Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
34
34
doğurmur. Lakin bir dilə başqa dilin təsirini əsas götürərək onu
xüsusi mövqeyə çıxarmaq üçün əvvəlcə külli miqdarda faktlar
əsasında həmin dilin hansı dəyişikliklərə uğramasını, onun öz
dil ailəsindən aralanmasını sübut etmək lazımdır.
Qeyd etdiyimiz kimi, dil əlaqələri prosesində dillərarası
təsir dilin müxtəlif səviyyələrində özünü büruzə verir.
Azərbaycan-tat dil əlaqələrində də bu cəhət özünü göstərir. Tat
dilinin fonetik sistemindəki bəzi fonemlərin qeydə alınmasını
dil əlaqələri ilə bağlayan tədqiqatçılar var.
Məlum olduğu kimi, tat dilində «ö» foneminin olmasına
münasibətdə tədqiqatçılar arasında müxtəlif fikirlər özünü
göstərir. A.L.Qrünberq «Şimali Azərbaycan tatlarının dili»
əsərində «ö» fonemi barədə heç bir məlumat verməmiş, tat
vokalizmi sistemində «ö»-nü ayrıca, müstəqil bir fonem kimi
göstərməmişdir.
H.Zərinəzadə də İran dillərində işlənən ı, ü, ö
fonemlərinə öz münasibətini bildirmiş və sübut etməyə
çalışmışdır ki, onlar həqiqətən də İran dillərində Azərbaycan
dilinin təsiri nəticəsində yaranmışdır. «Ö», «ü», «ı» səsləri
İran dilləri ailəsinə daxil olan ancaq elə dillərdə (tacik, kürd,
talış, tat) tapılır ki, o dillərdə danışan xalqlar türk dillərində
danışan xalqlarla (Azərbaycan, özbək, türkmən və s.)
bilavasitə və uzun müddət qonşuluqda, çox sıx əlaqədə
yaşamış və yaşayırlar, halbuki, İran dilləri ailəsinə daxil olan,
lakin türk dillərinin təsir dairəsindən az-çox kənarda qalan dil
və dialektlərdə bu fonetik ünsürlər görünmür» (149, 91).
Qarşılıqlı təsirdə olan iki dilin fonetik sistemində oxşar
xüsusiyyətlərin varlığı mümkündür, lakin bu xüsusiyyətin hər
hansı dildə dil əlaqələri prosesindəki təsirin nəticəsi olmasını
dəqiqləşdirmək lazımdır.
A.A.Axundov «ı» foneminin Azərbaycan dilində də
uzunluq və qapalılıq kimi iki fərqləndirici əlamətinin
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
35
35
mövcudluğunu qeyd etmişdir (5, 109).
Digər İran dillərində, məsələn, talış dilində pioz (soğan),
sio (qara) sözlərində intervokal mövqedəki samit düşmüşdür.
Lakin bu cəhət tat dilinin lahıc ləhcəsində başqa şəkildə özünü
göstərir. Lahıc ləhcəsində piyoz (soğan), siyəh (qara) formaları
işlənir. Burada saitlər arasında samit fonem yer alır.
A.Meye göstərir ki, fonetik qanunlar, analogiya və
alınmalar dil dəyişmələrinin həqiqi səbəblərini izah etmək
üçün kifayət etmir. «...Ayrı-ayrı faktlar yalnız xüsusi nəticələr
çıxarmağa imkan verir» (218, 58). Dilin tarixi tədqiqinin
predmeti «bir dil çərçivəsindən kənara çıxaraq, bütün dillərə
eyni dərəcədə şamil edilə biləcək ümumi qanunları aşkara
çıxarmaq olmalıdır. «Ümumi qanunların aşkara çıxarılması
dilçiliyin əsas predmetlərindən biri olmalıdır. Belə qanunlar
isə dil ailələri çərçivəsindən kənara çıxır» (218, 58).
