Ekstratselyulyar depolarga zardob oqsillari (asosan albuminlar)ni kiritish mumkin. Ular bilan ko‘pchilik birikmalar juda kuchli bog‘lanishadi (hatto 90 % dan ham yuqori). Shuningdek, unga biriktiruvchi to‘qima deposi (ayrim qutbli birikmalar,
shu jumladan, to‘rtlamchi ammoniyli tuzlar ham), suyak deposi (tetratsiklinlar), yog‘ deposi (lipofilbirikmalar), uglevod deposi ham kiradi.
Ayrim preparatlar (akrixin) yuqori konsentratsiyalarda hujayra deposida aniqlanadi. Ularning hujayralardagi bog‘lanishlari oqsillar, nukleoproteinlar va fosfolipidlar hisobiga amalga oshirilsa kerak.
Preparatlarning depolanishi odatda qaytar bog‘lanish orqali amalga oshiriladi. Ularning to‘qima depolarida ushlanib qolish davri anchagina katta bo‘lishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: