www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
265
265
265
qayadan daşdan yıxılırdı, baş-gözü partlayırdı. Adam
öldürmək ağır şeydi. O da ola həmşərilər kimi yazıq
adamları. Əsas budu ki, öldürməmisiz.
Babam fikrini yayındırmaqçün doğranmaqda
olan qarpıza yox, stolun üstündə asudə gəzişən iri
qarışqalara baxır və qəfildən barmaqını uzadıb, baş
barmaqıyla bir neçəsini əzir. Elə bil ki, barmağındakı
qətiyyət dilinə keçir.
– Eh, nöş öldürməmişəm?! O qədər öldürmüşəm,
o yana da keçmişəm.
Mirsəftərin bıçaqı qarpızın içində donub qalır,
təəccüblə babamın laqeyid gözlərinə baxır.
– Kimi, həmşəriləri?
– Həmşəri də olub, erməni, urus da olub.
– Haçan?
– On sekkizinci ildə. Onsuz da elə əvvəldən
həmşərilərnən çox aram yox idi, ancaq on sekkizinici
ildən sonra lap zəhləm getdi olardan.
– Niyə ki? - Qarpızın içində qalmış bıçaq yenidən
hərəkətə gəlir.
– Əşi, o vaxt beş-altı vağon ərməni saldatı
getirmişdilər Bakiyə. Guya burdan keçib davaya
gediceydilər, türklərnən vuruşmağa. Bu köpey uşaqları
da, dinc diyanmadılar, şəhərdəki ərmənilərnən əlbir
olub, başdadılar aşağı məhəllələrdə müsürmannarı
incitməyə, evləri talan elədilər. Nə qədər müsürmanı
qırdılar. O vaxt bizim məhəllə cavannarı yuxarıdakı
Dağlı məhəlləsinin cayıllarıynan birləşib sözü bir yerə
qoyduq ki, ərməniləri yuxarı məhəllələrə buraxmıyaq.
Ağsaqqalları göndərdik samballı qoçuların yanına,
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
266
266
axırda Aşurbeyov bizimçün əlli dənə tüfəng, otuz-qırx
karobka da güllə göndərdi. Biz də dağlı məhəlləsinnən
aşağı səngər düzəltdik, ərməni saldatdarı iki-üç dəfə
yuxarı məhəllələrə çıxmaq istiyəndə gülleyə basıb
qeytərdik dala. Hə, canım sənə disün, hələ həmin
davalar vaxtı bir gün o köpey uşağı ərməniləri qovlıyıb
özümüz
də
aşağı
düşmüşdük.
Baxdıq
Həci
Zeynalabdinin qız mektəbinnən yüz addım yuxarıda,
ərmənilərin bir saat əvvəl səngər qurduğu yerdən kimsə
çağırır ki, ay qardaş, kömək eliyin, ölürəm, canım çıxır.
Yaxın gəlib gördük, bir dənə həmşəridü, sağ qolunu
güllə aparıb, qanı axıb gedir. Demə, bu vələdüzna da
ərmənilərnən imiş. Babam Kərbəlayi Fəttahın qəbrinə
and olsun, elə hirsdəndim ki, beşaçılanda nə güllə
vardısa, hamısını boşaltdım bu itoğlunun qarnına. O
vaxtdan sonra, lap zəhləm getdi onnardan.
-Bəlkə, heç həmşəri deyilmiş? - Artıq qarpızı
dilimləyib bıçağı bir kənara qoymuş Mirsəftər dillənir. -
Axı deyilənə görə, İranda da erməni çoxdu. Yəqin ki
həmşərinlərin içində yaşadıqlarına görə elə bizim dili də
bilməmiş olmazlar.
Əlini uzadıb doğranmış qarpız dilimlərindən
birini götürmək istəyən babam, kirayənişinin sözündən
sonra əl saxlayır, bir neçə saniyə nəsə fikirləşir, gözlərini
döyür.
–
Deyirsən,
yəni,
o
da
elə
İran
ərmənilərinnənmiş?
