554
Mirzə Ələkbər Sabir
T ü h ə f - qəribə, gülünc, görülməmiş şey.
T ü h ə m - töhmətlər, məzəmmətlər, tənələr.
T ü 1 u’ - günəşin doğması.
T ü m ə n - İran pulu - on riyal (1930-cu ildən bəri işlənmir).
T ü n d b a d - şiddətli külək; n ə r e y i - t ü n d b a d - şiddətli küləyin uğultusu.
T ü r a b - torpaq.
T ü r ə k - türk sözünün ləhcədəki ifadə şəkli.
T ü r f ə - təzə, əntiqə şey; qəribə; t ü r f ə d i l b ə r - nadir gözəl.
U
Ud- simli çalğı aləti; Hindistanda bitən və yananda xoş iy verən ağac.
U f a q - kiçik, balaca.
U 1 a - üstün, daha üstün, daha layiq, daha yaxşı; u l a g ö r m ə k - b i r şeyi başqasından
üstün tutmaq.
Ü
Ü b u r e t m ə k - keçmək, keçib getmək (sudan, körpüdən və s.).
Ü c r ə t - zəhmət haqqı.
Ü d ə b a - ədiblər.
Ü f t a d ə - əyilmiş.
Ü x ü v v ə t - qardaşlıq, dostluq, səmimiyyət.
Ü q a b - qaraquş, qartal.
Ü q b a - axirət.
Ü q d ə - düyün; çətin məsələ, dolaşıq iş.
Ü q u b ə t - əzab.
Ü l ə m a - alimlər, elm ilə məşğul olanlar; ilahiyyat alimləri, ruhanilər.
U l u m — elmlər, fənlər; t ə h s i l i-ü 1 u m — elmləri öyrənmə.
Ü m ə n a - böyüklər, nazirlər, rəislər.
Ü m ə r a - əmirlər, hakimlər, əyanlar.
Ü m m - ana; ü m m i-x a q a n - şah anası.
Ü m m ə h a t - analar.
Ü m m ə t - dindaşlar, bir dində birləşənlər.
Ü m m ə t i - m ə r h u m ə - Məhəmməd ümməti, müsəlmanlar.
U m u r - işlər.
Ü m
u r
a t - işlər; ü m u r a t i - a l ə m - d ü n y a n ı n işləri.
U n a s - arvadlar.
Ü r ə f a — ariflər, bilikli adamlar.
Ü r f - adət, qanun-qayda.
Ü r f a n - düşən.
Ü r u q - damarlar.
555
Hophopnamə
Ü
s
r - çətinlik, müşküllük.
Ü s r ə t - çətinlik.
Ü ş ş a q - aşiqlər.
U y u n - eynlər, gözlər; t ə n v i r i - ü y u n - gözlərə işıq saçmaq, məc. elm, bilik
qazanmaq.
Ü z a r - yanaq, üz; g ü 1 ü z a r - gül kimi gözəl yanaq; gözəl üz.
Ü z m - abır, hörmət.
Ü z m a - böyük, ali.
V
V
a b ə s t ə - bağlı; bir şeydən asılı olma.
V a c i b ü l i z a n - itaət edilməsi vacib olan.
V a c i b ü t t a ə - itaət edilməsi vacib olan.
V a h ə s r e t a - e y vah!..
V
a q e ə n - həqiqətən, doğrudan.
V
a 1 a - yüksək, ali; açıq, aşkar; şübhəsiz.
V a l i d - ata.
V a l i d ə - ana.
V
a z e h - aydın, açıq, aşkar; şübhəsiz.
V
e y - və ey.
V ə b a l - günah, məsuliyyət; vicdan ləkəsi.
V
ə c a h ə t - gözəllik.
V
ə c a h ə 11 i - gözəl üzlü.
V
ə c h - məbləğ, pul, əvəz, səbəb.
V ə h m i - x ə y a l ə t - əsassız, yanlış xəyallar.
V
ə k a 1 ə t - vəkillik, başqasının işini görmə vəzifəsi.
V
ə q’ (qoyan) - ciddi əhəmiyyət verən, yüksək qiymətləndirən.
V
ə q f (eləmək) - qurban etmək, bağışlamaq.
V
ə q u r - vüqarlı.
V
ə 1 ə d - oğul.
V
ə 1 i - amma, lakin.
V
ə r t ə - uçurum; burulğan, girdab, xətərli yer.
V
ə s a i 1 - vəsilələr, vasitələr; səbəblər; v ə s a i 1 i-m ü t ə ə d d i d ə - bır sıra vasitələr.
V ə s a i t - vasitələr; v ə s a i t i - i l h a m - ilham mənbələri.
V ə s a t ə t - vasitəçilik.
V ə s f - tərif.
V
ə s f g u - tərifləyən, tərif deyən; mədhçi şair.
V
ə s h ə n - üzdə, üzdən, zahirdə.
V
ə s i - vüsətli, geniş.
V ə s i l ə - vasitə.
556
Mirzə Ələkbər Sabir
Vəz’- hal, vəziyyət.
V
ə z’-m ə d a r - həyat tərzi; hərəkət yolu.
Vəzarət-vəzirlik; v ə z a r ə t i - m i l l i y y ə - milli nazirlik.
V
i f a q - həmrəylik, həmfikir olma, dostluq.
V
i q a y ə - müdafiə, mühafizə.
V
i r d - daim deyilən, təkrar edilən sözlər, ifadələr.
V
i z r - günah.
V
ü c u h - üzlər; k ə ş f i - v ü c u h i - n i s v a n - qadınların çadrasını atma.
V
ü k ə 1 a - vəkillər, müdafiəçilər.
V
ü s 1 ə t - aşiqin məşuqə çatması.
V ü s u d i - q a y i b - yox olmuş, aradan çıxmış insan, qeyb olmuş.
V
ü s u q - inanma, etibar etmə.
V
ü z ə r a - vəzirlər.
Y
a h u - ay Allah!
Y a l - boyun; y a 1 ü b a 1 - boy-buxun, qamət.
Y a r a - güc, qüvvət, qüdrət.
Y
a r a n - dostlar, aşnalar.
Y
e d i c i - ölü yerində ağız açıb ağı deyənlərin başçısı.
Y
e k b a r - birbaş, birdəfəlik.
Y
e k d a n ə - b i r ş e y i n bütöv iri dənəsi.
Y
e k s a n - bərabər, hamar, düz, bir.
Y
ə d - ə l ; y ə d i - t ə s ə r r ü f - ixtiyar.
Y
ə f i r r - qaçma, qaçışma.
Y
ə ğ m a - qarət, talan.
Y
ə x - buz.
Y
ə 1 d a (yəlda gecəsi) - ilin ən uzun gecəsi, dekabrın iyirmi biri ilə iyirmi ikisi
arasındakı gecə.
Y
ə m i n - sağ tərəf.
Y
ə’s - ümidsizlik; yas.
Y
ə s a r - sol tərəf.
Y
ə s r i b - Mədinə şəhərinin qədim adı; ş a h i-Y ə s r i b - Məhəmməd peyğəmbər.
Y
ə z d a n - yaradan, Allah.Y ö v m - gün.
Y
o v m ə n-f ə y ö v m ə n - gün-gündən.
Y o v u n c u ( y a v u n c u ) - yaltaq, hədyan danışan, yava.
Z a d ə - oğul; z a d e y i-N e m a n - Neman oğlu, Nemanzadə. Z a i d
- çox, artıq, ziyadə.
Dostları ilə paylaş: |