Dil əlaqələri prosesində təsirə ən tez məruz qalan dilin
leksik sistemidir. Dil əlaqədə olduğu dildən sözlər alır. Tat
dilinin bütün ləhcələrində Azərbaycan dilindən və ya
Azərbaycan dili vasitəsi ilə digər dillərdən alınmış sözlər
müəyyən çoxluq təşkil edir (47, 112).
Dil əlaqələri nəticəsində bir dildən başqa dilə keçən söz
alındığı dildə arxaikləşib unudulursa, keçdiyi dildə fəal işlənə
bilir. Məsələn, lahıc ləhcəsində Azərbaycan dilinin qədim
dövrlərinə aid olan bir neçə söz və termin qeydə alınmışdır ki,
Azərbaycan dilinin tarixi leksikası üçün bunlar, sözsüz,
müəyyən əhəmiyyət kəsb edir.
Ə.Rəcəbov «Dilçilik tarixi» əsərində A.Meyenin sosioloji
mövqeyini şərh edərkən yazır: «Meye dilin sosial işlədilməsi
ilə
əlaqədar olaraq dil dəyişikliklərinin üç amilini
müəyyənləşdirmişdir: 1. Dilin spontan inkişafı. Bu özünü
nəsillərin təbii vərəsəliyinin nəticəsi kimi göstərir. 2. Sözalma.
İnsanların ticarət, siyasi, əqli, dini münasibətlərində söz bir
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
36
36
dildən digərinə keçir. 3. Əhalinin dil dəyişməsi» (116, 384).
Dil əlaqələrində bu üç formadan hər biri qeydə alınır.
Azərbaycan-tat dil əlaqələrində birinci iki amil geniş
yayılmışdır. Leksik sistemdə baş verən dəyişmələrdə
Azərbaycan dili vasitəsilə keçmiş ərəb, rus və Avropa mənşəli
söz və terminlər də xüsusi yer tutur. «Dil bütövlükdə
informasiya verən və informasiya qəbul edən mexanizm
çərçivəsində fəaliyyətini həyata keçirir» (71, 3). Dil
kollektivləri arasındakı əlaqə informasiyanın ötürülməsi və qə-
bul edilməsi zərurətindən doğur. Yəni, bir dil kollektivi və ya
bu kollektivin nümayəndəsi müəyyən informasiyanı başqa bir
dil kollektivinə ötürmək, yaxud ondan almaq istəyir. Əlaqənin
yaranması, informasiya mübadiləsi müxtəlif formalarda,
müxtəlif iştirakçılarla gedir və müxtəlif tarixi dövrləri əhatə
edir. Bu baxımdan dil əlaqələri zəminində baş vermiş sözalma
hadisəsinin daha qədim dövrünün tədqiqi dil tarixi baxımından
daha böyük maraq kəsb edir. Ona görə də tat dilində işlənən
qədim türk sözlərinin müəyyənləşdirilməsi və araşdırılması
vacib və aktual elmi məsələlərdən biridir. Bununla yanaşı,
Azərbaycan-tat dil əlaqələri prosesində tat dilinin də
Azərbaycan dilinə təsiri özünü göstərir. Bu təsir Azərbaycan
dilinin dialektlərində üzə çıxır. Müxtəlif sistemli dil qruplarına
daxil olan Azərbaycan və tat dillərinin qarşılıqlı əlaqələri
problemi mövcud tədqiqatlarda müəyyən dərəcədə öz əksini
tapmışdır (59; 60; 137; 140). Dillərin qarşılıqlı münasibətləri
haqqında H.Zərinəzadə yazır: «Hər hansı bir xalqın
mədəniyyətinin və məişətinin müxtəlif təzahürlərinə aid
məfhumlar öz ifadələrini yalnız o xalqın öz sözlərində
tapmamışdır və tapmayır, bu məfhumların bir hissəsi əlaqədar
sözlərlə birlikdə başqa dillərdən alınır» (149, 38).
«Əsas lüğət fondundakı sözlər içərisində mənşə etibarilə
başqa dillərdən alınmış sözlər görünə bilər. Çox çətin təsəvvür
Dostları ilə paylaş: |