– Nə bilim? Axı həmşərini ermənilər özününkü
bilib dəstələrinə götürməzdilər.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
267
267
267
Babam bir az da fikrə gedir, stolun üstündəki
qarışqalardan daha üç-dördünü öldürəndən sonra içini
çəkir.
– Doğurdan e. Heç bu vaxteycən ağlıma
gəlməmişdi. Mən də, o günnən bu yana qırx ildü hara
çatıram, həmşərilərin nəsil-necabətini söyürəm ki, it
uşaqları o vaxt ərməniyə kömey eliyirdilər.
Mirsəftər əlindəki qarpız dilimindən bir dişləm
qopararaq, çeynəyə-çeynəyə bir müddət babama baxsa
da, onun təəssüf hissi keçirib-keçirmədiyini ayırd edə
bilmir. Və qəfildən ağlına nə gəlirsə, söhbətin
istiqamətini tamam dəyişir, babama ilk baxışdan qəribə
görünən bir sual verir.
– Ağsaqqal, heç Lenini görmüsən.
Babam çeynədiyi qarpız tikəsini udub başını
yellədir.
– Yox əşi, mən heç Məskoda olmuşam ki, o
keçisaqqalı da görəm? Ancaq gürcü balasını görmüşəm.
– Kimi?
– İstalini diyirəm.
– Harda görmüsüz ki?
– Zirədə. – Babamın adi tərzdə verdiyi cavab
Mirsəftərə ağ yalan kimi görünür. Amma xasiyyətini
bildiyindən kişini özündən çıxartmamaqçün ehtiyatla
soruşur.
– Axı mən heç eşitməmişəm ki, Partiyanın o
vaxtkı Baş katibi haçansa Abşeron kəndlərinə qonaq
gəlsin.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
268
268
Babam başı üstündəki tut ağacından qarpız
dilimlərinin üstünə düşən yarpaqları götürüb yerə atır
və gülümsünüb dillənir.
– Əşi o vaxt İstalin baş katib döyüldü. Heç adı
İstalin də döyüldü. Cüvəllağının biriydi. Beş-on dənə
lotu-potunu yığmışdı başına, bizim xozeyinnərin
boynuna tavan qoyurdu, pul alırdı. Özünkilərin içində
hamı ona Koba diyirdi, bizim camaat da elə gürcü balası
diyən kimi bilirdilər ki, söhbət kimnən gedir. Kasıb-
kusub onun xətrini çox istiyirdi. Bizim kəntimiz
şəhərdən lap uzaqda, az qala dənizin içindeydi,
onunçün də elənçiy cüvəllağılar, araqarışdırannan
Urusyətdən gizdin gələndə day poyuznan-zadnan
gəlməzdilər. Həştərxannan minərdilər xırda balıqçı
gəmilərinə, gələrdilər, bizim kəntin yan-dövrəsində
gizdincə çıxardılar qırağa ki, hökumət adamlarının
xəbəri olmasun. Sonra şəhərdə nə zibilləri olardısa,
aradan çıxmağ lazım olanda yenə də cümardılar
gözdən-qulaqdan uzaq olan bizim kəntə, dəniz
qırağındaki bağlarda gizdənərdilər. Həm burda axtaran
olmurdu, həm də bəd ayaqda elə burda, Pirallahıda
balıqçı gəmilərinə minib təzədən qaçardılar Həştərxana.
Mən xırda uşaq idim, Bakiyə köçməgimizdən yarım il
əvvəl, qonşumuzun oğlu Əbdüləliynən Gürgan tərəfdə,
bağların arasında qoyun otarırdıq. Bir də gördük ki,
hardansa bağların içinnən yekə, bığlı bir dənə kişi çıxdı,
əntiqə kürkü də vardı, hə, yaxınlaşıb Əbdüləlini qırağa
çekdi, nəsə danışdı, mən də Əbdüləlidən beş-altı yaş
kiçiyiydim diyənə sesimi çıxartmadım, müxtəsəri, bığlı
kişi sözünü diyənnən sonra qoyunnarın içindən bir
Dostları ilə paylaş: |