
2
O, K
2
O, Al
2
O
3
hissəcikləri də atmosferə yayılırdı.
Odur ki, zavoda yaxın ərazilərdə sutka ərzində bir neçə mm
qalınlığında toz qatı toplanaraq bitki örtüyünü məhv etmişdir.
Sumqayıt şəhəri isə nəinki SSRİ miqyasında, hətta dünyada «ölü
şəhər» kimi ad çıxarmışdır. Burada istehsal olunan xlor üzvi
birləşmələr, pestisidlər, plasmas məhsulları ilə yanaşı, superfosfat
zavodunun tullantıları atmosferə yayılaraq şəhərin ekologiyasını
korlamaqla yanaşı, Xəzər dənizinin üzərindən dənizə çökərək orada
yaşayan canlıların məhv olmasına səbəb olurdu. Bakının
yaxınlığındakı Qaradağ sement zavodunun səması həmişə toz dumanı
şəklində görünərək ətrafa yayılırdı. Hətta zavodun toz hissəciklərinə
İran İslam Respublikasının ərazisində də rast gəlmək olardı.
Gəncə zonasında atmosfer aerozolları havada aşağıdakı reaksiyalar
vasitəsilə müxtəlif kimyəvi birləşmələrdən ibarət dispers sistemlər
əmələ gətirir:
Na
2
O+ SO
2
Na
2
SO
3
K
2
O+ SO
2
K
2
SO
3
SO
2
+ H
2
O
H
2
SO
3
SO
2
+O+ H
2
O
H
2
SO
4
Əgər havada az miqdarda amonyak vardırsa, o zaman aşağıdakı
reaksiya üzrə duz hissəciklər atmosferdə yaranaraq, atmosfer suları
vasitəsilə həll edilərək yer səthinə çökür:
2NH
3
+ H
2
SO
4
(NH
4
)
2
SO
4
Odur ki, sənaye şəhərinin atmosferində yuxarıda alınan duzlar
aerozolların əsas komponentləri hesab edilir.
Xəzər dənizinin sahillərində (əsasən yay aylarında) subuxarları ilə
birlikdə NaCl molekulları da atmosferə yayılır. 1m
3
atmosferdə bir
neçə milliqram NaCl olduqda Na
2
SO
4
-la yanaşı xlorid turşusuda alına
bilər:
Dostları ilə paylaş: |