23
Lakin ölkədə daxili çəkiĢmələr güclənird i. 1320-ci ildə Gü rcüstanda, 1322-
ci ildə Ru m vilayətində mərkəzi hakimiyyətə qarĢı qiyamlar baĢ verdi və hər iki
qiyam zamanı səltənətin yeni sultanı elan olundu. Sultan Əbu Səid BaĢ əmir
Çobanın kö məyi ilə həmin qiyamları yatıra bild i və mərkəzi hakimiyyəti nisbətən
gücləndirdi.
Dövlətin xa ric i düĢmənlə rə qarĢı mübarizəsi c iddi Ģəkil ald ı. 1319-1325-c i
illərdə Qızıl Orda dövlətinə yürüĢlər təĢkil olundu və müvəffəqiyyət əldə edildi.
Əbu Səid in azyaĢlı o lması baĢ əmir Çobana Elxanilər dövlətinin idarəsini
bütünlüklə ö z əlinə almağa imkan verdi. Əmir Çoban Elxanilər dövlətinin faktiki
hökmdarı oldu. Əbu Səid 1328-ci ildə Çobanilərin nüfuzundan xilas ola bildi, lakin
digər feodalın (Qiyasəddin Məhəmməd RəĢidinin) baĢçılıq etdiyi qrupun təsirinə
məruz qaldı.
1334-cü ildə Sultaniyyədə mərkəzi hakimiyyətə qarĢı çıxıĢlar baĢ verdi və
bu çıxıĢlar çətinliklə yatırıldı. 1335-ci ildə Qızıl Orda xanlarının Azərbaycana
növbəti yürüĢü oldu. Sultan Əbu Səid dövlətin əsas qüvvələrin i qızılordalılara qarĢı
mübarizəyə səfərbər etdi və Kür çayın ın sahillərinə gəldi. Bunu eĢidən Qızıl Orda
xanı Özbək geri çəkildi. Lakin Sultan Əbu Səid çəkiĢmələr nəticəsində öldürüldü.
Onun ölümündən sonra Elxanilər dövləti tədricən tənəzzülə uğradı və parçalandı.
Azərbaycan uğrunda Qızıl Orda xanlarının Hülakularla mübarizəsi.
Azərbaycanda Hülakular dövləti yarandığı zamandan etibarən həmin dövlətlə Qızıl
Orda xanları arasında tez-tez hərbi toqquĢmalar baĢ vermiĢdir. Ərəb tarixçiləri bu
mübarizənin səbəbini din i təfriqə ilə əlaqələndirirlər. Tarixi faktlardan görünür ki,
iki dövlət arasındakı ziddiyyətlər Hülakuların islam dinin i qəbul etdikdən (XIII
əsrin sonu) sonra da davam etmiĢdir. Bu da həmin dövlətlər arasındakı
münaqiĢənin dinlə əlaqədar olmadığın ı göstərir.
Qızıl Orda xan ları Azərbaycanı öz əraziləri hesab etmiĢ və bu ərazin in
Elxan ilər dövlətinə daxil edilməsin i qeyri-qanuni saymıĢlar. Onlar ö z iddialarını
Çingiz xanın vəsiyyətinə görə Azərbaycanın Batı xanın payına düĢməsi ilə
əsaslandırmağa çalıĢmıĢlar.
ġərqlə Qərbi b irləĢdirən əsas karvan yollarından biri Azərbaycandan keçirdi
və Qızıl Orda dövlətinin Misirlə ticarətinin əsas hissəsi bu yolla gedirdi.
Azərbaycanda Elxan ilər dövləti təĢkil edild ikdən sonra Qızıl Orda tacirlərin in
Misirlə, digər ġərq və Qərb ölkələri ilə ticarət əlaqələrinə cidd i maneə yara ndı.
Azərbaycan ərazisindən keçən tacirlər böyük məb ləğdə gömrü k haqqı verməli
oldular.
24
Azərbaycanda xeyli təbii otlaq vardı və bu, köçəri tayfalar üçün əlveriĢli idi.
Qızıl Orda xan ları da Azərbaycanın bu təbii üstünlüyünü nəzərə alaraq ölkəni ələ
keçirməyə can atırdılar.
Elxan ilər dövləti Azərbaycanda ticarətdən, sənətkarlıqdan çoxlu vəsait əldə
edirdi. Qızıl Orda xanlan Azərbaycanı istis mar etmək, onun təbii sərvətlərinə sahib
olmaq istəyirdilər.
Azərbaycan tarix boyu əlveriĢli strateji mövqeyə malik olmuĢdur. Elxan ilər
Ģimaldan təhlükəsizliy i təmin etmək üçün, ilk növbədə, Azərbaycanda
möhkəmlən məli və ölkənin təbii üstünlüklərindən müdafiə məqsədilə istifadə
etməli idilər. Qızıl Orda dövləti də bu cəhəti nəzərə alaraq Elxaniləri
Azərbaycandan məhrum etməyə və onları daim təhlükə qarĢısında saxlamağa cəhd
göstərirdi.
Beləliklə, Elxanilər dövlətinin təĢəkkül tap ması və Azərbaycanın həmin
siyasi qurumun mərkəzi vilayətinə çevrilməsi Qızıl Orda dövlətinin mənafeyinə
zidd idi.
Azərbaycanın malik olduğu üstünlüklər Elxan ilərlə q ızılordalılar arasında
uzun müddət gedən müharibələrin əs as səbəbi idi. Qızıl Orda xan ları Azərbaycana
olan iddia larından əl çəkmədilər və dəfələ rlə bu ö lkəyə hərbi yürüĢlər etdilər.
Qızılordalıların hər bir yürüĢü zamanı A zərbaycan ərazisi (xüsusilə ġirvan)
iĢğalçılar tərəfindən tapdalanır, əhalisi qarət edilir, iqtisadiyyatına böyük ziyan
vurulurdu. Qızıl Orda qoĢunu çox halda Kür çayın ın sahillərinə kimi gəlir və belə
vaxtlarda Kür çayı iki monqol qoĢunu arasında sərhəd xətti rolun u oynayırdı. Qızıl
Orda xanları Azərbaycanın yerli feodallrı ilə ə laqə sa xlay ır, onlarla ə lbir olub,
ölkəni ələ keçirməyə cəhd göstərirdilər. ġirvanĢahlarla qızılordalıların ittifaqı daha
sıx id i. Bu hal ġirvanın həmin dövlətlə bilavasitə həmsərhəd olmasından irəli
gəlird i. Qızılo rdalıların Təbrizədək gedərək bütün Azərbaycanı zəbt etdikləri
vaxtlar o lmuĢdur.
Qızılordalılarla Elxan ilər arasında ilk toqquĢma hələ Hülaku xanın (1256-
1265) hakimiyyəti dövründə baĢ verdi. Qızıl Orda hökmdarı Bərkə xan (1256-
1266) sərkə rdə Noqayın baĢçılığı ilə 30 min lik qoĢunu ġirvana göndərdi. Hüla ku
xan vilayətlərdən qoĢun topladı və ġirvana yola saldı. Dərbənd Hülaku xan
tərəfindən tutuldu. Elxan ilərin qoĢunu qızılordalıların izləyərək Terek çayına
yetiĢdi. Bərkə xan Elxanilərin üzərinə yeni qüvvələr göndərdi. 1263-cü il yan-varın
13-də Tere k çayı sahilində baĢ vermiĢ qanlı vuruĢmada Hü laku qoĢunu
məğ lubiyyətə uğradı və ġabrana doğru geri çəkildi. Dərbənd Ģəhəri yenidən
qızılordalıların əlinə keçdi.